Το σκάνδαλο της Ασπίς Πρόνοια τελέστηκε από δύο και μόνο πρόσωπα. Αυτό έκρινε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας, το οποίο μετά από πολύμηνη ακροαματική διαδικασία, έκρινε αθώους τους 12 από τους 14 κατηγορουμένους που, σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, κατά το χρονικό διάστημα από 2000 – 2010 είχαν συστήσει εγκληματική οργάνωση προβαίνοντας σε αξιόποινες πράξεις, όπως απάτες, υπεξαιρέσεις και πλαστογραφίες.
Ανάμεσα στους αθωωθέντες είναι και η οικογένεια (σύζυγος και δύο παιδιά) του εκλιπόντος επικεφαλής του Ομίλου, Παύλου Ψωμιάδη, οι οποίοι μάλιστα είχαν κριθεί και προσωρινά κρατούμενοι μετά τις απολογίες τους και είχαν παραμείνει για έντεκα μήνες στη φυλακή.
Ωστόσο, το πρωτόδικο κιόλας δικαστήριο έκρινε, ότι δεν στοιχειοθετούνται οι κατηγορίες της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, με επικεφαλής -κατά το βούλευμα- τον Παύλο Ψωμιάδη.
Όπως αναφερόταν στο κατηγορητήριο, οι κατηγορούμενοι είχαν κατορθώσει να εξαπατήσουν 37.014 πολίτες, οι οποίοι πείσθηκαν να επενδύσουν από ψευδείς παραστάσεις και κατέβαλαν συνολικά 248.322.729,3 εκατομμύρια ευρώ σε ασφαλιστήρια συμβόλαια.
Δύο καταδίκες για την Ασπίς Πρόνοια
Το δικαστήριο έκρινε ενόχους μόνο δύο υπεύθυνους επενδύσεων της Ασπίς Πρόνοια, επιβάλλοντας στον έναν ποινή κάθειρξης 12 ετών κατά συγχώνευση για απιστία και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, και στον άλλον ποινή κάθειρξης κάθειρξη 7 ετών -κατά συγχώνευση – για συνδρομή στις πράξεις του πρώτου καταδικασθέντα.
Σύμφωνα με το συνήγορο υπεράσπισης, Θανάση Βαρλάμη, «ήταν μία διαδικασία που εξέτασε όλα τα περιστατικά με αντικειμενικότητα, νηφαλιότητα και σε βάθος. Προς τούτο ήταν σημαντική και η συμβολή του εισαγγελέα της έδρας Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου ώστε να τεθεί η υπόθεση στα πραγματικά της όρια».
Για δικαίωση της οικογένειας μίλησε ο έτερος συνήγορος υπεράσπισης, Γιάννης Αλετράς, υποστηρίζοντας ότι με την εν λόγω απόφαση, η οποία θα αποτελέσει σαφώς νομικό δεδικασμένο, τόσο για τη νομική της αντιμετώπιση, όσο και για την πληρότητά της, ετέθησαν οι βάσεις για τη «διαφορετική» νομική αντιμετώπιση της ποινικής ευθύνης της οικογένειας με την ευρεία έννοια, η οποία ουδεμία σχέση έχει με τις πράξεις, ποινικές ή μη, του πατέρα και υπευθύνου δραστηριοτήτων.
