Πολύ μεγάλη προσπάθεια κατέβαλαν οι γιατροί προκειμένου να καταφέρουν να κρατήσουν στη ζωή την Τζωρτζίνα, σύμφωνα με όσα περιέγραψε κατά τη διάρκεια της δίκης της Ρούλας Πισπιρίγκου ο παιδίατρος Κωνσταντίνος Τζιούβας.
Αναφερόμενος στη συμπεριφορά της μητέρας όταν βγήκε από το θάλαμο για να την ενημερώσει πως η Τζωρτζίνα δεν τα κατάφερε περιέγραψε την έκπληξη του από την απόκριση της Ρούλας Πισπιρίγκου.
«Βγήκα έξω από το δωμάτιο του παιδιού και ως όφειλα και είθισται μίλησα στη μητέρα και της είπα ότι το παιδί έχει φύγει από τη ζωή και ότι δεν τα καταφέραμε. Μου ζήτησε να προσπαθήσουμε. «Και στην Πάτρα κάναμε 55 λεπτά» μου είπε και με ρώτησε αν δουλεύει ο βηματοδότης. Μου έκανε εντύπωση αυτή η ερώτηση. Είναι μια τεχνική ερώτηση. Από την εμπειρία μου οι άνθρωποι μετά από τέτοιες καταστάσεις είτε γίνονται επιθετικοί και κατηγορούν τους γιατρούς ή κλαίνε και καταρρέουν. Η κατηγορούμενη με ρώτησε αν δούλευε ο βηματοδότης. Η αλήθεια είναι ότι δούλευε..».
Ο εντατικολόγος κατάθεσε πως είδε τη μικρή Τζωρτζίνα μόνο στις 29 Ιανουαρίου όταν κλήθηκε να αναλάβει το περιστατικό της ανακοπής του παιδιού. «Την ώρα της ανάνηψης έμαθα και το ιστορικό της οικογένειας, οπότε αποφασίσαμε να παρατείνουμε την ανάνηψη για να κρατήσουμε αυτό το παιδί στη ζωή. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε» ανέφερε ο μάρτυρας.
Πρόεδρος: Θυμάστε πόσο κορεσμό και σφίξεις έδειχνε το μόνιτορ;
Μάρτυρας: Ήταν πολύ χαμηλά και τα δυο.
Πρόεδρος: Το παιδί το ακούσατε;
Μάρτυρας: Ελέγξαμε μια λειτουργία του στελέχους του εγκεφάλου. Άκουσα αμυδρούς χτύπους μηχανικούς θα τους έλεγα. Δεν ήταν συστολή. Οι σφίξεις ήταν κάπου εκεί 35 με 32.
Πρόεδρος: Η αδρεναλίνη τι φάρμακο είναι;
Μάρτυρας: Ορμόνη την χρησιμοποιούμε για πολλά αλλά κυρίως για να βοηθήσουμε την καρδιά. Δρα σε κάποια κύτταρα της καρδιάς και την εκβιάζει -να το πω έτσι – για να αρχίσει να αντιδρά. Εκείνη τη ώρα όταν το παιδί είναι σε ανακοπή εμείς προσπαθούμε με φάρμακα, μαλάξεις και αμπου να αποκαταστήσουμε την λειτουργία που θα έκανε ένας άνθρωπος για να ξαναπατήσουμε τη μίζα να πάρει μπρος η καρδιά.
Πρόεδρος: Μας είπε η κ. Θετοκάτου, που διασωλήνωσε το παιδί, ότι το βαλιτσάκι της ανάνηψης έχει μέσα 4 δόσεις αδρεναλίνης έτοιμες προς χορήγηση. Είναι έτσι;
Μάρτυρας: Ναι γιατί πρέπει να χορηγηθούν όσο πιο γρήγορα. Στη Τζωρτζίνα έφτανε για 4 δόσεις. Γιατί δεν είναι όλα τα παιδιά ίδιο βάρος.
Πρόεδρος: Χορηγήθηκε και άλλη αδρεναλίνη;
Μάρτυρας: Ναι και άλλη εκτός από αυτή που είναι στο βαλιτσάκι. Και αυτή η επιπλέον αδρεναλίνη είναι μέσα στο βαλιτσάκι. Αυτό το βαλιτσάκι έχει πολλά φιαλίδια διαφορετικά.
Όπως εξήγησε ο εντατικολόγος, τις έξτρα δόσεις αδρεναλίνης ετοίμασε η νοσηλεύτρια παρουσία των γιατρών. «Ο μεταβολισμός του παιδιού δεν λειτουργούσε. Δεν έχει κυκλοφορία, ούτε εγκεφαλική λειτουργία. Για να λειτουργήσουν τα όργανα χρειάζονται οξυγόνο. Τα όργανα θα δουλέψουν μόνο όταν αρχίσει η κυκλοφορία του αίματος» ανέφερε και συμπλήρωσε πως επειδή το η παιδίατρος είδε εκκρίσεις έγινε αναρρόφηση στο παιδί.
Πρόεδρος: Αυτές οι εκκρίσεις πως μπορεί να προκαλούνται;
Μάρτυρας: Από πολλούς λόγους. Μπορεί να είναι βρογχικές εκκρίσεις επειδή το παιδί είναι ξαπλωμένο. Μπορεί να είναι γαστρικές εκκρίσεις και σάλια, δεν είναι σπάνιο να το δεις
Πρόεδρος: Τι είναι η κεταμίνη;
Μάρτυρας: Φάρμακο που χορηγείται για να προκαλέσει καταστολή. Είναι συχνό στις ΜΕΘ τα παιδιά θα το πάρουν για να κοιμηθούν και να μην αισθάνονται πόνο. Υπάρχουν πρωτόκολλα που χρησιμοποιείς τη κεταμίνη για γρήγορη διασωλήνωση. Εμείς στα πρωτόκολλα που είχαμε δεν τη χρησιμοποιούμε γιατί κάνει βρόγχοδιαστολή και αύξηση των βρογχικών εκκρίσεων. Το χρησιμοποιούμε μόνο όταν πρέπει να διασωληνώσουμε για αναπνευστικά προβλήματα με πιο συχνό το άσθμα.
Πρόεδρος: Στη Τζωρτζίνα χορηγήθηκε κεταμίνη;
Μάρτυρας: Δεν είχαμε κανένα λόγο, ποτέ.
Ο μάρτυρας υποστήριξε πως τα μπουκαλάκια των διαφορετικών φαρμάκων άλλοτε μοιάζουν εξωτερικά κι άλλοτε όχι, ενώ ισχυρίστηκε πως στο βαλιτσάκι της ανάνηψης υπήρχε κεταμίνη.
«Τα μπουκαλάκια της κεταμίνης και της αδρεναλίνης μοιάζουν. Η αδερανίλη όμως γράφει απ’ έξω και έχει μια κόκκινη γραμμή, το ρουκουρόνιο είναι έτοιμο και το χορηγούμε αδιάλυτο» εξήγησε ο κ. Τζιούβας.«Ήταν στρεσαρισμένη η μητέρα»
Πρόεδρος: Κάπου λέτε ότι η κ. κατηγορούμενη ήταν στρεσαρισμένη. Δηλαδή;
Μάρτυρας: Αυτή την αίσθηση είχα, ήταν πολύ ευγενική, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι δεν έδειξε το συναίσθημα που περίμενα να δω.
Πρόεδρος: Όταν την πήρατε στο γραφείο των γιατρών και της είπατε ότι το τελευταίο παιδί της έφυγε τι έκανε;
Μάρτυρας: Ήταν ήρεμη σχετικά, φαινόταν όμως ότι μέσα της κάτι έβραζε. Μας ευχαριστησε για τη προσπάθεια και μάλιστα της είπα «τι μας ευχαριστείς δεν τα καταφέραμε». Η άλλη ερώτηση που προσπαθήσαμε να συζητήσουμε ήταν αν το παιδί θα πάει για νεκροτομή στην Αθήνα ή στην Πάτρα. Περίεργο μου φάνηκε αλλά σκέφτηκε ότι είχε γίνει νεκροτομη του άλλου παιδιού στη Πάτρα.
Πρόεδρος: Δεν σας ρώτησε «μα γιατί πέθανε αφού είχε βηματοδότη έγιναν όλα»;
Μάρτυρας: Δεν το θυμάμαι.
Πρόεδρος: Αν δώσουμε υπερβολική δόση κεταμίνη σε ένα παιδί τι μπορεί αν προκληθεί;
Μάρτυρας: Θα κάνει ταχυκαρδία, μυδρίαση, παραλήρημα, βρογχικές εκκρίσεις και αναλγησία. Στην ανάνηψη όμως δεν θα κάνει τίποτα.
Πρόεδρος: Γιατί στην ανάνηψη γιατί δεν θα κάνει τίποτα;
Μάρτυρας: Για να δουλέψει ένα φάρμακο πρέπει να είσαι εν ζωή ο ασθενής αλλιώς δεν δουλεύει.
Πρόεδρος: Υποξία θα κάνει;
Μάρτυρας: Ναι μπορεί να κάνει σιγά – σιγά αλλά θέλει μεγάλες δόσεις.
Εισαγγελέας: Είπατε ότι είχε πολλές εκκρίσεις το παιδί;
Μάρτυρας: Δεν είναι σπάνιο. Αν η Τζωρτζίνα ήταν εν ζωή θα προσπαθούσε να βήξει, έχουμε αντανακλαστικό βήχα.
Εισαγγελέας: Οι εκκρίσεις αυτές είναι πριν από τη διακοπή της λειτουργίας της καρδιάς ή μετά.
Μάρτυρας: Δεν μπορώ να το απαντήσω αυτό.
«Τα ναρκωτικά φάρμακα που χορηγούνται χρεώνονται σε κάθε ασθενή. Εδώ δεν καταγράφηκε κανένα φάρμακο γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε κανένα τέτοιο φάρμακο. Το παιδί όταν πήγαμε κάτω ήταν νεκρό. Δεν μπορώ να απαντήσω με ακρίβεια πότε πέθανε. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι δεν ήταν πολύ ώρα και αυτό που είπα στη μητέρα ήταν η αλήθεια. Ότι οι πιθανότητες είναι μικρές να επαναφέρουμε το παιδί» κατέθεσε ο γιατρός.
Ο μάρτυρας δέχτηκε ερωτήσεις και από την υπεράσπιση της κατηγορούμενης με τον Αλέξη Κούγια να ρωτά ποτέ χρησιμοποιείται η κεταμίνη στο νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» και τον εντατικολόγο να απαντά πως αυτό συμβαίνει «μόνο πολύ σπάνια κατά τη διασωλήνωση παιδιών με βαρύ άσθμα. Σε επείγουσα φάση μόνο εκεί».
«Απόλυτα συνηθισμένο» χαρακτήρισε το γεγονός της ανάγκης για αναρρόφηση λογω των εκκρίσεων που βρέθηκαν στο παιδί με τον Αλέξη Κούγια να σχολιάζει ότι «εδώ τα συνδυάζουν με την κεταμίνη».
Κούγιας: Γιατί η κατηγορούμενη να διαλέξει την κεταμίνη και όχι ένα φάρμακο που για μήνες χορηγούσαν στο παιδί και μπορούσε να βρει με εύκολο τρόπο;
Μάρτυρας: Δεν το γνωρίζω
Κούγιας: Επελέγη, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ένα φάρμακο που σπανίως χορηγείται.
Μάρτυρας: Στις ΜΕΘ είναι συχνή η χρήση.
Κούγιας: Βρέθηκε στο παιδί κεταμίνη. Έχω μια πληροφορία ότι όταν παίρνεις αίμα από τν καρδιά για την τοξικολογική, όπως έγινε στη Τζωρτζίνα, η ποσότητα της τιμής των ουσιών τριπλασιάζεται ….
Μάρτυρας: Δεν το γνωρίζω. Όμως από την εμπειρία μου θα σας πω ότι η συγκέντρωση στο αίμα όταν αυτό κυκλοφορεί είναι παντού ίδια.
Κούγιας: Εσείς καταθέσατε ότι χορηγήσατε μόνο ρουκουρόνιο, βρέθηκαν όμως και άλλες ουσίες (τις απαριθμεί) και πολλά άλλα αναισθητικά φάρμακα. Πως το εξηγείτε;
Μάρτυρας: Κάποια από αυτά τα φάρμακα τα έπαιρνε προφανώς για τους σπασμούς, κάποια είναι τοπικά αναισθητικά, η κεταμίνη είναι για καταστολή δεν ξέρω πως βρέθηκαν. Δεν χορηγήσαμε εμείς αυτά τα φάρμακα στο παιδί, εμείς χορηγήσαμε αδρεναλίνη και ρουκορόνιο.
Κούγιας: Μετά το περιστατικό έγινε κάποια έρευνα στο νοσοκομείο;
Μάρτυρας: Νομίζω ήρθε ένα χαρτί από την εισαγγελία που ζητούσε να καταγραφεί η προμήθεια, η διάθεση κεταμίνης και αν χρησιμοποιήσαμε εμείς κεταμίνη. Διαβάσατε νομίζω την απάντηση του νοσοκομείου ότι δεν έλειψε η ουσία αυτή και δεν έγινε χρήση κεταμίνης.
