«O Μέγας Αλέξανδρος είναι θαμμένος στη Βεργίνα», τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξή της η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, επιμένοντας και σήμερα στη θεωρία της: «Έπρεπε να γίνω 100 χρόνων για να είμαι σίγουρη για ένα πράγμα. Και αυτό είναι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είναι στη Βεργίνα».
Απολύτως βέβαιη για τον ισχυρισμό της, αναλύει στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» με τη Μαρία Γεωργίου και τον Βασίλη Αδαμόπουλο, γιατί θεωρεί ότι στον ασύλητο τάφο του Φιλίππου του Β’ στη Βεργίνα, τον οποίο ανακάλυψε ο Μανόλης Ανδρόνικος το 1977, βρίσκεται ενταφιασμένος ο γιος του, Μέγας Αλέξανδρος.
«Όταν ο Ανδρόνικος, με τον οποίον ήμουνα φίλη, ανακάλυψε τον τύμβο -δεν μιλάμε για τάφο, μιλάμε για τύμβο ολόκληρο- βρήκε μέσα στον λεγόμενο τάφο του Φιλίππου το αγαλμάτιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του λέω: «Βρε Μανώλη μου, πώς είναι δυνατόν “βασιλεύς βασιλεύων”, αυτό θα ήταν ο Αλέξανδρος μετά τον θάνατο του πατέρα του, πώς είναι δυνατόν να είναι μέσα σε τάφο;» Και ο Ανδρόνικος, ο οποίος είναι ένας τέλειος αρχαιολόγος και τέλειος ανασκαφέας, μου είπε απλά: «Βρε Ελένη, 20 κείμενα πάνω-κάτω λένε ότι ο Αλέξανδρος είναι θαμμένος στην Αλεξάνδρεια.
«Με συγχωρείτε για την επιμονή μου, του λέω. Αν είναι έτσι, εγώ βυζαντινολόγος είμαι, ασχολούμαι με τα βυζαντινά»… Όταν όμως βρήκαν την Αμφίπολη, άρχισαν και ζητούσαν και τον Αλέξανδρο στην Αμφίπολη. Οπότε αναρωτήθηκα, μια και τον ζητάνε στην Αμφίπολη, άρα δεν είναι σίγουροι ότι είναι στην Αλεξάνδρεια. Και πράγματι τότε, ως ιστορικός πια, πήρα τα κείμενα που μιλάνε για τον θάνατο του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια και είδα ότι είναι όλα αιώνες μεταγενέστερα, μετά τον θάνατό του.
Ο Αλέξανδρος πέθανε το 323 π.Χ. και ο Στράβων, παραδείγματος χάριν, που μιλάει για τον θάνατο και την ταφή του στην Αλεξάνδρεια, είναι το 60 μ.Χ. Αναρωτήθηκα λοιπόν και μετά άρχισα κι έψαχνα ως ιστορικός τα πράγματα. Τότε είδα, ότι εφόσον όλα τα κείμενα αυτά είναι μεταγενέστερα, να δούμε τι είναι τα πραγματικά ευρήματα».
Σημειώνεται ότι στην προηγούμενη συνέντευξή της, η ίδια παρέθετε έξι επιχείρηματα για να υπερασπιστεί τον ισχυρισμό της:
α) το ελαφαντοστέινο ομοίωμα του Αλέξανδρου,
β) την παράσταση στη ζωφόρο που δείχνει μια δράση, η οποία για να αποτυπωθεί έπρεπε προηγουμένως να έχει συμβεί,
γ) την αρχική επιθυμία του Μακεδόνα να ταφεί στον τόπο του,
δ) το χρονικό κενό από την ταφή στο σημείο που ξέρουμε, μέχρι να κατασκευαστεί το μαυσωλείο,
ε) το ύψος του νεκρού που, όπως λέει, πως δεν μοιάζει με του πατέρα, αλλά περισσότερο με του ίδιου του Αλέξανδρου,
στ) τον χουντίτη, ένα ορυκτό της Αιγύπτου που βρέθηκε στον τάφο.
Δείτε επίσης: H ροζ ελληνική σημαία, η εντολή απόσυρσης και η καλλιτέχνης που «μαγάρισε» το εθνικό σύμβολο
