Επιζών του φονικού δυστυχήματος στα Τέμπη: «Παρά το ότι θα καιγόμασταν, δεν έφυγε κανείς, κάτσαμε να βοηθήσουμε»
(ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΕΚΑΣ/EUROKINISSI)

Επιζών του φονικού δυστυχήματος στα Τέμπη: «Παρά το ότι θα καιγόμασταν, δεν έφυγε κανείς, κάτσαμε να βοηθήσουμε»

Στιγμές πανικού περιγράφει ο επιζών.

Συγκλονίζει η αποκαλυπτική μαρτυρία ενός εκ των επιζώντων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Ο Θεόδωρος Κατσιούλης που έζησε τον εφιάλτη μίλησε στο Mega και περιέγραψε όλα όσα διαδραματίστηκαν πριν τη μοιραία σύγκρουση του Intercity 62 με την εμπορική αμαξοστοιχία.

«Ήμουν στο βαγόνι 3 στη θέση 41. Το βαγόνι είχε καθυστέρηση 20 λεπτά και πήρα τηλέφωνο τον γιο μου να του πω πως θα καθυστερήσω. Μετά τα Παλαιοφάρσαλα το τρένο ήταν γεμάτο. Άκουσα πως υπήρχε ένα πρόβλημα με την ηλεκτροδότηση», ανέφερε αρχικά ο κ. Κατσιούλης.

«Μετά σταματήσαμε στη Λάρισα και βγήκε κόσμος. Είχα πάει τουαλέτα εκείνη την ώρα, το τρένο είχε μεγάλη ταχύτητα, είχε χτυπήσει το κινητό μου και όταν έκατσα για να απαντήσω τότε ένιωσα μία μεγάλη δύναμη», συμπλήρωσε. Περιγράφοντας τι επακολούθησε μετά τη σύγκρουση τόνισε πως «εγώ έσπασα τη μύτη και είχα κατάγματα. Όταν άνοιξα τα μάτια μου άκουσα ουρλιαχτά και επικράτησε πανικός. Δύο παιδιά πήγαν να βγουν και φώναζαν φωτιά. Πήγαν να βγουν από την άλλη πόρτα αλλά ήταν σφραγισμένη».

«Ένα παιδί έσπασε το τζάμι και βγήκε μία κοπέλα μετά πήγα να βγω εγώ και είδα λαμαρίνες από έξω. Μια γυναίκα με δύο παιδιά μου ζήτησε να τη βοηθήσω να βγάλω το παιδί της έξω. Βγήκαμε έξι άτομα από αυτή τη μεριά. Υπήρχε πανικός και φωτιά παντού. Η θερμοκρασία ήταν πολύ υψηλή και είχε πολύ καπνό. Παρά το ότι θα καιγόμασταν, δεν έφυγε κανείς, αλλά κάτσαμε να βοηθήσουμε. Υπήρχαν διαμελισμένα μέλη, κόσμος φώναζε βοήθεια. Το ΕΚΑΒ ήρθε πολύ γρήγορα», συμπλήρωσε ο κ. Κατσιούλης. Ακόμη επεσήμανε πως όταν ήταν κάτω δεν πίστευε τι έγινε, φοβήθηκε πως θα πεθάνει και έκανε το σταυρό του.

Εν συνεχεία κατέληξε λέγοντας πως «δεν μπορούσα να πάρω κανέναν γιατί έχασα το κινητό μου και δεν θυμόμουν απ’ έξω τους αριθμούς. Ήθελα να τους πάρω να τους πω πως είμαι καλά αλλά δεν μπορούσα».

Δείτε επίσης: «Η οικογένεια του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης θρηνεί», ανέφερε ο πρύτανης

Loading