Ανεξάρτητα από τη σημερινή εξέλιξη, την επικύρωση δηλαδή της απαγόρευσης εξόδου του από τη χώρα, ο Νίκος Μανιαδάκης επικαλείται μια σειρά από εξόφθαλμες νομικές παρατυπίες που έχουν σημειωθεί στην υπόθεσή του και οι οποίες εύλογα γεννούν ερωτηματικά για τη νομιμότητα των σε βάρος του κινήσεων από την Εισαγγελία κατά της διαφθοράς.
Ποιες είναι αυτές οι παρατυπίες, όπως επισημαίνονται στο υπόμνημα που υπέβαλε ενώπιον του συμβουλίου Πλημμελειοδικών και για τις οποίες δεν έχουν ακόμα δοθεί επίσημες απαντήσεις:
Αναφέρει συγκεκριμένα ο κ. Μανιαδάκης:
-«Η ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος μου αποδόθηκε ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΜΑΡΤΥΡΑ και μεταγενέστερα από τις καταθέσεις του προστατευόμενου μάρτυρα με την κωδική ονομασία “Μάξιμος Σαράφης”, στις οποίες βασίζεται αποκλειστικά η προσβαλλόμενη διάταξη (περί απαγόρευσης εξόδου του από τη χώρα).
Καταρχήν, σύμφωνα με το άρθρο 45Β παρ 1 ΚΠΔ, προκειμένου να ενταχθεί κάποιος στο καθεστώς του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, «θα πρέπει να μην εμπλέκεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις εν λόγω πράξεις», διαφορετικά δεν δύναται να του αποδοθεί η συγκεκριμένη ιδιότητα.
Περαιτέρω, τα στοιχεία της δικογραφίας με βάση τα οποία πιθανολογείται σοβαρά η βασιμότητα της κατηγορίας που μου αποδίδεταικατά την προσβαλλόμενη διάταξη βασίζονται κατά κύριο λόγο στις καταθέσεις του προστατευόμενου μάρτυρα με την κωδική ονομασία “Μάξιμος Σαράφης”, τα οποία σύμφωνα με την ως άνω διάταξη δικαιολογούν την επιβολή του περιοριστικού όρου της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα σε βάρος μου.
Τα εν λόγω στοιχεία όμως, τα οποία ευρίσκοντο εξ’ αρχής στη διάθεση της Εισαγγελίας Διαφθοράς, όχι μόνο δεν κρίθηκαν ικανά να με καταστήσουν κατηγορούμενο, αλλά μου αποδόθηκε μεταγενέστερα η ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, η οποία, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω είναι ασυμβίβαστη με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση.
-Επιπλέον, ως ένδειξη κινδύνου φυγής μου αναφέρεται το γεγονός ότι την 27-12-2018 εμφανίστηκα ενώπιον του Τμήματος Προστασίας Μαρτύρων της Δ/νσης Ασφαλείας Αττικής προκειμένου να υποβάλω αίτηση με την οποία δήλωνα ότι δεν επιθυμώ τη φύλαξη – επιτήρησή μου από Αστυνομικούς της Υπηρεσίας, ούτε οποιοδήποτε άλλο μέτρο προστασίας πέραν των όσων είχαν ήδη διαταχθεί με την υπ’αριθμ 13/2017 διάταξη, με την οποία μου είχε αποδοθεί η ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα. Τούτο δε, το έπραξα καθότι θεωρούσα υπερβολικό το ως άνω μέτρο προστασίας, εφόσον δεν υπήρχε κίνδυνος για την ασφάλεια της ζωής ή της σωματικής μου ακεραιότητας».
Διαψεύδει ότι δεν ενημέρωσε ο Ν. Μανιαδάκης
«Ακόμα, αναφέρεται ότι δεν είχα ενημερώσει το Τμήμα Προστασίας Μαρτύρων για επικείμενο ταξίδι μου στο εξωτερικό κατά τις πρωινές ώρες της 31-12-2018. Το ως άνω γεγονός είναι ψευδές, καθότι κατά την ως άνω ημερομηνία ενημέρωσα προφορικά το Τμήμα Προστασίας Μαρτύρων, όπως άλλωστε συνήθιζα να πράττω και στο παρελθόν σε αντίστοιχα ταξίδια μου», αναφέρει στη συνέχεια και προσθέτει:
«Η ενημέρωση για τα επικείμενα ταξίδια μου στο εξωτερικό γινόταν πάντα προφορικά, χωρίς να έχω προβεί ποτέ σε έγγραφη ενημέρωση της υπηρεσίας. Αξίζει να αναφερθεί δε ότι από τότε που έλαβα την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα αλλά και του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος έχω πραγματοποιήσει πάνω από 60 ταξίδια στο εξωτερικό για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους, για τα οποία ουδέποτε δημιουργήθηκε πρόβλημα από την Αρχή Προστασίας Μαρτύρων ή την Εισαγγελία Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών».
Ακόμα, ο Νίκος Μαναιδάκης επισημαίνει ότι:
«Η ποινική δίωξη εναντίον μου ασκήθηκε τις μεσημβρινές ώρες της 31-12-2018 και σε κάθε περίπτωση αρκετές ώρες μετά την κράτησή μου στον Α/Τ Αεροδρομίου Αθηνών, καθότι η πτήση μου ήταν προγραμματισμένη για τις 9:00 πμ.
Κατά το χρόνο λοιπόν όπου εμποδίστηκε η είσοδός μου στο αεροπλάνο αναχώρησης αλλά και στον προγενέστερο αυτής χρόνο όπου έπραξα τις δήθεν προπαρασκευαστικές για την φυγή μου ενέργειες όπως αναφέρεται στην προσβαλλομένη διάταξη, διατηρούσα την ιδιότητα τόσο του προστατευόμενου μάρτυρα όσο και του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος. Η διττή αυτή ιδιότητα όμως δεν αποκλείει σε καμία περίπτωση την ελεύθερη μετάβασή μου στο εξωτερικό.
Συνεπώς οιεσδήποτε ενέργειές μου πριν την άσκηση της ποινικής δίωξης σε βάρος μου δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως προπαρασκευαστικές ενέργειες φυγής μου καθότι δεν είχα λάβει την ιδιότητα του κατηγορουμένου κατά το επίδικο χρονικό διάστημα αλλά ούτε καν αυτό του υπόπτου.
Μόνη δε η άσκηση της ποινικής δίωξης ώστε να δικαιολογηθεί η δυνατότητα από τον αρμόδιο Εισαγγελέα επιβολής του περιοριστικού όρου της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα δεν αρκεί, καθότι δεν παρατίθενται στοιχεία ικανά να στηρίξουν τις προϋποθέσεις επιβολής του ως άνω όρου όπως αόριστα επικαλείται ο Εισαγγελέας στην προσβαλλόμενη διάταξη, όταν αναφέρει: “Εξάλλου προκύπτουν ενδείξεις περί αναχώρησής του στο εξωτερικό ενόψει και του γεγονότος ότι είχε πληροφορηθεί από δημοσιεύματα του τύπου ότι ενδεχομένως θα ανακληθεί το καθεστώς του ως προστατευόμενου μάρτυρα και ότι πρόκειται να καταστεί κατηγορούμενος”.
Η ως άνω αιτιολόγηση επιβολής του περιοριστικού όρου σε βάρος μου πέραν της προφανούς αοριστίας που διέπει το σύνολό της, δημιουργεί και την προδήλως εσφαλμένη εντύπωση ότι υπήρχε προηγούμενη ενημέρωση ή διαρροή στον Τύπο για την επικείμενη ανάκληση του καθεστώτος μου ως προστατευόμενου μάρτυρα και την άσκηση ποινικής διώξεως σε βάρος μου, κάτι το οποίο είναι αναφανδόν αναληθές καθότι μοναδική πηγή τέτοιας γνώσης θα αποτελούσε μόνον η ίδια η υπηρεσία της Εισαγγελίας Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών».
