Η καλλιέργεια ρυζιού στη χώρα μας αναπτύσσεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με εκτιμήσεις όσων ασχολούνται με την εν λόγω καλλιέργεια, οι εκτάσεις ρυζιού στη χώρα μας ανέρχονται πλέον σε 300.000 στρέμματα, με την παραγωγή να φτάνει τους 270.000 τόνους στο ρύζι με φλοιό ή στους 150.000 τόνους καθαρού ρυζιού. Ο αριθμός των παραγωγών ρυζιού ανέρχεται έως και τις 10.000, γεγονός που ενδεχομένως να αυξηθεί λόγω των καλών τιμών στο ρύζι σε σύγκριση με άλλες καλλιέργειες.
Η χώρα μας κατατάσσεται τρίτη μεταξύ των Κρατών – Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πίσω από την Ιταλία και την Ισπανία, με την Πορτογαλία να ακολουθεί στην τέταρτη θέση.
«Πέρυσι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 10%, ενώ φέτος μπορεί να αυξηθούν έως και 15%», δήλωσε ο Πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ρυζιού, Γιάννης Αρναουτέλης, προσδιορίζοντας ότι «όλα αυτά βέβαια για να συμβούν θα πρέπει να έχουμε επάρκεια νερού».
Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει την καλλιέργεια, καθώς οι λιγοστές βροχές και χιονοπτώσεις των προηγούμενων ετών έχουν αρνητικές συνέπειες στην επάρκεια νερού. Η ρυζοκαλλιέργεια είναι μια καλλιέργεια που παράγεται κυριολεκτικά μέσα στο νερό, και οι παραγωγοί έρχονται αντιμέτωποι με σοβαρές προκλήσεις.
Η έλλειψη νερού έχει επηρεάσει τις αποδόσεις στο χωράφι, με τον κ. Αρναουτέλη να επισημαίνει ότι «εάν δεν βρέχει και δεν χιονίζει, υπάρχουν προβλήματα». Ωστόσο, φέτος «αναμένεται να είναι μια εξαιρετική χρονιά» καθώς υπάρχουν ήδη σημαντικές ποσότητες νερού από τις βροχοπτώσεις και τις χιονοπτώσεις των προηγούμενων μηνών.
Το πρόβλημα της επάρκειας νερού είναι πιο έντονο στη Μακεδονία, όπου βρίσκεται το 70% της συνολικής παραγωγής της χώρας. Οι αγρότες της περιοχής αντιμετωπίζουν ελλείψεις λόγω της διαχείρισης των ποταμών από άλλες χώρες. «Πέραν του Αλιάκμονα, ο οποίος διαχειρίζεται εξ’ ολοκλήρου από εμάς, υπάρχει ο Αξιός ποταμός, που διέρχεται από τη γειτονική χώρα και περιορίζει τις ποσότητες που φτάνουν σε εμάς», ανέφερε.
Δύο τρίτα της παραγωγής εξάγονται, με κύριους προορισμούς χώρες της Λεκάνης της Μεσογείου, την Πολωνία, την Τουρκία και κυρίως τα κράτη της Μέσης Ανατολής. «Το ένα τρίτο καλύπτει τις εγχώριες ανάγκες», τόνισε ο κ. Αρναουτέλης.
Ο κλάδος αντιμετωπίζει και άλλες προκλήσεις, όπως οι καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της συγκομιδής και οι τιμές, αφού «το προϊόν αυτό είναι χρηματιστηριακό». Επιπλέον, η αυστηρότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τη χρήση φυτοφαρμάκων έχει επιφέρει επιπλέον δυσκολίες για τους παραγωγούς, καθώς «καθιστά αναγκαία τη χρήση περισσότερων φυτοφαρμάκων, αυξάνοντας το κόστος και μειώνοντας την παραγωγή».
Τέλος, ο κ. Αρναουτέλης υπογράμμισε τη σημασία της Διεπαγγελματικής για το Ρύζι, η οποία έχει φέρει πιο κοντά την παραγωγή με τη μεταποίηση, επιδιώκοντας λύσεις στα προβλήματα του κλάδου και στοχεύοντας σε νέες, πιο κερδοφόρες αγορές.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
