Στη φυλακή οδηγείται ο 62χρονος καθηγητής μουσικής και διακεκριμένος φλαουτίστας της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, Παναγιώτης Δράκος, που κρίθηκε ένοχος για αποπλάνηση ανηλίκων, κατάχρηση σε ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων, κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας και παράνομη οπλοκατοχή και οπλοφορία. Του επιβλήθηκε συνολική ποινή κάθειρξης 30 ετών (εκτιτέα είναι τα 25 χρόνια).
Ο Παν. Δράκος, ο οποίος έχει δύο κόρες, είχε συλληφθεί πριν από περίπου έναν χρόνο για ασελγείς πράξεις σε βάρος δυο ανήλικων μαθητριών του, ηλικίας 9 και 11 ετών.
Η δράση του σταμάτησε όταν ένα από τα μικρά κορίτσια κατάφερε να μιλήσει στους γονείς του για τη φρίκη που βίωνε κατά τη διάρκεια του μαθήματος κι αυτοί προσέφυγαν αμέσως στη Δικαιοσύνη, καταθέτοντας μήνυση στον μέχρι τότε υπεράνω πάσης υποψίας καθηγητή μουσικής.
Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθήνας (Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο), ενώπιον του οποίου κλήθηκε να λογοδοτήσει, δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό, επιβάλλοντάς του συνολική ποινή κάθειρξης 30 ετών και έξι μηνών (σ.σ. από την ποινή θα εκτίσει 25 χρόνια), καθώς και χρηματικό πρόστιμο ύψους 100.800 ευρώ.
Χωρίς αναστολή η έφεση
Κατά πλειοψηφία δικαστές και ένορκοι (μειοψήφησε ένας) αποφάσισαν να μη χορηγήσουν αναστολή στην έφεσή του υιοθετώντας την προστάτη της εισαγγελέως, η οποία στην εισήγηση της επί της ενοχής ήταν καταπέλτης για τον κατηγορούμενο.
«Τα έκανε όλα για την ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του. Εκμεταλλεύτηκε τη σχέση εμπιστοσύνης. Η δράση του δεν είχε όρια, αφού ενώ είχε καταγγελθεί συνέχισε να κάνει τα ίδια και σε άλλη μαθήτρια», τόνισε η εισαγγελική λειτουργός.
Γιατί καταδικάστηκε
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, από τα Χριστούγεννα του 2016 έως τον Ιούλιο του 2017, χρησιμοποιώντας φιλοφρονήσεις στις δυο ανυποψίαστες μαθήτριές του, προχωρούσε στη συνέχεια σε θωπείες στο στήθος, τα οπίσθια και τα γεννητικά όργανά τους, ενώ τοποθετούσε τα χέρια τους στο μόριό του και τις παρακινούσε να το χαϊδέψουν. Μάλιστα, όλα αυτά συνέβαιναν εν ώρα μαθήματος, όταν τα ανήλικα κορίτσια βρίσκονταν μόνα μαζί του στα δωμάτια των ωδείων.
Οι μαρτυρίες των γονιών των θυμάτων
«Η κόρη μου είχε κλείσει τότε τα δέκα», άρχισε την κατάθεση του στο δικαστήριο ο πατέρας θύματος, και συνέχισε:
«Από το Σεπτέμβριο του 2014 είχε δάσκαλο το Παναγιώτη Δράκο. Πριν τα Χριστούγεννα του 2016 παραπονέθηκε ότι αισθάνεται άσχημα κατά το μάθημα, γιατί την αγγίζει σε διαφορά σημεία, στους μηρούς και στη μέση, επικαλούμενος ότι της διορθώνει τη στάση του σώματος. Θεωρήσαμε επειδή ήταν άτομο υπεράνω υποψίας και τον εμπιστευόμασταν απόλυτα, ότι οι κινήσεις του είχαν να κάνουν με τη στάση του σώματος. Δεν περνούσε από το μυαλό μας κάτι τέτοιο, δεν είχε ποτέ προκληθεί κάποιο περιστατικό. Μεσολάβησαν οι διακοπές και της είπα ότι θα πάω στον δάσκαλο να του μιλήσω και να του εξηγήσω ότι το παιδί αισθάνεται δυσφορία.
Στο επόμενο μάθημα 9/1 πήγα για του μιλήσω, αλλά μου είπε η Αναστασία ότι δεν συνέβη κάτι και ότι δεν υπήρχε λόγος να του μιλήσω. Στο επόμενο μάθημα επικαλέστηκε αδιαθεσία και το τρίτο ήταν το μάθημα στο οποίο γύρισε πίσω πολύ αναστατωμένη και μας είπε τρεμάμενη πολλά περιστατικά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
Το παιδί ένιωσε ότι έκανε πράγματα ανάρμοστα. Μας είπε ότι έβαλε το χέρι του στα οπίσθιά της και τη θώπευε με πρόσχημα να της βάλει μέσα τη φανέλα. Έβαλε το χέρι του στους μηρούς και το δάχτυλό του στα γενετικά της όργανα. Έβαλε το χέρι της στα όργανά του και τη ρώτησε αν της αρέσει. Την έβαλε να καθίσει με τα πόδια ανοιχτά και την τράβηξε φωτογραφίες. Της είπε ότι αν την ενοχλεί κάτι, να το συζητήσει με εκείνον και να μην μας πει τίποτα.
Υπήρξε πολύ μεγάλη αναστάτωση στο σπίτι, προσπαθήσαμε να δούμε τι θα κάνουμε. Διέκοψα το ωδείο, απευθύνθηκα σε γραμμή υποστήριξης και έκανα καταγγελία στο συνήγορο του πολίτη. Εκείνοι με κατεύθυναν ότι πρέπει να ενημερώσω το ωδείο, να κινηθούμε νομικά και υποστηρίξουμε ψυχολογικά το παιδί. Πήγαμε στο Παίδων για τη συναισθηματική και ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού.
Μήνυση υποβάλαμε τον Ιούλιο του 2017. Ήθελε το παιδί να μην συμβεί σε αλλά παιδιά, στην αρχή ένιωθε ενοχές και μετά όταν κατάλαβε ότι δεν έφταιγε, ήθελε έστω μια ηθική δικαίωση. Στην αρχή η μικρή είχε πολλούς εφιάλτες κι έχει ακόμα ένα άγχος μην την αφήσουμε μόνη της με άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας. Μου έχει πει ότι φοβάται μην τυχόν ελευθερωθεί ο κατηγορούμενος και στραφεί εναντίον της».
Μητέρα θύματος: «Το παιδί έχει σήμερα απομονωθεί»
Η μητέρα ενός εννιάχρονου τότε κοριτσιού είπε στο δικαστήριο:
«Το παιδί μου έκανε μαθήματα από τον Οκτώβριο του 2016 μέχρι τον Ιούνιο του 2017. Εγώ δεν αντιλήφθηκα το πρόβλημα, με κάλεσαν για κατάθεση τον Ιούλιο από την αστυνομία. Τότε μάθαμε τι είχε συμβεί, γιατί κατέθεσε και το παιδί στην αστυνομία. Από το Πάσχα και μετά δεν ήθελε να πηγαίνει στα μαθήματα. Έλεγε ότι βαρέθηκε και κουράστηκε.
Εκ των υστέρων, μετά την κατάθεση στην αστυνομία, μου είπε ότι τη θώπευε, ότι της έλεγε ότι την αγαπάει, τη θώπευε στο στήθος, στα οπίσθια και στα γεννητικά όργανα και μέσα και έξω από τα ρούχα. Δεν ξέρω πώς μπορεί να γίνεται μια φρικτή πράξη από έναν ενήλικα σε ένα παιδί σε ένα ωδείο γεμάτο κόσμο.
Έκτοτε δεν θέλει να κοιμάται μόνη της, με το αντίθετο φύλο στις κοινωνικές μας συναναστροφές δεν θέλει καθόλου να μιλήσει με μεγαλύτερους άνδρες. Φοβόταν και ντρεπόταν, γι’ αυτό δεν μου μίλησε εξαρχής το παιδί. Είχε δασκαλευτεί να μην μιλήσει αλλά και ντρεπόταν, όπως μας είπε και ο ψυχολόγος. Δεν μας περιέγραψε με λεπτομέρειες, έχει απομονωθεί, δεν μας τα είπε αυτά που είπε στην αστυνομία και η ψυχολόγος μας είπε να μην την πιέζουμε. Ο κατηγορούμενος ήθελε να δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης για να δρα ανενόχλητος».
Ο πατέρας της εννιάχρονης κατέθεσε:
«Αυτό που είχαμε δει από τον Απρίλιο ήταν μια άρνηση για το μάθημα, ενώ είναι εξαιρετικά επιμελής, μόνο αυτό το μάθημα προσπαθούσε να το αποφύγει. Μας προβλημάτισε, το συζητήσαμε όσο μπορούσαμε να συζητήσουμε γιατί είχε αρχίσει και γινόταν πιο μαζεμένη, είχε αρχίσει να μαγκώνεται. Τελείωσαν τα μαθήματα, πήγαμε τις οικογενειακές διακοπές μας. Δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να το διαισθανθούμε ότι συνέβη κάτι τέτοιο στο παιδί μας. Πλέον, δεν σβήνει το φως ποτέ, κατά τη διάρκεια της νύχτας πετιέται και δεν θέλει να κοιμάται ποτέ μόνη».
Μάρτυρας υπεράσπισης: «Πίστευε ότι δεν έκανε κακό»
Από την άλλη πλευρά, οι μάρτυρες υπεράσπισης μίλησαν για έναν «άνθρωπο πράο, ευγενικό και φιλάνθρωπο», ενώ αναφέρθηκαν και στη σπουδαία καλλιτεχνική πορεία του.
Μια πρώην μαθήτριά του και φίλη του σήμερα υποστήριξε:
«Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, υπήρξα μαθήτριά του, τον επισκέπτομαι πολύ συχνά στη φυλακή. Είναι ο καλύτερος μουσικός του πλανήτη. Από μια οικογένεια που εγκαταλείφθηκε από τον πατέρα νωρίς, εργάστηκε σκληρά για να πάρει το πρώτο του φλάουτο. Όταν μάθαμε για τη σύλληψη και την πράξη, πάθαμε όλοι σοκ. Δεν έχει βία μέσα του. Πίστευε ότι δεν έκανε κάτι κακό, ένιωθε ότι έδινε στοργή. Είναι πραγματικά συντετριμμένος, δεν περνάει μέρα που να μην σκέφτεται τα παιδιά του. Είχε επί 60 χρόνια έναν βίο ηθικό, θα ήθελε αν μπορούσε να σβήσει το εξάμηνο αυτό από τη ζωή του, θέλει να τιμωρηθεί. Έχει προσφέρει παρά πολλά στο κοινωνικό σύνολο».
Πρόεδρος: «Έχει προσφέρει πολλά… Μην το λέτε αυτό κι εγώ μπορεί να έχω προφέρει πολλά και πριν έρθω εδώ να πέταξα τη γυναίκα μου από το παράθυρο…».
“Ανακουφίστηκε από τη σύλληψή του”
Ενώ ένας γείτονας, φίλος και κουμπάρος του κατηγορούμενου είπε, ότι η σύλληψή του ήταν ανακούφιση για το γνωστό μουσικό, καθώς «ζούσε σε έναν παράλληλο κόσμο και τα τελευταία χρόνια δεν ήταν καλά. Έχουμε μεγαλώσει μαζί τα παιδιά μας, έχω βαφτίσει το ένα του παιδί. Ο βίος του είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν που βγήκε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η ελληνική κοινωνία τον βίωσε ως έναν από τους επιφανέστερους στον κλάδο του κι έναν αξιόλογο άνθρωπο».
Τέλος, ο ψυχίατρος που εξέτασε τον κατηγορούμενο εξέφρασε την εκτίμηση ότι «φαίνεται τα τελευταία χρόνια να αλλάζει η συμπεριφορά του, γίνεται πιο κλειστός, πιο απόμακρος. Φαίνεται από τις εξετάσεις που έκανε μέσα στη φυλακή ότι υπερείχε η δυσθυμία. Από μια αξονική φάνηκε βλάβη, έγινε μαγνητική, φάνηκαν κάποια μικροέμφρακτα στο μετωπιαίο λοβό που έχουν γίνει πιο παλιά. Ενώ ήταν ένας άνθρωπος πράος, άλλαξε. Αυτά τα μικροέμφρακτα δίνουν έναν συγκεκριμένο σύνδρομο του μετωπιαίου λοβού, αυτό επιδρά στην κρίση και τη συμπεριφορά».
Πρόεδρος: «Μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο να μην ελέγχει τον εαυτό του;».
Ψυχίατρος: «Μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά».
Εισαγγελέας: «Είχε συναίσθηση των πράξεων που έκανε;».
Ψυχίατρος: «Δεν έμπαινε στη διαδικασία της συναίσθησης. Έχει πλήρη μεταμέλεια για τις πράξεις του. Αν έπαιρνε αγωγή, δεν θα είχε φτάσει σε αυτό το σημείο εκτιμώ».
