Υψηλά ενοίκια, «φουσκωμένοι» λογαριασμοί, προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ που δεν πλησιάζονται κάνουν τη φοιτητική ζωή να μοιάζει περισσότερο με… αγώνα επιβίωσης παρά με «τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου» που κάποτε σου υποσχέθηκαν.
Τρία χρόνια πανδημίας κι έπειτα ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας. Οι φοιτητές των τελευταίων χρόνων βιώνουν τα φοιτητικά τους χρόνια πολύ διαφορετικά από ότι τα φανταζόντουσαν. Επιστρέφοντας στον χώρο του πανεπιστημίου με το πέρας της κρίσιμης περιόδου της πανδημίας της Covid-19, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ακρίβεια που ήρθε μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Ένα κύμα ακρίβειας, που φαίνεται να «έπνιξε» τους πολίτες της χώρας, τη στιγμή που η κυβέρνηση προσφέρει ανεπαρκή μέτρα στήριξης.
Η αβεβαιότητα δείχνει να κυριαρχεί στη ζωή των σημερινών φοιτητών, ειδικά αυτών που σπουδάζουν εκτός της πόλης τους. Φοιτητές στριμωγμένοι σε 40 τ.μ. με λιγοστά χρήματα στην τσέπη τους αγωνιούν για την επόμενη μέρα και προσπαθούν να ανταπεξέλθουν είτε με την βοήθεια των γονέων τους είτε δουλεύοντας παράλληλα με τις σπουδές τους.
Δύο κοπέλες από τη Θεσσαλονίκη, φοιτήτριες σε άλλη πόλη, περιγράφουν την καθημερινότητά τους στην Politic.
«Κατέφυγα σε οικονομία»
Η Δ., τριτοετής φοιτήτρια στην Αλεξανδρούπολη αναφέρει: «Από τις πρώτες μέρες κιόλας στην καινούρια πόλη ήρθα αντιμέτωπη με τα πρώτα έξοδα σαν φοιτήτρια. Ίσως στην αρχή να ήμουν περισσότερο αισιόδοξη, καθώς όμως περνούσε ο καιρός και μαζεύονταν νοίκια, λογαριασμοί και άλλα έξοδα που δεν μπορούσα να αποφύγω κατάλαβα πως υπάρχουν και μήνες όπου τα χρήματα που μου στέλνουν οι δικοί μου δεν αρκούν. Για αυτό και κατέφυγα σε ‘’οικονομία’’.
Πιο συγκεκριμένα, με οικονομία εννοώ γεύματα στη λέσχη για λιγότερα έξοδα στο σούπερ μάρκετ, αποφυγή ορισμένων εξόδων με παρέες για μεγαλύτερη άνεση στην πληρωμή λογαριασμών. Όμως κάπως έτσι ανεξαρτητοποιήθηκα και μπήκα στη διαδικασία να καταλάβω τι εστί συντήρηση ενός σπιτιού και έμαθα να κουμαντάρω κατά κάποιο τρόπο τα έξοδα μου. Περιμένω και το φοιτητικό επίδομα από τον Σεπτέμβριο, ευτυχώς το δικαιούμαι και έτσι ίσως είμαι πιο χαλαρή.»
Στη φοιτητική λέσχη η προσέλευση είναι ιδιαίτερα αυξημένη όπως αναφέρει η Δ.. «Μέχρι και πέρυσι η λέσχη δεν μάζευε πολύ κόσμο, φέτος δημιουργούνται ουρές. Φαίνεται ότι και μετά την αύξηση των τιμών στα σούπερ μάρκετ όλοι προτιμούν την λέσχη.»
400 ευρώ για ένα διαμέρισμα 32 τ.μ. στην Αθήνα
Η Β., δευτεροετής φοιτήτρια στην Αθήνα δίνει μια εικόνα από την φοιτητική ζωή στην πρωτεύουσα, όπου η κατάσταση δείχνει δυσκολότερη. Βασικό πρόβλημα είναι οι τιμές των ενοικίων, που σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ανέβηκαν μέσα σε ένα χρόνο κατά 36%.
«Τα ενοίκια είναι πάρα πολύ υψηλά και οι τιμές καθόλου φυσιολογικές, ειδικά αν θέλεις να είσαι κοντά στο πανεπιστήμιό σου. Υπάρχουν σπίτια στα Εξάρχεια 15 τ.μ., υπόγεια, χωρίς θέρμανση με κόστος ενοικίασης 400 ευρώ. Με 350-400 ευρώ στο κέντρο της Αθήνας δεν μπορείς να βρεις κάτι αξιόλογο. Με αυτά τα χρήματα μένω σε περιοχή μακριά από το κέντρο, που μπορεί να θεωρηθεί «κακή», σε διαμέρισμα 32 τ.μ. Το βράδυ δε βγαίνω έξω. Έρχομαι συνέχεια αντιμέτωπη με catcalling, μου μιλάνε άγνωστοι στον δρόμο και φοβάμαι.», εξηγεί η Β.
Στην Αθήνα η προσέλευση στην φοιτητική λέσχη είναι ακόμη μεγαλύτερη, αφού και ο αριθμός των φοιτητών είναι μεγαλύτερος. «Καθημερινά δημιουργούνται τεράστιες ουρές στις φοιτητικές λέσχες, με το μεγαλύτερο ποσοστό των φοιτητών να τις επιλέγει, για να περιορίσει τα έξοδα σε σούπερ μάρκετ, όπου οι τιμές έχουν αυξηθεί σημαντικά.»
Η πλειονότητα των φοιτητών της χώρας φαίνεται πως δίνει μια άνιση μάχη με την ακρίβεια. Πολλοί είναι αυτοί που στερούνται εξόδους, καθημερινές ανέσεις που πλέον θεωρούνται πολυτέλεια, ή και τα αναγκαία για την επιβίωσή τους όπως μερικά γεύματα. Νέα παιδιά διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο μέσω των σπουδών τους την στιγμή που έχουν αφεθεί στην τύχη τους από την πλευρά της κρατικής μέριμνας.
