Ως ψυχρή και αποστασιοποιημένη χαρακτήρισε τη Ρούλα Πισπιρίγκου η παιδίατρος ΜΕΘ του Ρίου, Γεωργίου Μάρκου, στην κατάθεσή της στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Παράλληλα, η ίδια εξήγησε ότι οι γιατροί αποφάσισαν να ερευνήσουν την πιθανότητα η 34χρονη να πάσχει από σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου, τονίζοντας πως η Πισπιρίγκου ήταν παρούσα σε όλα τα περιστατικά. «Δεν θέλαμε να πούμε κάτι και να αδικήσουμε τη μητέρα, αλλά είχαμε τρία παιδιά σε άλλες ηλικίες, χωρίς νόσημα και να έχουν πεθάνει από ανακοπή τα δυο και τρίτο να βρίσκεται σε βαριά κατάσταση από ανακοπή. Πόσο τυχαίο μπορεί να ήταν αυτό» είπε χαρακτηριστικά η παιδίατρος και επανέλαβε στη συνέχεια τις κινήσεις του γιατρού Ανδρέα Ηλιάδη προκειμένου να ερευνηθεί μια τέτοια πιθανότητα.
«Είχα σχεδόν καθημερινή ενασχόληση με τη Τζωρτζίνα. Πρώτη φορά είδα το παιδί την επόμενη ημέρα της εισαγωγής του, δηλαδή στις 12 Απριλίου. Ήταν ένα παιδί μετά από ανακοπή σε βαριά κατάσταση. Ήταν σταθεροποιημένη, αλλά διασωληνωμένη σε βαριά κατάσταση. Είχε μπει σε πρωτόκολλο θεραπευτικής υποθερμίας για να προστατευθεί ο εγκέφαλος από τις συνέπειες της ανακοπής» είπε η μάρτυρας και περιέγραψε στο δικαστήριο το ιατρικό ιστορικό της μικρής Τζωρτζίνας.
«Από το οικογενειακό ιστορικό δεν υπήρχαν επεισόδια ανακοπής σε νεαρά άτομα. Ήταν βέβαια τα δυο αδελφάκια. Η Μαλένα πριν δυο χρόνια και έπειτα το μωρό η Ίριδα με ανακοπή στην κούνια. Εμείς έπρεπε να καλύψουμε όλα τα ενδεχόμενα. Ξεκινήσαμε τη διαφορική μας διάγνωση σχετικά με το τι θα μπορούσε να προκαλέσει σε ένα υγιές παιδί ανακοπή» ανέφερε.
Όπως εξήγησε η μάρτυρας, αρχικά ερευνήθηκε το αναπνευστικό κομμάτι, όπου δεν βρέθηκε πρόβλημα. Αντίστοιχα, δεν εντοπίστηκε ζήτημα νευρολογικό ή κάποιο άλλο ζήτημα. «Έμεναν οι καρδιολογικές παθήσεις αλλά το παιδί είχε εξεταστεί ένα μήνα νωρίτερα λόγω των θανάτων των αδελφών του. Δεν είχε βρεθεί τίποτα. Ζητήσαμε νέο έλεγχο από την κ. Καρατζά αλλά ο υπέρηχος καρδιάς δεν έδειξε κάποια παθολογία. Με την εισαγωγή του παιδιού έγινε και τοξικολογικός έλεγχος για φάρμακα και ουσίες και ήταν αρνητικός» είπε η μάρτυρας συμπληρώνοντας ότι ζητήθηκε και γονιδιακός έλεγχος.
«Σε αυτό το διάστημα έγινε μια επικοινωνία με γενετιστή επειδή η μητέρα ήταν έγκυος δυο μηνών περίπου. Εμείς είπαμε να γίνει προγεννητικού έλεγχος, αλλά ο γενετιστής είπε να γίνει διακοπή της κύησης κι έτσι έγινε» είπε η παιδίατρος και περιέγραψε πως στη συνέχεια οι γιατροί επιχείρησαν να ερευνήσουν το ιστορικό θανάτων των άλλων δυο παιδιών.
«Δεν υπήρχε παθολογικό εύρημα και βλέποντας τη συμπεριφορά των γονιών που ήταν κάπως ψυχροί και αποστασιοποιημένοι… μας έκανε εντύπωση… της μάνας κυρίως. Δεν ήταν μια αντίδραση που μπορούσε να ταιριάξει με το μέγεθος του δράματος που ζούσε αυτή η οικογένεια. Ήταν αποστασιοποιημένη» εξήγησε η κ. Μάρκου και συμπλήρωσε πως τότε σκέφτηκαν μήπως η μητέρα είχε προκαλέσει κάτι κακό.
Πρόεδρος: Τι σας μεταφέραν για τα επεισόδια στην παιδιατρική πτέρυγα;
Μάρτυρας: Δεν έτυχε να εφημερεύω σε κανένα από τα επεισόδια, αλλά ενημερώθηκα από τους συναδέλφους.
Εισαγγελέας: Ξέρατε ότι έγινε 45-50 λεπτά ΚΑΡΠΑ. Τι περιμένατε να βρείτε σε αυτό το παιδί;
Μάρτυρας: Σίγουρα μετά από ανακοπή δεν ξέρεις πως θα είναι η κατάσταση του ασθενούς, αλλά ούτε ξέρεις το μέγεθος της βλάβης. Δεν υπάρχει κάτι προγνωστικό. Ήμασταν επιφυλακτικοί ως προς τη νευρολογική εικόνα του παιδιού.
Εισαγγελέας: Είχατε διαβάσει το ιστορικό όπως ήρθε από το Καραμανδάνειο; Υπήρχε κάπου ότι έπασχε από κάτι η μητέρα;
Μάρτυρας: Στο ενημερωτικό δεν είναι κάτι γραμμένο, δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο.
Η μάρτυρας δέχτηκε ρωτήσεις από την υποστήριξη της κατηγορίας με τον δικηγόρο του Μάνου Δασκαλάκη να ρωτά σχετικά με το χρονικό σημείο που η Τζωρτζίνα άρχισε να δείχνει ότι έχει ερεθίσματα. «Δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά αρκετό καιρό μετά την αποσωλήνωσή της. Θυμάμαι περίπου τον Μάιο ότι έκλαιγε όταν την άφηναν οι γονείς της. Το είχα σημειώσει γιατί είχαμε αυτή την αίσθηση ότι το παιδί αντιλαμβανόταν».
Οι ερωτήσεις του Αλέξη Κούγια
Κούγιας: Πόσες ΜΕΘ Παίδων υπάρχουν στην Ελλάδα;
Μάρτυρας: Έξι. Αθήνα, στα 3 Παίδων, στο ΠΑΓΝΗ, στη Θεσσαλονίκη και εμείς.
Κούγιας: Έχετε ακούσει σε άλλη εντατική να υπάρχουν μεταμοσχεύσεις παιδιών;
Μάρτυρας: Δεν γνωρίζω. Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν.
Κούγιας: Ποια είναι η διαδικασία της μεταμόσχευσης;
Πρόεδρος: Κύριε συνήγορε γιατί τα ρωτάτε αυτά; Δεν είναι αντικείμενο της δίκης οι μεταμοσχεύσεις
Κούγιας: Έχω λόγο που ρωτάω και αφορά στην αξιοπιστία των μαρτύρων.
Πρόεδρος: Αν δεν εξηγήσετε τι σχέση έχει η ερώτηση σας, δε θα σας επιτρέψω να θέσετε αυτήν την ερώτηση.
Κούγιας: Έχει να κάνει με την αξιοπιστία των γιατρών του νοσοκομείου του Ρίου. Εξάλλου αναμένεται να συνεχιστεί η εξέταση του κ Ηλιάδη. Εξετάζει με ανορθόδοξο τρόπο τους μάρτυρες εδώ το δικαστήριο.
Πρόεδρος: Δεν φταίει γι’ αυτό το δικαστήριο. Ο κ. Ηλιάδης έχει έρθει εδώ δυο φορές.
Κούγιας: Δε θα σας πω γιατί ρωτάω. Αν θέλετε να μου την απαγορεύσετε.
Πρόεδρος: Η κυρία μάρτυρας δε θα απαντήσει την ερώτηση
«Μίλησα ελάχιστες φορές με τους γονείς. Δεν μου ζητούσαν ενημέρωση. Τους είχα ενημερώσει μια δύο φορές με δική μου πρωτοβουλία» σχολίασε η μάρτυρας, ενώ ερωτήθηκε επισταμένα σχετικά με το εάν έπειτα από 50 λεπτά αναζωογόνησης είναι δεδομένα τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στον ασθενή. «Υπάρχουν περιπτώσεις, όπως σε δηλητηρίαση ή υποθερμία, που ο ασθενής επανέρχεται χωρίς προβλήματα ακόμα κι έπειτα από 30 λεπτά αναζωογόνησης».
Κούγιας: Η διαδικασία αναζωογόνησης έχει το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς διασωλήνωση ή απινιδωτή;
Μάρτυρας: Το ίδιο είναι. Η ΚΑΡΠΑ που έκαναν οι γιατροί και αέριζαν το παιδί με την αμπού (μάσκα) ήταν αποτελεσματικό.
Κούγιας: Για να γίνει διασωλήνωση διακόπτεται η ΚΑΡΠΑ;
Μάρτυρας: Διακόπτεται όσο το δυνατόν λιγότερο.
Κούγιας: Ο χρόνος της διασωλήνωσης είναι χρόνος διακοπής;
Μάρτυρας: Είναι αποδεκτός χρόνος. Όποιος ξέρει να κάνει διασωλήνωση, την κάνει γρήγορα.
Κούγιας: Ο γιατρός οφείλει να φροντίσει για το ευ ζην του ασθενούς;
Μάρτυρας: Πρέπει να φροντίσει πρωτίστως για το ζην.
Κούγιας: Ποιος είναι ο χρόνος αναζωογόνησης για να έχει μια ποιότητα ζωής μετά ο άνθρωπος;
Μάρτυρας: Δεν υπάρχει γραμμένο κάπου αυτό. Δεν μπορεί να διακοπεί κάτω από τα 20 λεπτά. Το πόσο θα διαρκέσει είναι σχετικό. Δεν υπάρχει «πρέπει» στο να σταματήσεις. Ανάλογα με τον ασθενή διακόπτεις.
«Οι γονείς συνήθως κλαίνε, πέφτουν πάνω στα παιδιά. Έχουν άλλες αντιδράσεις» επανέλαβε η μάρτυρας όταν ερωτήθηκε από τον Αλέξη Κούγια για το σχόλιο της περί «αποστασιοποίησης» της μητέρας.
Δείτε επίσης: Πορτογαλία: Έρευνες σε φράγμα για τη Μαντλίν μετά από 16 χρόνια (ΦΩΤΟ)
