Ζαν Μαρί Λεπέν: Η Liberation και ο αγώνας κατά της ακροδεξιάς μέσα από γενιές

Ζαν Μαρί Λεπέν: Η Liberation και ο αγώνας κατά της ακροδεξιάς μέσα από γενιές

Αναλύουμε τον ρόλο της Liberation στον αγώνα κατά της ακροδεξιάς και της οικογενειακής κληρονομιάς του Λεπέν. Με την χαρακτηριστική αναγραφή του «Όχι» στην πρώτη σελίδα της τον Απρίλιο του 2002, η γαλλική εφημερίδα Liberation επανεξετάζει τη διαρκή αντίσταση της κατά του Εθνικού Μετώπου, μετέπειτα Εθνικού Συναγερμού, σε συνέχεια της απώλειας του Ζαν Μαρί Λεπέν. Αυτή η εφημερίδα, γνωστή για τις προοδευτικές της πολιτικές, δημοσίευσε ένα άρθρο σήμερα, την ημέρα του θανάτου του, το οποίο είχε αρχικά εκδοθεί το 2023 για την 50ή επέτειο της. Στη συγκεκριμένη έκδοση, το κύριο άρθρο αναφέρεται στην ιστορική σχέση της Liberation με την ακροδεξιά, αποκαλύπτοντας γεγονότα από τη δεκαετία του 1970 και τη διαρκή κληρονομιά του Λεπέν.

Στην πρώτη σελίδα της στις 22 Απριλίου 2002, ο τίτλος «ΟΧΙ» επικράτησε, καθώς ο Λεπέν προχώρησε στον δεύτερο γύρο των εκλογών εναντίον του Σιράκ. Το Εθνικό Μέτωπο έκανε την εμφάνισή του στη Liberation το Μάιο του 1974, δύο χρόνια μετά την ίδρυσή του, σημειώνοντας την πρώτη προεδρική υποψηφιότητα του Ζαν Μαρί Λεπέν με λιγότερο από 1% των ψήφων. Η ένταση της ακροδεξιάς υπήρξε αποτέλεσμα του κλίματος της εποχής και του ιστορικού πλαισίου.

Ακολουθώντας την είσοδο του Εθνικού Μετώπου στην πολιτική σκηνή, οι αντιδράσεις της Liberation επικεντρώθηκαν στην ανάλυση των αποτελεσμάτων των εκλογών και της ανόδου της ακροδεξιάς. Η εφημερίδα κατέδειξε τις ανησυχίες της για την επικράτηση των ρατσιστικών και ξενοφοβικών ιδεών του κόμματος. Η Liberation παραμένει πιστή στον αγώνα της κατά της ακροδεξιάς, δηλώνοντας πως η κληρονομιά του Λεπέν συνεχίζει να διαμορφώνει την πολιτική σκηνή της Γαλλίας, και παρά τις αλλαγές, ο αγώνας δεν έχει υποχωρήσει ποτέ.

Οι πολιτικές στρατηγικές της Μαρίν Λεπέν, κόρης του Ζαν Μαρί Λεπέν, υπήρξαν θέμα αναλύσεων, καθώς η ίδια προσεγγίζει νέα εκλογικά σώματα, διατηρώντας παράλληλα τις ακροδεξιές θέσεις του πατέρα της. Η μετάβαση από τον πατέρα στην κόρη δεν σημαίνει αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης, αλλά αντιθέτως, προσαρμογή και διεύρυνση του κοινού της, προσπαθώντας να κατανοήσει και να πολεμήσει τις ρατσιστικές αντιλήψεις που την ακολουθούν.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play