Η συγκλονιστική ιστορία της Αγάπης Βενέζη – Μολυβιάτη, σχετικά με την έννοια του χρέους του ανθρώπου προς τον συμπολίτη του, ανεξαρτήτως πολιτισμών, εθνοτήτων και θρησκειών, παρουσιάστηκε σε ειδική εκδήλωση στο ιερό ησυχαστήριο του οσίου Αρσενίου του Καππαδόκη, στο Βατοπέδι Χαλκιδικής.
Η Αγάπη Βενέζη – Μολυβιάτη, αδελφή του εμβληματικού Έλληνα συγγραφέα Ηλία Βενέζη και μητέρα του πρώην Υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη, εκπλήρωσε, λίγο πριν την αποδημία της, μία υπόσχεση του αδελφού της. Δημιούργησε το βιβλίο «Χρονικό των Δέκα Ημερών», με το οποίο αναδιηγείται τη συγκλονιστική ιστορία της διάσωσης του αδελφού της από έναν Τούρκο αξιωματικό, τη στιγμή που αυτός οδηγούνταν στα τουρκικά τάγματα ασφαλείας.
Το «Χρονικό των Δέκα Ημερών» αποτέλεσε τη βάση για το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Γράμματα χωρίς Παραλήπτη – Αϊβαλί 1922», που παρήχθη από το Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών (ΙΔΙΣΜΕ), με σκηνοθέτη τον Ηλία Δημητρίου, μουσική από την Ευανθία Ρεμπούτσικα και αφήγηση του ηθοποιού Γιώργου Κέντρου. Το ντοκιμαντέρ αυτό αναδεικνύει το ελεγειακό έπος ενός ήρωα, του Kemalettin, ο οποίος ρίσκαρε τη ζωή και την καριέρα του προκειμένου να απεγκλωβίσει τον Ηλία Βενέζη από μία αποστολή που τον οδηγούσε στον θάνατο.
Όταν οι Τούρκοι στρατιώτες κατέλαβαν το Αϊβαλί, ανάμεσα στους 3.000 άντρες που οδηγήθηκαν στα τάγματα εργασίας εντός της Τουρκίας, μόνον 24 κατάφεραν να επιβιώσουν και να επιστρέψουν. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Ηλίας Βενέζης, ο οποίος, χάρη στη γενναιότητα του Kemalettin, απέφυγε τον θάνατο και επιστρέφει στην Ελλάδα και την οικογένειά του. Αυτή η μοναδική ιστορία πόνου και ανθρωπιάς καταγράφεται στο βιβλίο της Αγάπης Βενέζη – Μολυβιάτη, η οποία επισημαίνει ότι ο Kemalettin απεγκλώβισε τον αδελφό της παρά τα προσωπικά του τραύματα κατά τη διάρκεια του Μικρασιατικού Πολέμου.
Στον πρόλογο του ντοκιμαντέρ, η γενική γραμματέας του ΙΔΙΣΜΕ και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης, Ειρήνη Σαρίογλου, επεσήμανε ότι μέσα από αυτή την ιστορία, οι δύο κεντρικοί και ταυτόχρονα τραγικοί ήρωες, η Αγάπη και ο Kemalettin, «απέδειξαν περίτρανα ότι οι άνθρωποι μπορούν, ακόμα και σε καιρούς πολέμου, όταν το επιθυμούν, να δημιουργήσουν τον δικό τους παράδεισο».
Ο ηγούμενος της μονής, γέροντας Συνέσιος, καλωσόρισε πλήθος κόσμου που, μετά τη Θεία Λειτουργία, κατέκλυσε την αίθουσα εκδηλώσεων της μονής και τόνισε ότι το ιστορικό ντοκιμαντέρ του ΙΔΙΣΜΕ συγκινεί και κηρύσσει την ανάγκη για τον διαρκή σεβασμό στις αρχές και αξίες που διατηρούν τον άνθρωπο ανθρώπινο στα μάτια του Θεού.
Η Ειρήνη Σαρίογλου, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ανακοίνωσε την παραγωγή ενός νέου ιστορικού ντοκιμαντέρ από το ΙΔΙΣΜΕ, αφιερωμένου στη ζωή και το έργο του Αγίου Αρσενίου και του πνευματικού του τέκνου Αγίου Παϊσίου. Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ έχουν ήδη ξεκινήσει και η παραγωγική ομάδα ταξίδεψε για το σκοπό αυτό στην Κωνσταντινούπολη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στην Κόνιτσα, στην Κέρκυρα, στη Θεσσαλονίκη και στο Άγιον Όρος. Η νέα παραγωγή αναμένεται να είναι έτοιμη στα τέλη του Φθινοπώρου και περιλαμβάνει μαρτυρίες ανθρώπων που είχαν την ευλογία να γνωρίσουν από κοντά τους αγίους και να βιώσουν τα θαύματά τους.
Το ιερό ησυχαστήριο του οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου
Σε απόσταση περίπου 95 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη, στο Βατοπέδι Χαλκιδικής, βρίσκεται το ανδρικό μοναστήρι (ιερό ησυχαστήριο) του οσίου Αρσενίου του Καππαδόκη, κοντά στο γυναικείο μοναστήρι της Ορμύλιας.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1986. Τοποθετημένο σε ένα υπερυψωμένο σημείο με υπέροχη θέα, το καλοκαίρι απολαμβάνει την δροσιά ενός απαλού αέρα. Τα επίσημα εγκαίνιά του πραγματοποιήθηκαν από τον μητροπολίτη Κασσανδρείας κυρό Συνέσιο, καθώς εντάσσεται εκκλησιαστικώς στη συγκεκριμένη μητρόπολη. Δημιουργήθηκε με την προτροπή και την ευχή του μακαριστού γέροντα Παϊσίου του Αγιορείτου. Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης υπήρξε προστάτης του γέροντα Παϊσίου και αναγνωρίστηκε ως μία από τις πιο σπουδαίες μορφές της Ορθοδοξίας των τελευταίων αιώνων. Ο όσιος Αρσένιος παρέδωσε την ψυχή του το 1924 στην Κέρκυρα, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών.
Το καθολικό της μονής είναι ναός βυζαντινού ρυθμού με τρούλο. Πανηγυρίζει στις 10 Νοεμβρίου στη μνήμη του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη και την 1η Οκτωβρίου της Αγίας Σκέπης, σύμφωνα με τη βυζαντινή παράδοση. Σήμερα, η μονή αριθμεί δώδεκα μοναχούς και διακρίνεται για το πλούσιο ιεραποστολικό και κοινωνικό έργο της, ενώ παράγει και το δικό της λάδι και μέλι.
