Μέσα στον πόνο και την οδύνη βρέθηκε η ευκαιρία! Η σύγκρουση των τραίνων θα γίνει η νέα «βία και νοθεία»; Στις εκλογικές συγκεντρώσεις θα καταγγέλλονται οι ευθύνες (ποιου άραγε;) και θα σκυλεύονται οι δυστυχείς που χάθηκαν; Μια ωραία ατμόσφαιρα! Θα πετύχει το κόλπο;
Καιρό τώρα η αντιπολίτευση έψαχνε να βρει κάτι που να θυμίζει την «βία και νοθεία» των εκλογών του 1961. Όσο και αν ο καιρός δεν είναι ο ίδιος. Άρχισε με τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις αλλά γρήγορα φάνηκε ότι δεν είναι το πλεονέκτημα της. Το θέμα εξαντλήθηκε γρήγορα και δεν προσφέρονταν ούτε για «πορεία προς τον Λαό» ούτε για «διμέτωπο».
Ξαφνικά μας βρήκε η συμφορά της σύγκρουσης των δύο τραίνων. Κρίμα και άδικο που χάθηκαν τόσοι άνθρωποι. Μέσα στην θλίψη αναζητούμε τις αιτίες. Ο ανθρώπινος παράγοντας, η «κακιά στιγμή», η διαρκής κατάσταση ανορθολογισμού –δηλαδή διαχρονικές ευθύνες για αποφάσεις που δεν παίρνονται με ορθολογικά κριτήρια αλλά με άλλα πελατειακά και μεροληπτικά.
Μέσα στον πόνο και την οδύνη βρέθηκε η ευκαιρία! Η σύγκρουση των τραίνων θα γίνει η νέα «βία και νοθεία»; Στις εκλογικές συγκεντρώσεις θα καταγγέλλονται οι ευθύνες (ποιου άραγε;) και θα σκυλεύονται οι δυστυχείς που χάθηκαν; Μια ωραία ατμόσφαιρα! Θα πετύχει το κόλπο; Όπως με τις πολλές και αμφιλεγόμενες συγκεντρώσεις και πορείες που ξέσπασαν τις μέρες του πένθους. Μάλλον όχι, ανάλογα με τις αντιδράσεις και τις ενέργειες.
Αν γρήγορα μάθουμε τι έφταιξε και πως θα ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα να συμβεί κάτι αντίστοιχο, γίνουν ενέργειες (όχι απλά εξαγγελίες) και εμπιστευτούμε τις λύσεις δεν θα πιάσει το κόλπο. Όχι όμως –«φταίνε όλοι και κανείς»! Λύσεις!
Θα παίξει ρόλο στις εκλογές; Αν οι εκλογές γίνουν στα 40, οι συνήθεις ανεύθυνοι είναι ικανοί να έχουν έξω από τα εκλογικά κέντρα φωτογραφίες των δυστυχών θυμάτων. «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση» που έλεγε ο σύντροφος ΜΑΟ. Αν γίνουν μετά –ανάλογα την αντίδραση από την Πολιτεία για την αναζήτηση και ερμηνεία του συμβάντος, θα είναι μικρή και προς όλες τις πλευρές η επίδραση. Αν δεν γίνει τίποτα θα είναι χειρότερα. Θα θυμηθούμε τις διαχρονικές ελλείψεις και προβλήματα βγαίνοντας από μια τριετή ανώμαλη κατάσταση της Πανδημίας.
Η λύση είναι πάντα να φτιάξουμε μια ορθολογική διοίκηση. Τρίζουν τα κόκκαλα του Καποδίστρια…
*Ο Θεόδωρος Χατζηπαντελής είναι καθηγητής Εφαρμοσμένης Στατιστικής, διευθυντής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Πολιτικής Έρευνας του τμήματος Πολιτικών Επιστημών στο ΑΠΘ
Δείτε επίσης: Τέμπη: Ομόφωνα προφυλακιστέος ο σταθμάρχης – “Αλητεία τα όσα ακούγονται” δήλωσε ο δικηγόρος του (ΒΙΝΤΕΟ)
