Δεν είναι όλες εδώ, λείπουν οι δολοφονημένες – Βαρύτατος ο φάκελος των γυναικοκτονιών στην Ελλάδα του 2021

13 γυναικοκτονίες στιγμάτισαν αυτό το έτος για την χώρα μας, το οποίο μεταφράζεται σε μια καινούργια δολοφονία σχεδόν κάθε μήνα

Εχθές, 25 Νοεμβρίου, ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας Κατά των Γυναικών, μια ημέρα που σημαδεύτηκε από ηχηρές διαδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στον απόηχο 13 γυναικών που έχασαν την ζωή τους στα χέρια των συντρόφων τους.

propoli

«Οι γυναικοκτόνοι έχουν τα κλειδιά του σπιτιού μας», ήταν το αποκαρδιωτικό πανό που έφεραν οι φεμινιστικές οργανώσεις που διαμαρτύρονταν μαζικά για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 2021, ένα έτος που κατέγραψε ένα από τα πλέον μαύρα ορόσημα για την Ελλάδα.

Τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα της χώρας, είδαν έναν τραγικό κορεσμό έμφυλης βίας, με τίτλους όπως ,«Τη δολοφόνησε με 13 μαχαιριές επειδή τον χώρισε» και «τη μαχαίρωσε επειδή τη ζήλευε, γιατί πίστευε ότι τον απατούσε» να κατακλύζουν τα μάτια και αυτιά αναγνωστών σε όλη την επικράτεια, μέχρι να φτάσουμε να μπαίνουμε στο Δεκέμβρη μετρώντας 13 γυναικοκτονίες.

Οι 13 αυτές γυναίκες έζησαν εντελώς διαφορετικές ζώες, οι οποίες δυστυχώς εφάπτονται σε ένα θανάσιμο σημείο αναφοράς. Δεν κατάφεραν ποτέ να ξεφύγουν από τους άνδρες συντρόφους τους, δεν κατάφεραν ποτέ να αποδράσουνε από το τραγικό κρεσέντο που αναπόφευκτα θα είναι η κατάληξη από την στιγμή που το χέρι θα σηκωθεί και θα πέσει το πρώτο χτύπημα.

Ο βομβαρδισμός της κοινωνίας με μια ροή τέτοιων εγκλημάτων, ενέχει τον βάσιμο κίνδυνο να επιφέρει τον κυνισμό στην συζήτηση και τον αποτροπιασμό, που τα συνοδεύει, να απωλέσει το νόημα του σεξισμού και των δομικών χαρακτηριστικών που επιτρέπουν τέτοιες πράξεις. Με αυτόν τρόπο, η γυναικοκτονία θα προστεθεί στην αποτρόπαια λίστα της «c’est la vie» (Έτσι είναι η ζωή) πραγματικότητας του σύγχρονου κόσμου, όπου φρικιαστικά εγκλήματα γίνονται πλέον ανεκτά με τον ίδιο τρόπο που γίνεται ανεκτή και η ανατόλή του ηλίου, στη βάση ότι ούτε μπορούμε να κάνουμε και τίποτα γιατί απλά έτσι είναι πλέον η ζωή και ξεπερνά τις ατομικές μας ανησυχίες.

Φέτος, η Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας Κατά των Γυναικών, έχει ιδιαίτερο πρόσημο. Γυναίκες της διπλανής πόρτας, οι οποίες θα μπορούσαν να είναι μητέρες, φίλες ή αδελφές μας έπεσαν θύματα των συντρόφων τους και της δύναμης που αυτοί ανέκαθεν πίστευαν ότι είχαν πάνω τους. Έχασαν την ζωή τους, γιατί παραβίασαν τα όρια που με φωνές και γροθιές τους τέθηκαν σε τοξικότατους δεσμούς, με το αποκορύφωμα να είναι η «τιμωρία» τους, μια πράξη που αντανακλά στο έπακρο όχι μόνο τις βίαιες τάσεις του δολοφόνου αλλά και το αναμενόμενο μοντέλο συμπεριφοράς που έχει στο κεφάλι του για το άλλο φύλο.

Γι’ αυτό μιλάμε για γυναικοκτονία και γι’ αυτό μια λίστα ενθύμησης των δολοφονημένων γυναικών στην Ελλάδα το 2021 είναι μια από τα πολλά απαραίτητα προσανάμματα που χρειάζονται για να κρατηθεί η φλόγα της αντίδρασης απέναντι τους δυνατή.

Η λίστα της ντροπής

  • Ο αιματοβαμμένος φάκελος, ανοίγει στις, 17 Ιανουαρίου του 2021, όταν η 54χρονη Βασιλική, μητέρα τριών παιδιών, κατέληξε, όταν δέχτηκε 14 μαχαιριές από τον Νορβηγό σύζυγό της. στην οικία της στα Μεσκλά Χανίων Κρήτης, Το πόρισμα του ιατροδικαστή κατέδειξε την απώλεια αίματος από τις πολλαπλές μαχαιριές ως την αιτία για τον θάνατο της.
  • Έπειτα, 5 Απριλίου του 2021, η 28χρονη Κωνσταντίνα έχασε την ζωή της. όταν προσπάθησε να ξεφύγει από την κακοποιητική σχέση που είχε με τον 32χρονο σύζυγο της, φεύγοντας από το σπίτι που έμεναν. Τότε, αυτός, εισέβαλε στο πατρικό της και μαχαίρωσε την ίδια και τον αδερφό της, αφήνοντας το παιδί τους ορφανό. «Θόλωσα, έσπρωξα τη γυναίκα μου και τον αδερφό της για να ανέβω στον πάνω όροφο που ήταν το παιδί μου. Δεν κατάλαβα ότι χρησιμοποίησα μαχαίρι. Έχω ένα σκοτεινό πέπλο», είχε δηλώσει ο δράστης.
  • Στις 11 Μαΐου, η υπόθεση που πραγματικά ταρακούνησε το πανελλήνιο. Η 20χρονη Κάρολαιν δολοφονήθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι και μετά από 37 μέρες και έναν πύργο από ψέματα για ληστείες και συμμορίες διαρρηκτών, , ο σύζυγος της Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ομολόγησε εν τέλει το ότι την σκότωσε εν ψυχρώ. Την έπνιξε, σκότωσε το σκύλο τους και έβαλε το μωρό τους δίπλα στη νεκρή του μητέρα, για να φαντάζει αληθοφανές το σενάριο πως η γυναικοκτονία υπήρξε παράπλευρη απώλεια «σεσημασμένων κακοποιών που είχαν εισβάλει σπίτι τους».
  • Μόλις ένα μήνα μετά, στις 3 Ιουνίου του 2021, η 63χρονη Ελένη έπεσε θύμα φονικής επίθεσης από τον πρώην σύζυγό της, ο οποίος την κακοποιούσε. Ο γυναικοκτόνος, την περίμενε έξω από το σπίτι της στην Αγία Βαρβάρα και μόλις την είδε, την πυροβόλησε εξ’ επαφής. Τη βρήκαν περαστικοί, πεσμένη στο δρόμο αλλά ήταν πλέον αργά όταν έφτασε στο νοσοκομείο.
  • Στις 17 Ιουλίου 2021 ένα ταξίδι διακοπών στη Φολέγανδρο, θα καταλήξει στην δολοφονία της 26χρονης Γαρυφαλλιάς από τον 30χρονο σύντροφο της. Η Γαρυφαλλιά ανασύρθηκε νεκρή, από τη θαλάσσια περιοχή της Λυγαριάς στη Φολέγανδρο όπου και έκανε κάμπινγκ με τον φίλο της και μετέπειτα φονιά της. Ο δράστης την έδειρε, την έσυρε και την πέταξε από το γκρεμό από όπου κατέληξε ζωντανή στο νερό. «Ήταν η κακιά η ώρα, χάλασε η φάση», δήλωσε με πρωτοφανή θρασύτητα ο γυναικοκτόνος στους άνδρες της Αστυνομίας που τον εντόπισαν κοντά στην περιοχή που είχε βρεθεί το αυτοκίνητο της Γαρυφαλλιάς.
  • Λίγες ημέρες μετά, στις 30 Ιουλίου, η 31χρονη Άννα δολοφονήθηκε από το σύντροφό της μέσα στο διαμέρισμά τους στη Δάφνη. Ο δολοφόνος πήγε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής να ομολογήσει το έγκλημα του, ισχυριζόμενος ότι «τη ζήλευε», επειδή όπως είπε ότι «είχε εξωσυζυγικές σχέσεις».
  • 3 Αυγούστου 2021: Μία 43χρονη γυναίκα πυροβολήθηκε 8 φορές στο κεφάλι και στο θώρακα μέσα στην ταβέρνα του αδερφού της στη Σωτηρίτσα Λάρισας από τον 54χρονο σύζυγό της.
  • Στις 8 Αυγούστου, ένας 49χρονος στο Ρέθυμνο, εισέβαλε στην επιχείρηση της γειτόνισσας του, της 47χρονης Σταυρούλας και την πυροβόλησε πισώπλατα με καραμπίνα, ενώπιον της 20χρονης κόρης της. Όπως φαίνεται, η γυναίκα τον είχε απορρίψει. Έπειτα, ο δράστης έδωσε την τελευταία αιματηρή νότα στην ιστορία, όταν έστρεψε το όπλο στον εαυτό του, βάζοντας τέλος στη ζωή του.
  • Ο Αύγουστος δυστυχώς δεν περιορίστηκε σε μια γυναικοκτονία. Στη Θεσσαλονίκη, στις 23 του μήνα, η 55χρονη Ελένη, δολοφονήθηκε από το σύντροφό της μέσα στο διαμέρισμά τους, αφού πρώτα την είχε ξυλοκοπήσει άγρια . Σύμφωνα με μαρτυρίες γειτόνων, η γυναίκα προσπαθούσε καιρό να διακόψει τη σχέση εξαιτίας των εξαρτήσεων και της κακοποιητικής του συμπεριφοράς, ενώ μέχρι την τελευταία στιγμή, εκλιπαρούσε το δράστη να της χαρίσει την ζωή.
  • Φτάνουμε στο Φθινόπωρο. Στις αρχές του Σεπτέμβρη, ήρθε στο φως το τσιμεντωμένο σώμα της 42χρονης Μόνικα στην αυλή του σπιτιού της στην Κυπαρισσία. Η γυναίκα αγνοούταν από το Φλεβάρη. Υπεύθυνος για τη δολοφονία της ήταν ο 39χρονος σύντροφός της που κρυβόταν στη Ρουμανία. Το έγκλημα αποκαλύφθηκε όταν οι ιδιοκτήτες του σπιτιού παρατήρησαν σε κάποιο σημείο το τσιμέντο να έχει διαφορετικό χρώμα και αυτό τους κίνησε την περιέργεια. Μόλις έσκαψαν, βρέθηκαν μπροστά στο φρικιαστικό σκηνικό.
  • Η πρώτη ημέρα του Οκτώβρη, βάφτηκε με το αίμα της με 12ης γυναικοκτονία. Μια 75χρονη γυναίκα στραγγαλίστηκε από τον 78χρονο σύζυγό της στην Αργολίδα. Ο ηλικιωμένος επικοινώνησε με την αστυνομία και δήλωσε ότι η γυναίκα του ήταν νεκρή και όταν οι αρχές έφτασαν στο σπίτι του ζευγαριού και βρήκαν το πτώμα της, βρήκαν νεκρό και τον 78χρονο. Στο σημείο βρέθηκε ένα σημείωμα από τον ίδιο, που έγραφε «Υπαίτιος είμαι εγώ, η γυναίκα μου έπασχε από Αλτσχάιμερ».

Αυτά είναι μόνο τα καταγεγραμμένα περιστατικά βίας κατά των γυναικών. Χιλιάδες άλλα, βρίσκονται υπό «εκκόλαψη» σε κάθε κακοποιητική σχέση, σε κάθε πολυκατοικία όπου οι κραυγές πίσω από κλειστές πόρτες αντιμετωπίζονται με απάθεια, σε κάθε εγκέφαλο που εξωραΐζει τοξικούς δεσμούς και αποδίδει ευθύνη στο θύμα, γιατί δεν το κατήγγειλε (όπως θα διαβάσετε στη λίστα, ορισμένες φορές ούτε καν αυτό δεν δίνει την λύση) ή θεώρησε ότι υπάρχει ελπίδα για αλλαγή.

Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες που νοούν την επιστροφή τους στο σπίτι ως μια διαδικασία διαρκούς εγρήγορσής με μια αρμαθιά κλειδιά σφιγμένα καλά στην γροθιά, είναι ο λόγος που όχι μόνο δεν πρέπει να κλείσει η συζήτηση γύρω από τις γυναικοκτονίες με την φυλάκιση των δραστών, αλλά να επεκταθεί ηχήρα από τα πολιτικά σαλόνια στις κοινότητες των πολιτών. Σε πολυκατοικίες, διαμερίσματα, μαγαζιά και λεωφορείο. Δεν πρέπει μόνο οι γυναίκες να σπάσουν την σιωπή. Πρέπει όλοι μας. Αλλιώς, θα αναγκαστούμε σύντομα να επεκτείνουμε αυτήν την λίστα με περισσότερα ονόματα.

Δείτε επίσης: Ν. Βούτσης για νέο ποινικό κώδικα: Να συμπεριληφθεί ο όρος «γυναικοκτονία»

Loading