Την Εργατική Πρωτομαγιά, μέρα-σύμβολο στον αγώνα των εργατών όλου του κόσμου για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τίμησαν με πολύ μαζική απεργιακή συγκέντρωση χιλιάδες απεργοί στην πλατεία Συντάγματος, στην Αθήνα.
«Κόκκινη Πρωτομαγιά – Πρωτοπόρα εργατιά», «Από το Σικάγο στην Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξική» ήταν μεταξύ των συνθημάτων που κυριάρχησαν.
Στην απεργιακή συγκέντρωση παραβρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Θερμό χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε, σε τηλεφωνική σύνδεση με τη Ραμάλα, ο Μοχάμεντ Αρούρι εκπρόσωπος της Γενικής Ένωσης Παλαιστινίων Εργατών, ενώ χαιρέτισε ο πρέσβης της Παλαιστίνης Γιούσεφ Ντόρκχομ.
Η απεργιακή συγκέντρωση ξεκίνησε με γράμμα εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ.
Με ένα ιστορικό για την Πρωτομαγιά του 1944 ξεκίνησε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της απεργιακής συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, καθώς φέτος κλείνουν 80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή.
Ακολούθησε η απαγγελία των ποιημάτων «Σκοπευτήριο Καισαριανής» του Γιάννη Ρίτσου και «Πρωτομαγιά 1944» του Κώστα Βάρναλη.
«Θα συνεχίσουμε και θα φτάσουμε εκεί που ορίζει το καθήκον μας για το δίκιο της τάξης μας. Για να γράψουμε την πιο μεγάλη ιστορία. Την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης!», τόνισε ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, μιλώντας στην απεργιακή συγκέντρωση.
Όπως ανέφερε , «η 1η Μάη είναι ημέρα δική μας. Των εργαζομένων όλου του κόσμου και σηματοδοτεί τον αδιάκοπο αγώνα της τάξης μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Για έναν κόσμο χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια, χωρίς πολέμους και προσφυγιά. Έναν κόσμο αντάξιο των αναγκών και των συμφερόντων των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων».
«Σε αυτήν την πορεία, σε αυτόν τον δρόμο έχουν γραφτεί λαμπρές ιστορίες αγώνα και θυσιών. Ανεπανάληπτες στιγμές περηφάνιας και ανιδιοτέλειας χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων ηρώων της εργατικής τάξης που θυσίασαν τη ζωή τους, που άφησαν τα κόκκαλά τους σε φυλακές και εξορίες, στο βουνό με το όπλο στο χέρι πολεμώντας, αγωνιζόμενοι για τα πιο μεγάλα ιδανικά που γέννησε ποτέ η ανθρωπότητα.
Από την Πρωτομαγιά του Σικάγο, στην Πρωτομαγιά του ’36 στη Θεσσαλονίκη, στην 1η Μάη του ’44 στην Καισαριανή που 200 κομμουνιστές στάθηκαν με περηφάνια και τιμή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί, μέχρι και σήμερα, το ίδιο μήνυμα είναι οδηγός του αγώνα μας: Δεν λυγίζουμε, δεν υποχωρούμε, δεν τρομοκρατούμαστε, δεν συμβιβαζόμαστε με τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, των πολέμων, της προσφυγιάς και της φτώχειας» υπογράμμισε.
Στο ερώτημα “Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” απαντάμε ενώνοντας τη φωνή μας με τους ήρωες και τους νεκρούς της τάξης μας. Με τις ζωές μας, με τις ανάγκες των πολλών.
Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο για τον ίδιο τελικό προορισμό, για να γίνουν πραγματικότητα όσα ονειρευόμαστε, για όσα αγωνιζόμαστε για μας και τα παιδιά μας» είπε.
«138 χρόνια από την εξέγερση των εργατών και των εργατριών του Σικάγο και τη διεκδίκηση του 8ώρου ως ώριμης ανάγκης, σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις Οδηγίες της ΕΕ και τους αντεργατικούς νόμους, που υλοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή της ΝΔ, για να καταργηθούν το 8ωρο, να γίνει ο ημερήσιος χρόνος εργασίας-λάστιχο, να εντατικοποιηθεί η δουλειά, να μεγαλώσει η εκμετάλλευση με 13ωρη εργασία, με απλήρωτες υπερωρίες, με 6ήμερη και 7ήμερη εργασία» επισήμανε ο Γ. Τασιούλας.
Σημείωσε, ακόμα, ότι «η σταθερότητα που επικαλούνται, η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και προηγούμενα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, σημαίνει να είμαστε εμείς, οι πολλοί, με πολλά άλυτα προβλήματα, με ακάλυπτες ανάγκες και το κεφάλαιο με λυμένα τα χέρια τους να κερδοφορούν στις πλάτες μας».
«Θέλουν να συμβιβαστούμε», ανέφερε, με τα καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα με νεκρούς και σακατεμένους που στο τέλος της ημέρας ενοχοποιούνται ως υπεύθυνοι για ό,τι συνέβη» και πρόσθεσε: «179 νεκροί το 2023 στους χώρους δουλειάς και 38 νεκροί από τις αρχές του 2024. Το υπουργείο Εργασίας άφαντο, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ελλιπέστατοι έως ανύπαρκτοι.
Γι’ αυτούς τους νεκρούς και σακατεμένους θα μιλήσει κανείς από τους κυβερνώντες; Από αυτούς που επικαλούνται τη σταθερότητα της χώρας; Θα μιλήσει κανείς για τους πλημμυρισμένους κάθε χρόνο; Για τις καμένες περιουσίες των απλών ανθρώπων;
Για όλους όσοι θυσιάζονται στην πολιτική “κόστους – οφέλους”, που είναι βασική κατεύθυνση της ΕΕ και τη στηρίζουν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου και του συστήματος;»
«Είναι ντροπή και αίσχος η προχθεσινή απόφαση του Δικαστηρίου για την πυρκαγιά στο Μάτι με τους 104 καμένους συνανθρώπους μας.
Όσοι ευθύνονται για την πολιτική που υλοποίησαν, αφήνοντας ανοχύρωτη τη ζωή του λαού, εφαρμόζοντας την αισχρή λογική κόστους – οφέλους με τη σφραγίδα του Δικαστηρίου παρουσιάζονται ως αθώοι. Στην ουσία η πολιτική κόστους – οφέλους παρουσιάζεται ως κανονικότητα που πρέπει να την αποδεχτούμε» σημείωσε ο Γ. Τασιούλας και υπογράμμισε:
«Για να πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι και η πολιτική που φέρνει τέτοια αποτελέσματα χρειάζεται η μέγιστη κινητοποίηση του λαού μας. Για να μην υπάρχει συγκάλυψη, κουκούλωμα, διάχυση ευθυνών.
Το ίδιο δηλαδή που επιδιώκουν με το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών από την πρώτη στιγμή με διάφορα τεχνάσματα και μεθοδεύσεις . Ποντάρουν ότι ο χρόνος θα σβήσει τις ευθύνες τους από τη μνήμη του λαού, ότι το έγκλημα θα ξεχαστεί. Δεν πρόκειται κάτι τέτοιο να αφήσουμε να συμβεί».
Ο Γ. Τασιούλας σημείωσε ακόμα, ότι «Οι μεγάλες απεργιακές μάχες στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη κόντρα στη γραμμή των ηγεσιών των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ/ Νέας Αριστεράς, οι καθημερινοί αγώνες και συγκρούσεις με τη γραμμή της εργοδοσίας, με τους αντεργατικούς νόμους μέσα σε μεγαλύτερους και μικρότερους χώρους δουλειάς δίνουν κι έχουν να δώσουν και στο μέλλον περισσότερα και μεγαλύτερα αποτελέσματα».
Είπε ότι οι εργαζόμενοι «θα πυκνώσουν τις γραμμές του αγώνα, το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, για να διεκδικήσουν, Συλλογικές Συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, για την προστασία της εργατικής και λαϊκής κατοικίας, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία».
Στην απεργιακή συγκέντρωση εκφράστηκε «η αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης», ενώ καταγγέλθηκε και το «όργιο καταστολής της αστυνομίας στους φοιτητές των ΗΠΑ».
«Απέναντι στο όργιο καταστολή και τις εκατοντάδες συλλήψεις στα αμερικανικά πανεπιστήμια απλώνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται» ακούστηκε από τα μεγάφωνα της συγκέντρωσης.
Ακόμη καταγγέλθηκε ιδιαίτερα «η εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, της ΕΕ» απαιτώντας «να κλείσουν οι αμερικανικές βάσεις, καμιά διευκόλυνση στους φονιάδες των λαών, να επιστρέψουν οι φρεγάτες και οι ελληνικές αποστολές στη χώρα. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα».
Με χιλιάδες υψωμένες γροθιές και τον ύμνο της «Διεθνούς» ολοκληρώθηκε η απεργιακή συγκέντρωση της 1ης Μάη στο Σύνταγμα.
