Ο 35χρονος οπαδός της ΑΕΚ που στα βίντεο ντοκουμέντο φαίνεται να τρέχει πλάι στο Μιχάλη Κατσούρη και γενετικό υλικό του βρέθηκε σε μαχαίρι μαζί με το αίμα του άτυχου 29χρονου, έδωσε εξηγήσεις ενώπιον της ανακρίτριας.
Κατηγορείται για κακουργήματα που σχετίζονται με τα αιματηρά επεισόδια, όχι όμως για τη δολοφονία του 29χρονου Μιχάλη.
Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους αφέθηκε πριν από λίγο ο 35χρονος οπαδός της ΑΕΚ που απολογήθηκε για τη συμμετοχή του στα αιματηρά επεισόδια της Νέας Φιλαδέλφεια. Οι όροι που του επιβλήθηκαν είναι η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, η υποχρεωτική εμφάνιση σε ΑΤ δύο φορές το μήνα και η υποχρεωτική παρουσία στο ΑΤ της περιοχής του, όταν υπάρχει αγώνας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ανακρίτρια αναμένεται να ζητησει περαιτέρω ανάλυση του dna, τόσο του θύματος, όσο και του 35χρονου.
Δεν απολογήθηκε για τη δολοφονία Κατσούρη
Ο 35χρονος Α.Δ. απολογήθηκε ενώπιον της 25ης τακτικής ανακρίτριας, για τα αδικήματα της έκρηξης, της κατοχής εκρηκτικών υλών, της βιαιοπραγίας (αδίκημα του αθλητικού νόμου) και της επικίνδυνης σωματικής βλάβης και όχι για τη δολοφονία του οπαδού της ΑΕΚ Μιχάλη Κατσούρη.
Ο Α.Δ. λίγες ημέρες μετά τα πρωτοφανή επεισόδια της 7ης Αυγούστου στη Νέα Φιλαδέλφεια, κατέθεσε ως μάρτυρας στην 20η ανακρίτρια που αναπλήρωνε την 25η τακτική ανακρίτρια, ως αυτόπτης μάρτυρας αυτών. Μάλιστα, δήλωσε και παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας, δηλώνοντας ότι έπεσε θύμα απόπειρας ανθρωποκτονίας από Κροάτες χούλιγκαν. Η ανακρίτρια, αξιοποιώντας τα συλλεγέντα στοιχεία που ενσωματώθηκαν στην ογκώδη δικογραφία, πριν από μικρό χρονικό διάστημα, επέκτεινε το κατηγορητήριο σε βάρος τριών ακόμη ατόμων, οπαδών της ΑΕΚ. Ανάμεσα στους τρεις που κάλεσε σε απολογία, είναι και ο 35χρονος Α.Δ., για κατηγορίες ωστόσο που δε σχετίζονται, σε αυτό το στάδιο, για τη δολοφονία Κατσούρη. Μαζί με τη λήψη προθεσμίας, για τον 35χρονο και τους άλλους δύο κατηγορούμενους, εκδόθηκε διάταξη για λήψη dna και αντιπαραβολή αυτού με τα πειστήρια που βρέθηκαν στον τόπο του εγκλήματος.
Στην περίπτωση του 35χρονου, η εξέταση dna έκρυβε εκπλήξεις. Για το πειστήριο 56, ένα μικρό μαχαίρι, επάνω στο οποίο είχε βρεθεί αίμα του άτυχου Μιχάλη Κατσούρη, ταυτοποιήθηκε το γενετικό υλικό του 35χρονου κατηγορούμενου. Δεν πρόκειται για αίμα, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες το γενετικό υλικό είναι ιδρώτας.
Σε αυτή τη φάση λοιπόν, ο 35χρονος κατηγορούμενος απολογήθηκε για τις υπόλοιπες πράξεις, για τις οποίες και κατηγορείται και αυτό πλέον που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον είναι αν η ανακρίτρια που χειρίζεται την υπόθεση, συντάξει στο μέλλον συμπληρωματικό κατηγορητήριο και για την ανθρωποκτονία του Μιχάλη Κατσούρη.
Σημειώνεται, ότι ο 35χρονος κατηγορούμενος, την προηγούμενη εβδομάδα κι ενώ βρισκόταν στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων, συνελήφθη από αστυνομικούς για άλλη εκκρεμή υπόθεση οπαδικής βίας, για την οποία είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 12 μηνών χωρίς αναστολή και χρηματική ποινή και οδηγήθηκε στις φυλακές Ναυπλίου.
Ο Α.Δ. στην κατάθεσή του ενώπιον των ανακριτικών αρχών, είχε δηλώσει ότι με τον αδικοχαμένο Μιχάλη ήταν φίλοι, στα επεισόδια έξω από την Opap Arena βρίσκονταν μαζί και καταδιώκονταν από Κροάτες χούλιγκαν, ενώ παραδέχθηκε ότι κρατούσε ένα μικρό μαχαίρι, το οποίο του έπεσε νωρίτερα στη διαδρομή και δεν το κρατούσε όταν χτυπήθηκε ο φίλος του, Μιχάλης.
Η κατάθεσή του στις ανακριτικές αρχές:
“Υπήρχαν Κροάτες γύρω από εμάς σε απόσταση 5 μέτρων που κρατούσαν μαχαίρια. Θεωρώ ότι όλοι αυτοί ήταν Κροάτες γιατί είχαν όλοι το ίδιο ντύσιμο. Στο σημείο που μας πρόλαβαν εγώ έφαγα τις πιο πολλές, με αποτέλεσμα να μου σπάσουν το χέρι στο οποίο έβαλα λάμα, γιατί μέχρι τότε είχα γύψο και χτύπημα στο πόδι, για το οποίο χρειάστηκε να βάλω γύψο. Έχω χτυπήσει και στο δεξί χέρι και στο κεφάλι ευτυχώς φορούσα κράνος.
Ταυτόχρονα λοιπόν με εμένα είχαν προλάβει και το Μιχάλη. Και ο Μιχάλης έφαγε το ίδιο ξύλο με εμένα από σίδερα και ξύλα. Μαχαίρι δεν είδα εκείνη τη στιγμή να τον μαχαιρώνουν, αλλά εκεί γύρω υπήρχαν Κροάτες με μαχαίρια. Ενώ τρώγαμε ξύλο και οι δύο και εγώ και ο Μιχάλης δηλαδή βρήκαμε ένα χρονικό κενό και πήγαμε να τους ξεφύγουμε, γυρνώντας τους πλάτη και ξεκινώντας να τρέχουμε.
Εκείνη τη στιγμή εγώ ενστικτωδώς βγάζω από την τσέπη μου ένα μικρό σουγιαδάκι, το οποίο έχω στην κατοχή μου και το οποίο κατασχέθηκε εκείνο το βράδυ και ενώ έτρεχα, το είχα στο δεξί μου χέρι. Ο Μιχάλης βρισκόταν σε απόσταση τεσσάρων έως 5 μέτρων από εμένα, τον είχα χάσει από το οπτικό μου πεδίο και όσο έτρεχα εγώ με το σουγιαδάκι δεξιά μου, αριστερά και πίσω μου υπήρχαν Κροάτες.
Συναντιόμαστε λίγο πριν ξεκινήσει ο πεζόδρομος εκεί στο γήπεδο και είδα ότι καταδιωκόταν από τέσσερα άτομα Κροάτες ενώ από πίσω ακολουθούσαν και άλλοι Κροάτες.
Στο σημείο αυτό μας ξαναπρόλαβαν και τους δύο, γιατί ξαναφάγαμε πολλές, είχαμε απόσταση όμως με το Μιχάλη περίπου πέντε με 6 μέτρα και στο σημείο εκείνο, αυτοί που τον καταδίωκαν πρέπει να είδα να κρατάνε μαχαίρια.
Οπότε θεωρώ ότι ίσως το μοιραίο πλήγμα έγινε είτε σε εκείνο το σημείο, που και εγώ είδα τα μαχαίρια, είτε στο αμέσως προηγούμενο σημείο που σας ανέφερα ότι έφαγε το ξύλο, όπου είδα μαχαίρια σε απόσταση 4 m από εμένα και το Μιχάλη.
Μετά τη δεύτερη φορά που μας πρόλαβαν, μπήκαμε στον πεζόδρομο και ξεκινήσαμε και πάλι να τρέχουμε αλλά εγώ έχασα πάλι το Μιχάλη από το οπτικό πεδίο αλλά ήξερα ότι τρέχαμε μαζί. Σε καμιά στιγμή από όσο είδα εγώ, δεν έπεσε κάτω ούτε ο Μιχάλης, ούτε εγώ.
Στο μεταξύ ενώ έτρεχα, επειδή κατάλαβα ότι θα με περικύκλωναν πάλι οι Κροάτες, εγώ πέταξα το σουγιά, ο οποίος βρέθηκε και κατασχέθηκε και ο οποίος δεν είχε ίχνη αίματος, είτε σε εκείνο το σημείο, είτε στο σημείο εκείνο, που φαίνεται στο βίντεο ότι είχα την σωματική επαφή με το Μιχάλη, ο οποίος ήταν εκ δεξιών μου και στο σημείο εκείνο τον ξανασυνάντησα όπου συνεχίσαμε να τρέχουμε για να σωθούμε.
Εγώ θεωρώ ότι τον σουγιά τον πέταξα πολύ νωρίτερα, μόλις μπαίναμε στον πεζόδρομο, γιατί φοβόμουν ότι θα με περικυκλώσουν. Όμως σε κάθε περίπτωση, είμαι σίγουρος ότι και αν το κρατούσα στο χέρι, ενώ ο Μιχάλης ήταν δίπλα μου, σίγουρα δεν τον ακούμπησα με το μαχαίρι αλλά μόνο χέρι με χέρι ακουμπήσαμε ή ώμο με ώμο. Περιμένω την ανάλυση για αυτό.
Εκείνη τη στιγμή, επειδή φοβόμουν για τη ζωή μου, δεν παρατήρησα καν αν ο Μιχάλης αιμορραγούσε ή όχι. Απλά ήξερα ότι είχε φάει πολύ ξύλο, όπως και εγώ. Μετά από 20 μέτρα που εξακολουθήσαμε να τρέχουμε κοντά κοντά, χωριστήκαμε, ο Μιχάλης με κατεύθυνση προς τον Αετό, και εγώ από τα αριστερά, μπήκα σε ένα μαγαζί απέναντι από το γήπεδο, προκειμένου να προστατευτώ, γιατί είχα καταλάβει ότι είχα σπάσει το χέρι μου και είχα χτυπήσει το πόδι μου. Παρέμεινα στο μαγαζί αυτό μέχρι να έρθουν τα Ματ να πετάξουν δακρυγόνα.
Μετά φώναζα κόσμο που είχαν μηχανάκια εκεί για να με πάνε στο νοσοκομείο και πράγματι πήγα στο ιατρικό κέντρο στο Μαρούσι γιατί πράγματι ένιωσα ότι το χέρι μου είχε σπάσει από σίδερο. Πριν όμως να ανέβω στο μηχανάκι για να πάω στο νοσοκομείο όπου παρέμεινε για 1 h το μηχανάκι αυτό που με πήρε με πήγε μέχρι την «βυζαντινή γωνιά» για να μπω σε αυτοκίνητο να πάω στο νοσοκομείο. Και στο σημείο αυτό ήρθε μία κυρία της γειτονιάς και είπε ότι ένα παιδί είναι κάτασπρο και έχει χάσει πολύ αίμα. Δε φαντάστηκα ότι αναφερόταν στο Μιχάλη και εγώ έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο. Δεν είπε όνομα αλλά είπε ότι το παιδί αυτό είναι στο περίπτερο, το οποίο περίπτερο είναι πολύ κοντά στον Αετό, περίπου 50 m. Όσο ήμουν στο νοσοκομείο και είχα χάσει και το κινητό μου ενημερώθηκα από το παιδί που με πήγε στο νοσοκομείο, ότι ο Μιχάλης είχε μαχαιρωθεί και ότι τον είχαν επαναφέρει στις αισθήσεις του ενώ είχε πεθάνει για δευτερόλεπτα και μετά πήγαμε με το ίδιο παιδί πίσω στη Φιλαδέλφεια, όπου και πληροφορήθηκα ότι ο Μιχάλης πέθανε”, είχε καταθέσει σχετικά ο Α.Δ.
