Οι δηλώσεις της Γιάννας Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004
«Σκεφτόμουνα ότι όλες αυτές οι δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων, εργαζόμενοι, εθελοντές, υπάλληλοι, οδηγοί ταξί, λεωφορείων, άνδρες και γυναίκες, (…) όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παρακολούθησαν τους αγώνες από τα στάδια, από την τηλεόραση – βέβαια, πουλήσαμε 3,5 εκατομμύρια εισιτήρια και φτηνά εισιτήρια, το φτηνότερο είχε τότε 10 ευρώ. Όλοι αυτοί, τα 4,5 δισεκατομμύρια θεατών που μας είδαν, όλος αυτός ο κόσμος που είδε την Ελλάδα και τον Ελληνισμό να ταξιδεύει ενώνοντας ηπείρους. Ξέρετε ότι ήταν η πρώτη φορά που η Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία ένωσε πέντε ηπείρους. Πήγαμε σε 33 πόλεις, έτρεξαν χιλιάδες άνθρωποι, άγνωστοι, γνωστοί. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κρατήσει στην καρδιά τους κάτι μοναδικό από αυτήν την εμπειρία» περιέγραψε αρχικά η κα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη.
Παράλληλα, τόνισε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν ένα «εθνικό στοίχημα» ενώ συμπλήρωσε ακόμη ότι «η κοινωνία ήταν αυτή που πίστεψε στον στόχο, εμπνεύστηκε και αποφάσισε να κάνει τα πάντα».
Ερωτηθείσα τι θυμάται πιο έντονα από την περίοδο της προετοιμασίας τοων Ολυμπιακών Αγώνων ανέφερε: «Θυμάμαι αυτά τα χιλιάδες πρόσωπα με την αγωνία: «Θα το κάνουμε;», μου λέγανε. Σταματούσαν στο δρόμο, άνοιγαν το αυτοκίνητο και με ρωτούσαν: «Τι έγινε Γιάννα, θα προλάβουμε;».
«Αυτή η όλη προσπάθεια έδειξε στους Έλληνες να μην το βάζουν ποτέ κάτω και να μην αφήνουν τίποτα να τους παίρνει από κάτω. (…) Τίποτα δεν ήταν εύκολο, κύριε Κουβαρά. Δεν ήταν εύκολο όταν διεκδικούσαμε. Σας θυμίζω ότι ήταν μετά από μια τραυματική εμπειρία απόρριψης του ελληνικού αιτήματος, να γίνουν οι αγώνες της εκατονταετηρίδας στην Ελλάδα. Δεν μας πίστευαν. Τους λέγαμε δεν θέλουμε τους αγώνες κληρονομικώ δικαιώματι, τους θέλουμε γιατί είμαστε ικανοί να τους κάνουμε. Θα κάνουμε εξαιρετικούς αγώνες» εξήγησε η κα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη και συνέχισε: «Αυτό όμως, κύριε Κουβαρά, είναι ένα ηθικό κεφάλαιο για την Ελλάδα. Όταν δηλαδή πείθει η Ελλάδα λόγω των δυνατοτήτων της και όχι μόνο λόγω των ριζών της».
«Όταν κάνεις κάτι για την πατρίδα σου, όταν δίνεις την καρδιά και την ψυχή σου, όταν προσπαθείς να πείσεις ανθρώπους, να είσαι μαζί με ανθρώπους, να βρεις κοινές λύσεις, να μην το βάζεις κάτω, γίνονται όλα» απάντησε όταν ερωτήθηκε σχετικά με τη δήλωση του προέδρου της Ολυμπιακής Επιτροπής, Τόμας Μπαχ ο οποίος ανέφερε ότι οι Αγώνες θα συνδέονται πάντα με την ίδια.
Η κα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη απάντησε με τον εξής τρόπο στη θεωρία πολλών που έχουν συνδέσει τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων με τη χρεοκοπία της χώρας: «Όταν γίνονται Ολυμπιακοί Αγώνες τους παίρνει μια χώρα. Η κυβέρνηση της χώρας, η οποιαδήποτε κυβέρνηση μεσολαβεί στα επόμενα εφτά χρόνια μέχρι να γίνουν οι αγώνες. Είναι υποχρεωμένη.
Υπογράφει συμβόλαιο με τη Διεθνή Οργανωτική Επιτροπή ότι θα κάνει όλα τα Ολυμπιακά έργα και όσες άλλες υποδομές χρειάζεται μια χώρα, μια πόλη για να γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες και η Οργανωτική Επιτροπή, η οποία έχει ένα χωριστό προϋπολογισμό, έχει τον προϋπολογισμό των αγώνων για τις ημέρες εκείνες.
Εμείς είχαμε έναν προϋπολογισμό 2.098.400.000 ευρώ. Οργανώσαμε τους αγώνες και επιστρέψαμε στο κράτος. Είχαμε πλεόνασμα 130 εκατομμύρια ευρώ. Άρα λοιπόν, με λίγα λόγια η κυβέρνηση στο δικό μας προϋπολογισμό είχε μια συμμετοχή 7%. Όλα τα υπόλοιπα από που τα μαζέψαμε; Από τα εισιτήρια, από διεθνείς και εγχώριες χορηγίες, από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, από τη ΔΟΕ.
Το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα ήταν 6,4 δισ. ευρώ. Είμαστε η δεύτερη φθηνότεροι Ολυμπιακοί Αγώνες από το Λος Άντζελες του 1932 με επίσημα στοιχεία.
Τη χρονιά των Αγώνων το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 2,5%. Αν είχαμε αξιοποιήσει την υλική και την άυλη κληρονομιά, θα κερδίζαμε κάθε χρόνο στο ΑΕΠ 0,2%.
Επομένως, αυτός είναι ένας μύθος. (…) Αυτός ο μύθος εφευρέθηκε από αυτούς που μισούν τα κατορθώματα των Ελλήνων.
Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν κατόρθωμα της χώρας ολόκληρης».
Η κα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη σημείωσε ότι «η Ελλάδα με τους Ολυμπιακούς ξαναμπήκε στο χάρτη. Κερδίσαμε ένα διεθνές κύρος. Κερδίσαμε μια στιγμή, όλοι μας γιατί όλοι μας συμμετείχαμε, μεγάλης εθνικής αυτοπεποίθησης. Περάσαμε πολλά μετά, αλλά αυτό δε χάνεται ποτέ. Κερδίσαμε ολυμπιακές υποδομές, ανεξάρτητα αν δεν τις αξιοποίησε το κράτος μετά. Κερδίσαμε καταπληκτικές δημόσιες υποδομές που χρειαζόταν ούτως ή άλλως. Ξέρετε πως χιλιάδες άνθρωποι εκπαιδεύτηκαν με την τελευταία λέξη των απαιτήσεων για τεχνολογία σε όλους τους τομείς; Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι».
Σχετικά με την πρόταση που είχε κάνει παλιότερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για τη μόνιμη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα και αν θα είχε νόημα η επαναφορά μιας τέτοιας πρότασης η κα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη σημείωσε: «Όταν την έκανε την πρόταση ο γηραιός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήταν έξυπνη πρόταση και σοφή, γιατί τότε υπήρχε κίνδυνος να μποϋκοταριστούν οι αγώνες της Μόσχας.
Το θέμα είναι ότι αυτή η πρόταση ξαναέγινε επίκαιρη μετά τους αγώνες της Αθήνας, επειδή οργανώθηκαν τόσο καλά.
Έχω ακούσει να την επαναφέρουν και συγγραφείς και δημοσιογράφοι, ακόμα και ο Τόνι Εστανγκέ «ο ανάλογος Γιάννα» των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, μου έλεγε προχθές στην Αρχαία Ολυμπία, που βρεθήκαμε, ότι αυτοί οι αγώνες που πήρε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στο κανόε καγιάκ και τώρα είναι επικεφαλής, ότι αυτοί οι αγώνες δεν υπήρχαν, δεν τους έχουμε ζήσει ποτέ».
Αναφορικά με το αν θα μπορούσε όμως η Ελλάδα να κάνει κάθε τέσσερα χρόνια μια τέτοια διοργάνωση απάντησε: «Ξέρετε ότι για να πάνε οι Ολυμπιακοί Αγώνες κάπου υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες.
Καταρχήν η ύπαρξη και τόσων μελών από όλο τον κόσμο στην Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, οι χορηγοί και όλα τα συναφή.
Εγώ δεν λέω ποτέ, ποτέ. Γιατί αν δεν μπορείς να πετύχεις ένα μεγάλο πράγμα, κοιτάζεις να πετύχεις κομμάτι αυτού του πράγματος. Αυτό το λέω να το ακούσουν οι ειδικοί. Όμως γεγονός είναι, ότι αν έρχονταν έτσι οι συνθήκες θα μπορούσαμε να είμαστε έτοιμοι.
Τι σημαίνει αυτό; Να αξιοποιήσουμε έστω και αργά αυτή την κληρονομιά που έμεινε, ούτως ώστε να μπορούσαμε θεωρητικά να αναλάβουμε μια τέτοια υπόθεση».
Για τον τεράστιο αριθμό εθελοντών που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 η κα Αγγελοπούλου υπογάμμισε ότι είχαν γίνει «168.001 αιτήσεις και το σταματήσαμε με πόνο καρδιάς γιατί χρειαζόμασταν 40.000.
Ο κόσμος ήθελε απ’ όλη την Ελλάδα και απ’ όλο τον κόσμο (να συμμετάσχει). Ήταν αυτό που σας είπα πριν για την Ολυμπιακή Φλόγα, ταξίδευε η Ελλάδα, ταξίδευε ο Ελληνισμός παντού. Αυτό είχε δημιουργήσει μια τόσο μικρή χώρα που όμως γέννησε τους Αγώνες, αισθήματα τα οποία ήταν πολλαπλασιαστικά στο πόσο μας εκτιμάει ο κόσμος».
Σχετικά με το αν μπορεί η Ελλάδα να εκπαιδευτεί στο θέμα του εθελοντισμού η πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2024» τόνισε ότι «όλα μπορεί να τα κάνει η Ελλάδα! Όλα μπορούμε να τα κάνουμε οι Έλληνες, είμαι πεπεισμένη, το έζησα προσωπικά.
Δεν θα μπορούσε, το λέω μετά λόγου γνώσεως, καμία χώρα τόσο μικρή, με τόσες μικρές δυνατότητες, ακόμα και για να βρούμε στελέχη, γιατί τους αγώνες τους κάναμε εμείς οι Έλληνες, δεν κάναμε εισαγωγή τους ειδικούς, για να τους κάνουμε, που να μπορούσε να κάνει ένα τέτοιο έργο, τιτάνιο σε 4 χρόνια αντί για 7. Αφού μπορέσαμε και το κάναμε αυτό, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα».
Αναφορικά με τα ευρωψηφοδέλτια, τα οποία απαρτίζονται σε μεγάλο βαθμό από Ολυμπιονίκες η κα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη σχολίασε: «Τους Ολυμπιονίκες, πρέπει να τους θαυμάζουμε, δεν έχουν μόνο φυσικά χαρίσματα, έχουν και δύναμη μέσα τους.
Έχουν μάθει στον αυτοέλεγχο, στην αυτοπειθαρχία, στην υπομονή, στην επιμονή, στην τρομερή προσπάθεια, στο να μην το βάζουν κάτω, να δέχονται και αποτυχίες. Αυτοί οι άνθρωποι είναι μοναδικοί και πρέπει να τους τιμάμε και πρέπει να τους θαυμάζουμε.
Τώρα αν κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να δώσει στην πολιτική και είναι ικανός, φυσικά, δεν θεωρώ ότι είναι κακό.
Όμως, θεωρώ ότι θα έπρεπε να τους αξιοποιήσουμε αυτούς τους ανθρώπους για τα νέα παιδιά. Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να μιλάνε στα σχολεία, να μιλάνε σε νέους ανθρώπους που πέρασαν ή έχουν προβλήματα να τους λένε από τη δική τους εμπειρία. Δηλαδή θα μπορούσαν να είναι πραγματικά φάροι γνώσης, κουράγιου, ενέσεις αυτοπεποίθησης για δεκάδες χιλιάδες παιδιά στα σχολεία μας».
Για την έντονη δυσπιστία και κριτική σχετικά με το αν μπορούσε να ανταπεξέλθει η Ελλάδα σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση η κα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη υπογράμμισε ότι «δεν το πίστευε κανείς. Δηλαδή τότε υποστήκαμε δόλιες επιθέσεις. Δεχτήκαμε τον περίγελο όλων των δυνατών μέσων ενημέρωσης όταν λέγαμε ότι εμείς θα φιλοξενήσουμε πάνω από 10.000 θεατές κι άλλους τόσους συνοδούς και κριτές και θα έχουμε 17.000 δημοσιογράφους σ’ αυτά. Και όλα αυτά την εποχή των αγώνων.
Η εποχή των αγώνων είναι η πιο πολύπλοκη, η πιο απαιτητική, είναι το μεγαλύτερο γεγονός, όπως λένε, εν καιρώ ειρήνης.
Έπρεπε κάθε μέρα να τρέχουν δεκάδες πράγματα την ίδια ώρα με ασφάλεια, με ακρίβεια δευτερολέπτου.
Όταν λοιπόν είδαν ότι όλο αυτό γινόταν, σκεφτείτε ότι τις μέρες των αγώνων έγιναν 301 αγώνες γιατί κάθε αγώνας έχει προκριματικό ανδρών, γυναικών κλπ, δεν είναι μόνο 28.
Όταν τους τα λέγαμε, γελούσαν, γελούσαν κυριολεκτικά μπροστά στα μούτρα μας. Δηλαδή ήρθαν φορές που με συγκρατούσαν και συνεργάτες μου και τους έλεγα υπομονή θα τους δείξουμε και βγήκαν τις επόμενες μέρες σε τηλεοράσεις τα πρωτοσέλιδα, σας ζητάμε συγγνώμη, είσαστε καταπληκτικοί».
