Δεκατέσσερις μισθούς, όπως όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, δικαιούνται οι εσωτερικοί οικιακοί βοηθοί.
Σύμφωνα με απόφαση του Άρειου Πάγου, που επικύρωσε σχετική απόφαση εφετείου και αποτελεί πλέον νομολογία, οι «οικιακοί μισθωτοί είναι εκείνοι που με βάση σύμβαση εξαρτημένης εργασίας παρέχουν στον εργοδότη τους υπηρεσίες που αφορούν κατά κύριο λόγο στις οικιακές του ανάγκες, αλλά και στην προσωπική του περιποίηση, ιδίως όταν ο ίδιος αδυνατεί, λόγω ηλικίας ή ασθενείας, να επιμεληθεί τον εαυτό του».
Κατά τους αρεοπαγίτες, για τους οικόσιτους οικιακούς βοηθούς ισχύουν οι νομοθετικές διατάξεις που αφορούν την παροχή θερινής άδειας με αποδοχές και το επίδομα αδείας, καθώς και οι διατάξεις για την παροχή επιδομάτων εορτών, δηλαδή των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα.
Μάλιστα, η άδεια πρέπει να χορηγείται οπωσδήποτε ενιαία μέσα στο έτος στο οποίο αφορά και επιτρέπεται η κατάτμησή της σε δύο χρονικές περιόδους. Αν δεν χορηγηθεί η άδεια μέχρι τη λήξη του έτους, ο εργοδότης υποχρεούται στην καταβολή των αποδοχών άδειας αυξημένων κατά 100%, προσθέτουν οι αρεοπαγίτες.
Δικαστήριο επιδίκασε 14.358 ευρώ σε οικιακή βοηθό
Η υπόθεση έφτασε στον Άρειο Πάγο, του οποίου πλέον η απόφαση είναι πιλοτική και ισχύει για όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις εργαζομένων, με αφορμή υπόθεση οικιακής βοηθού στην οποία επιδικάστηκε από τα δικαστήρια χρηματικό ποσό 14.358 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους, για τη μη χορήγηση άδειας, επιδόματος αδείας και δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα επί πέντε χρόνια. Η γυναίκα αυτή φρόντιζε 85χρονη χήρα, με μηνιαίες αποδοχές που ξεκίνησαν από 440 και έφτασαν και έφτασαν τα τελευταία χρόνια τα 700 ευρώ μηνιαίως.
Μετά το θάνατο της χήρας, η οικιακή βοηθός προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, διεκδικώντας από το μοναδικό κληρονόμο της αποζημίωση για μη λήψη άδειας, τα επιδόματα αδείας και τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα της τελευταίας πενταετίας.
