Συμπληρώθηκαν εχθές 13 χρόνια από την δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τα πυρά του Επαμεινώντα Κορκονέα.
Μια ολόκληρη γενιά έχασε αυτόματα την αθωότητα της, με την Αθήνα και πολλές μεγάλες πόλεις να χάνουν και αυτές την ωραιοφάνεια τους.
Η Αθήνα καίγονταν για πάρα πολλές μέρες, και ο κόσμος, μια ολόκληρη γενιά, είχε ήδη ξεκινήσει να βυθίζεται στην οργή σε μια οργή που προσπάθησε να ξανά φέρει πίσω στην ζωή ένα 15χρονο χαμόγελο, όμως ήταν πλέον αργά.
Φέτος 13χρόνια μετά ο πόνος του θανάτου παραμένει ίδιος, με τον κόσμο να δίνει για ακόμη μια φορά βροντερό παρών σε όλες τις πορείες μνήμης αυτού του παιδικού χαμόγελου που είχε στοιχειώσει τις μέρες μας.
Συγκεντρωμένο πλήθος στο μνημείο του Γρηγορόπουλου, με σηκωμένες τις γροθιές του αφιέρωσε το Αερικό, με τον Αλέξη αν το είδε να κατάλαβε σίγουρα ότι παρέμεινε και θα παραμείνει χαραγμένος στις ψυχές όλων όσων εκείνη την ημέρα πάγωσαν στην είδηση ότι τελικά δεν μπορέσαμε να προστατεύσουμε το παιδί.
«Κι όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει,
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει.»,
Από το τραγούδι που αφιέρωσαν εχθές στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
«Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα»
Η δική μου αφιέρωση στον Αλέξη.
Δείτε επίσης: Στο νοσοκομείο 8χρονος μετά από ξυλοδαρμό από τους συμμαθητές του
- Κουτσούμπας: Άμεση αναγνώριση από την κυβέρνηση του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους
- Λίβερπουλ: Χωρίς Αλεξάντερ-Άρνολντ και Άλισον στην αναμέτρηση με τη Σαουθάμπτον
- Ισορροπία καινοτομίας, ιδιωτικότητας και κυβερνοασφάλειας: Συμπεράσματα από το Cyber Security Forum
- Η γλώσσα του σώματος: Επτά σημάδια ότι κάποιος κρύβει τη βαθιά του δυστυχία
- Σημαντική προειδοποίηση για τον υψηλό ΦΠΑ από τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ – Αρνητική η στάση της κυβέρνησης