Η έκθεση “ΣΕΡΑΓΕΒΟ, η πολιορκία” του γνωστού φωτορεπόρτερ Δημήτρη Μεσσίνη, βετεράνου του Associated Press, εγκαινιάστηκε χθες 29 Σεπτεμβρίου στη Δράμα και αποκαλύπτει μεταξύ άλλων την ιστορία της μικρής προσφυγοπούλας Masa Gavran – Η συγκλονιστική φωτογραφία με τα δακρυσμένα μάτια της Masa ζωντάνεψε στον χώρο της έκθεσης, του καφέ “Ελευθερία”, στη Δράμα καθώς εκεί ως νέα γυναίκα πλέον συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον φωτογράφο που απαθανάτισε το στιγμιότυπο.
Ρεπορτάζ: Φώτης Εμμανουήλ – Χρίστος Φιλιππούδης
Η ιστορία της φωτογραφίας ξεκινά το Νοέμβριο του 1992 όταν ο φωτορεπόρτερ Δημήτρης Μεσσίνης έφτασε στο Σεράγεβο για λογαριασμό τότε του European Pressphoto Agency (EPA) με σκοπό να καλύψει ειδησεογραφικά τον πόλεμο. Εκεί απαθανάτισε το βλέμμα της Maša, δίχως να γνωρίζει ότι δίπλα του στεκόταν ο πατέρας της, τον οποίο η μικρή χαιρετούσε με δάκρυα στα μάτια. Η Masa Gavran αποκάλυψε στην έκθεση του Δ. Μεσσίνη ότι: «ήταν το τελευταίο βλέμμα που έριξα στον πατέρα μου γιατί δύο μήνες μετά σκοτώθηκε και δεν τον ξαναείδα».
Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο Δημήτρης Μεσσίνης ανέβασε στο Instagram την εικόνα του μικρού αυτού κοριτσιού, όπως κάνει με πολλές φωτογραφίες του. Από μία σειρά συμπτώσεων, η “πρωταγωνίστριά” του επικοινώνησε μαζί του και όταν κατάλαβε ποια είναι και αντιλήφθηκε τη συγκίνησή της, σοκαρίστηκε.
«Μετά τον πόλεμο ο εθνικισμός διέλυσε την χώρα μου»
Η Masa Gavran περιέγραψε τι σημαίνει για την ίδια αυτή η φωτογραφία με τα εξής λόγια: «Ξέρω ότι λένε πως μία εικόνα αξίζει όσες χίλιες λέξεις αλλά αυτή η φωτογραφία αξίζει ακόμα περισσότερες» και διευκρίνισε λέγοντας ότι: «μιλάει για έναν εμφύλιο πόλεμο, για τους ανθρώπους που υποφέρουν στον πόλεμο και για εμένα που είδα τον πατέρα μου για τελευταία φορά ζωντανό».
Παράλληλα όμως η Masa ανέφερε ότι αυτό δεν είναι ίσως το χειρότερο που της έχει συμβεί. «Το χειρότερο ήταν πως μετά τον πόλεμο ο εθνικισμός διέλυσε την χώρα μου και έγινε αφόρητο το πόσο μίσος υπήρχε», ανέφερε χαρακτηριστικά ενώ ζήτησε «σε αυτούς τους καιρούς αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε πιο ευγενικοί και καλύτεροι ο ένας με τον άλλον».
«Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Δημήτρη»
«Αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδα ζωντανό τον πατέρα μου και αν και δε θυμάμαι τη στιγμή, η στιγμή είναι εκεί καταγεγραμμένη. Είναι επίπονο και θλιβερό, αλλά την έχω και είναι υπέροχο με κάποιο τρόπο. Είμαι ευγνώμων στον Δημήτρη Μεσσίνη», είπε.
Η μητέρα της δεν βρέθηκε μαζί της στη Δράμα, «θα ήταν μεγάλη η συναισθηματική φόρτιση για εκείνη», λέει η Maša, ωστόσο στέλνει με την κόρη της στον Δημήτρη Μεσσίνη, έναν πίνακα με την παλιά πόλη του Σεράγεβο.
Σε μια περίοδο έντονων εθνικιστικών εξάρσεων και ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη η ιστορία της μικρής Masa από το Σεράγεβο, που ζωντανεύει 30 χρόνια μετά μέσα από το φωτογραφικό φακό του Δημήτρη Μεσσίνη, έρχεται να μας δείξει πως ο παροξυσμός του εθνικισμού είναι ικανός να διαλύσει μια χώρα σπέρνοντας τριγύρω του αφόρητο μίσος.
Η ίδια ζει τα τελευταία χρόνια στο Ζάγκρεμπ, στην Κροατία, εργάζεται στον χώρο του μάρκετινγκ και όπως λέει, εκεί οι επαγγελματικές ευκαιρίες και προοπτικές είναι πολύ καλύτερες από ότι στη χώρα της.
Την έκθεση συνδιοργανώνουν ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Δράμας, το Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους, ο Σύλλογος “Φίλοι Αρχαιολογικού Μουσείου Δράμας” και ιδιωτικοί φορείς.
Δείτε φωτογραφίες από τα εγκαίνια της έκθεσης του Δ. Μεσσίνη “ΣΕΡΑΓΕΒΟ, η πολιορκία”:
Δείτε επίσης: Ψηφοφορία εντός της ημέρας στο ΣΑ του ΟΗΕ επί σχεδίου απόφασης που καταδικάζει τα «δημοψηφίσματα»
