Σε εκτέλεση εισαγγελικής διάταξης με την οποία του είχε απαγορευτεί η έξοδος από την χώρα για την πολύκροτη υπόθεση του πλοίου Νoor 1.
Ζητά τώρα από το Συμβούλιο της Επικρατείας να ανασταλεί και να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η απόφαση της Ελληνικής Αστυνομίας με την οποία του αφαιρέθηκε το διαβατήριο σε εκτέλεση όμως της διάταξης της τότε προισταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά, Ειρήνης Τζίβα.
Η εισαγγελική διάταξη αφορούσε και τους τρεις συνεργάτες του, στους οποίους πλέον , όπως και στον εφοπλιστή , έχει ασκηθεί κακουργηματική ποινική δίωξη για το Noor1.
Στο ΣτΕ η υπόθεση
Η υπόθεση έφτασε στο ΣτΕ καθώς η επίμαχη εισαγγελική διάταξη δεν επικυρώθηκε από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά το οποίο αποφάνθηκε ότι δεν συνέτρεχε λόγος δημοσίου συμφέροντος και ήρε τον περιοριστικό όρο.
Τότε ο Ευάγγελος Μαρινάκης ζήτησε από την Αστυνομία να του επιστραφεί το διαβατήριο που του είχε αφαιρεθεί σύμφωνα με την εισαγγελική διάταξη, αλλά το αίτημά του δεν έγινε αποδεκτό.
Έτσι, προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας να ανασταλεί και να ακυρωθεί η σχετική αρνητική απόφαση της διεύθυνσης διαβατηρίων της ΕΛΑΣ.
Η αίτηση ακύρωσης προσδιορίστηκε να συζητηθεί στις 5 Φεβρουαρίου 2019 στο Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ ενώ αναμένεται η έκδοση απόφασης από το Τμήμα Αναστολών του ΣτΕ.
Τι υποστηρίζει ο εφοπλιστής
Στην προσφυγή του ο εφοπλιστής υποστηρίζει ότι το Π.Δ. 25/2004 που επιβάλλει την αφαίρεση διαβατηρίου σε περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης για κακούργημα είναι αντίθετη στην συνταγματική αρχήτης διάκρισης των εξουσιών, αλλά και στην αρχή της αναλογικότητας.
Ακόμα ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί η εκτελεστική εξουσία να τιμωρεί καθώς αυτό είναι έργο της δικαστικής εξουσίας καθώς ενώ σύμφωνα με το Σύνταγμα τα περιοριστικά μέτρα επιβάλλονται μόνο από τα όργανα της Ποινικής Δικαιοσύνης.
Στην προκειμένη περίπτωση, υπογραμμίζει, εφόσον δεν επικυρώθηκε η σε βάρος του εισαγγελική διάταξη απαγόρευσης εξόδου από την χώρα, πρέπει να του επιστραφεί το διαβατήριο για να μπορεί να ταξιδεύει στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους και ειδικά σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέλος, ο εφοπλιστής επισημαίνει ότι ενώ από την αρμόδια δικαστική αρχή κρίθηκε ότι δεν συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος να στερηθεί της δυνατότητας να κινείται ελευθέρα και παγκοσμίως, στερείται αυτής της δυνατότητας, χωρίς δικαστικές εγγυήσεις και μάλιστα με επαπειλούμενη ζημιά μη αναστρέψιμη σε βάρος της διεθνούς επαγγελματικής του δραστηριότητας.
