Αναλύσεις για τη μη οικονομική φτώχεια και την ηθική εκπαίδευση των ανηλίκων στην Ελλάδα. Σε έναν κόσμο που αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα, η οικονομία καθορίζει το μέλλον της ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη. Όμως, πέραν των οικονομικών δεικτών, η ηθική αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την κοινωνία και τον τρόπο που εξελίσσεται. Η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας που τιμάται κάθε χρόνο στις 17 Οκτωβρίου, δίνει την ευκαιρία να αναστοχαστούμε και να αναλύσουμε ορισμένους καθοριστικούς παράγοντες που συνιστούν μια αέναη υπενθύμιση των διηνεκών κελευσμάτων για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της ανθρωπότητας.
Σε σχετικά πρόσφατη ανάλυση του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), αντλούμε ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με την βία ανηλίκων, η οποία σχετίζεται με την παιδική φτώχεια, η οποία απαρτίζεται από οικονομική και μη οικονομική φτώχεια. Το μη οικονομικό μέρος έχει να κάνει με την απρόσκοπτη πρόσβαση σε δωρεάν υπηρεσίες υγείας υψηλής ποιότητας, την παροχή εκπαίδευσης που καλλιεργεί τον εσωτερικό κόσμο των παιδιών και με τον κατάλληλο ελεύθερο χρόνο σε ποιοτικούς και ποσοτικούς όρους.
Στην Ελλάδα, οι δείκτες της ηθικής εκπαίδευσης αυξάνονται κατά το τρέχον σχολικό έτος (2023-2024). Συγκεκριμένα, υψηλότερο ποσοστό παιδιών (32,3%) αισθάνονται ότι το σχολείο δεν τους διδάσκει πώς να είναι ωραίοι εσωτερικά ως άνθρωποι, ποσοστό που έχει αναλυθεί σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το 60,9% των παιδιών δηλώνουν ότι το σχολείο δεν τους διδάσκει τις ανθρώπινες αξίες, σε μια περίοδο όπου η βία μεταξύ ανηλίκων έχει οξυνθεί.
Μέσα σε ένα τέτοιο ασφυκτικό κοινωνικό κλίμα, υπάρχει η προσδοκία ότι το σχολείο θα έχει περισσότερα ευαίσθητα και γρήγορα αντανακλαστικά για να ανατρέψει αυτά τα κακώς κείμενα. Όμως, οι μαθητές δηλώνουν ότι το σχολείο κάνει όλο και λιγότερες προσπάθειες στην καλλιέργεια της ηθικής τους παιδείας.
Η μη οικονομική παιδική φτώχεια εξαρτάται από το σχολικό έτος, με υψηλότερο ποσοστό παιδιών να την αντιμετωπίζουν κατά το τρέχον σχολικό έτος. Η γενική επιδείνωση της παιδικής φτώχειας οφείλεται στην αύξηση της ακρίβειας. Περίπου 62.877 παιδιά στην Ελλάδα βιώνουν γενική φτώχεια, με την οικονομική φτώχεια να καταγράφει σημαντική μείωση.
Οι δείκτες ενσυναίσθησης αλλάζουν ανάλογα με το σχολικό έτος. Υπό την πίεση της πανδημίας και των κοινωνικών αλλαγών, ποσοστά παιδιών που πιστεύουν ότι το σχολείο δεν τους καλλιεργεί την ενσυναίσθηση έχουν αυξηθεί σημαντικά. Το 41% των παιδιών αισθάνεται ότι το σχολείο δεν τους καλλιεργεί την αγάπη και προστασία για τη φύση και την κοινωνική αλληλεγγύη.
