Την ακύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών ζητά από το ΣτΕ η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων αλλά και σύσσωμες οι Παμμακεδονικές Ενώσεις των αποδήμων Μακεδόνων.
Όπως αναφέρουν σε σχετική ανακοίνωση προσέφυγαν στη δικαιοσύνη ως όφειλαν και δικαιούνται ζητώντας την ακύρωση «της εφιαλτικής συμφωνίας των Πρεσπών, που υπογράφηκε στις 17 Ιουνίου 2018 μεταξύ των υπουργών εξωτερικών της Ελλάδος και των Σκοπίων κ. Ν. Κοτζιά και κ. Δ. Δημητρόφ.
Με την αίτηση του οι οργανώσεις ζητούν να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και να ακυρωθούν οι επιστολές της Ελληνικής Κυβέρνησης προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ για άρση του βέτο για την ένταξη της χώρας των Σκοπίων σε αυτούς τους οργανισμούς.
Οι προσφεύγοντες αναφέρουν επίσης:
«Καταθέσαμε επίσης, αίτηση αναστολής εκτέλεσης της απόφασης αυτής καθώς και των επιστολών άρσης του βέτο σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, επειδή:
α) Η συμφωνία παραβιάζει το άρθρο 27 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο, πριν την υπογραφή της συμφωνίας, απαιτείται προηγούμενη ψήφισή του από την Βουλή, με αυξημένη μάλιστα πλειοψηφία, επειδή περιλαμβάνει αλλαγή γεωγραφικών όρων (της περιοχής της Μακεδονίας εν προκειμένω), οι οποίοι ανάγονται σε αρχαίους χρόνους (αρχικά).
Επίσης, επειδή τροποποιεί προηγούμενες συνθήκες (Ελληνοσερβικό σύμφωνο και συνθήκη Βουκουρεστίου 1913), με βάση τις οποίες καθορίσθηκαν τα σημερινά σύνορα της Ελλάδας, προκαλώντας σύγχυση αναφορικά με τα πραγματικά σημερινά σύνορα, διότι στις συνθήκες αυτές, γεωγραφικός χώρος (Διοικητική Περιφέρεια) Μακεδονία υπήρχε μόνον ένας και αυτός ήταν μόνον στην Ελληνική επικράτεια.
Επειδή στην πραγματικότητα νομιμοποιεί τις εδαφικές βλέψεις των γειτόνων μας, διά της παραχάραξης της ιστορίας και της επιγενόμενης σύγχυσης, που αποτελούν συνέχεια και συνέπεια της παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας.
Τέλος, επειδή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αναθεώρηση των συνόρων της Ελλάδας.
β) Η συμφωνία δεν έγινε αντικείμενο επεξεργασίας από τους υπηρεσιακούς φορείς του Υπουργείου Εξωτερικών ως όφειλε.
γ) Παραβιάσθηκε η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, του άρθρου 1 παρ. 3 Σ, επειδή υπογράφηκε παρά την αντίθεση σύσσωμου του ελληνικού λαού στην οποιαδήποτε παραχώρηση ονόματος, χωρίς διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Παραβιάσθηκε και η αρχή της δεδηλωμένης για το θέμα της παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας.
δ) Διότι αντιτίθεται στην έννοια του ΈΘΝΟΥΣ και προκαλεί σε αυτό ανεπανόρθωτη βλάβη. Του έθνους των Ελλήνων του οποίου εμείς οι Μακεδόνες είμαστε αναπόσπαστο μέρος. Του έθνους, υπέρ του οποίου οφείλει να είναι η συμφωνία (ως εκδήλωση άσκησης της εξουσίας του υπουργού εξωτερικών της Ελλάδος, εξουσίας που πηγάζει από τον λαό, και υπάρχει υπέρ αυτού και του έθνους), σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 3 Σ.
ε) Προσβάλλει την προσωπικότητά μας, ως Μακεδόνων, επειδή μας αφαιρεί το δικαίωμα να ονομαζόμαστε Μακεδόνες (αναγκαζόμενοι να επεξηγούμε τις υποσημειώσεις της συμφωνίας του υπουργού εξωτερικών, ότι εμείς είμαστε οι αρχαίοι και οι άλλοι οι εκ σλάβων προερχόμενοι! που μιλούν την μακεδονική την σλαβική, ενώ εμείς την μακεδονική την αρχαία, δηλαδή την ελληνική! Δηλαδή Γελοιότητες!).
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ακόμη:
«Καταθέσαμε επίσης αίτηση, κατεπειγόντως και κατ’ εξαίρεση σύγκλισης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας για να αποφασίσει τόσο για την αίτηση ακύρωσης όσο και για την αίτηση αναστολής, λόγω της προφανούς αυταπόδεικτης σπουδαιότητάς της και επείγουσας περίπτωσης.
Απευθυνόμαστε σε όλους τους Έλληνες δικαστές, που τους πιστεύουμε ακράδαντα ως υψηλού ήθους, κύρους και εγνωσμένης μόρφωσης και εμπειρίας και ζητούμε να πράξουν τα νόμιμα, να ακυρώσουν την συμφωνία των Πρεσπών, η υπογραφή της οποίας συνιστά ποινικό αδίκημα, ως οφείλουν εκ της υποχρέωσής τους τήρησης του Συντάγματος και των νόμων που συμφωνούν με αυτό, αποκλειστικά.
Η μεταμφίεση διεθνούς συνθήκης, και μάλιστα του άρθρου 27 του Συντάγματος σε κυβερνητική πράξη, παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα, οδηγεί σε διάλυση την Ελλάδα, με γρήγορα βήματα.
Πειθόμενοι ότι «υπάρχουν εις Αθήνας δικαστές», ζητούμε από την ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας να ακυρώσουν την Συμφωνία των Πρεσπών, όπως τους επιτάσσει το Σύνταγμα και ο όρκος τους».
