Χαμηλές επιδόσεις καταγράφει η Ελλάδα στο πεδίο της εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε ο Ομότιμος Καθηγητής Εκπαίδευσης Ενηλίκων στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και επικεφαλής ερευνών για την Εκπαίδευση Ενηλίκων στον οργανισμό διαΝΕΟσις, Αλέξης Κόκκος, μιλώντας στο συνέδριο «Thessaloniki Future Thinking Dialogues 2022» (TFTD), που διοργάνωσε σε υβριδική μορφή, το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, με σκοπό την ανάδειξη της δυναμικής της Βορείου Ελλάδος σε πυλώνα συνεργασίας, ανάπτυξης και καινοτομίας.
Απαντώντας στα ερωτήματα που του έθεσε η πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Βενετία Κουσία, ο κ. Κόκκος σημείωσε ότι «δεν είναι καθόλου η ευχάριστη η κατάσταση στο πεδίο εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων και ίσως είναι από τους χειρότερους τομείς κοινωνικής και οικονομικής ζωή της χώρας», καθώς η χώρα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ στους σχετικούς δείκτες.
Τα προβλήματα όπως εξήγησε, εστιάζονται τόσο στο πολύ χαμηλό ποσοστό συμμετοχής των ενηλίκων σε προγράμματα κατάρτισης -4% του ενεργού πληθυσμού με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο στο 11%- όσο και στην αρνητική γνώμη που έχουν οι Έλληνες για την επάρκεια του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων και τη σύνδεση των προγραμμάων με την αγορά εργασίας, ενώ ακόμη και εκείνοι που τελικά βρίσκουν εργασία, όταν ρωτώνται αν η κατάρτιση συνέβαλε σε αυτό, απαντούν στην πλειοψηφία τους αρνητικά.
Ο κ. Κόκκος επισήμανε πως η επένδυση που γίνεται στην επαγγελματική κατάρτιση είναι ελάχιστη, ενώ το μόνο 22% επιχειρήσεων προσφέρουν προγράμματα κατάρτισης, όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 73% . Την ίδια στιγμή το 43% των Ελλήνων δηλώνουν πως δε διαθέτουν τις δεξιότητες που τους είναι αναγκαίες. «Πρόκειται για έναν πολύ προβληματικό τομέα που εμποδίζει οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας», τόνισε.
Ως προς τα αίτια της κατάστασης που περιέγραψε ο καθηγητής σημείωσε πως «είναι πάρα πολλά και αλληλοδιαπλέκονται, ενώ έχουν συσσωρευτεί εδώ και 3-4 δεκαετίες». «Είναι δομικά αίτια που διαπερνούν το σύστημα, αλλά δυστυχώς και οι πολιτικές δυνάμεις διαχρονικά και αρμόδιοι για την κατάρτιση φορείς είδαν εδώ και δεκαετίες την κατάρτιση κυρίως σαν έναν μηχανισμό απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων παρά σαν ευκαιρία που θα μπορούσε να συνεισφέρει αποδοτικότατα στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Λείπει η κουλτούρα της διά βίου μάθησης, το να πιστεύουν ότι κατάρτιση είναι απαραίτητο εργαλείο για την ανάπτυξη της χώρας», εξήγησε.
Παράλληλα ο κ. Κόκκος σημείωσε πως η κακή κατάσταση οφείλεται και στην έλλειψη τεχνογνωσίας και στελέχωσης μέσα στους αρμόδιους φορείς κατάρτισης.
Αναφερόμενος στα κέντρα διά βίου μάθησης είπε πως μέχρι πρότινος αδειοδοτούνταν με μόνο κριτήριο την κατάλληλη κτιριακή υποδομή και η στελέχωσή τους δεν περιλάμβανε τους πανεπιστημιακούς που είναι αρμόδιοι για τη διά βίου μάθηση, ενώ την ίδια στιγμή περίπου 6000 άνθρωποι με μάστερ στην εκπαίδευση ενηλίκων δεν αξιοποιούνται. , αλλά αδικούνται στις μοριοδοτήσεις.
Ο κ. Κόκκος κατέληξε λέγοντας πως χρειάζεται ένας στρατηγικός σχεδιασμός με τη συμμετοχή ανθρώπων εμπειρογνωμόνων στο πεδίο, ο οποίος μέσα από τον δημόσιο διάλογο θα εμπλέξει στη συζήτηση όλους τους αρμόδιους φορείς, επιδιώκοντας την πολιτική συναίνεση και τις συγκλίσεις, αλλά και αξιοποιώντας τα επιστημονικά δεδομένα.
