Μνήμες δεκαετιών αναβιώνουν κατά την περίοδο των εορτών, αποκαλύπτοντας τον τρόπο που οι οικογένειες γιόρταζαν αυτές τις ημέρες στο παρελθόν. Η σύνδεση της οικογένειας και η σύνδεση με τις παραδόσεις και τις συνήθειες των ημερών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς παραμένει ισχυρή.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η κ. Μαρία Μιχελουδάκη από το ΚΗΦΗ της Αγίας Τριάδας στο Ηράκλειο, θυμήθηκε ότι τα χρόνια της νεότητας στόλιζε το χριστουγεννιάτικο δέντρο της με φτερά κότας. Η κ. Μαρία αναπολεί πως το χριστουγεννιάτικο δέντρο, παρά την απλότητά του, συμβόλιζε την χαρά των εορτών.
«Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, στο χωριό που ζούσαμε, το να στολίζουμε το δέντρο του σπιτιού με τα φτερά της κότας ήταν μια παράδοση. Είχα φροντίσει να κόψω ένα κλαδί από δέντρο του χωριού και έλεγα στον αδελφό μου να μου φέρει μόνο τα λευκά φτερά», ανέφερε η κ. Μαρία, η οποία μαζί με άλλες κυρίες του ΚΗΦΗ, δημιούργησαν μια μοναδική έκθεση με υφαντά και κεντήματα ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας στον χώρο του Κέντρου Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων Αγίας Τριάδας στο Δήμο Ηρακλείου.
Όσον αφορά τις γιορτές, η κ. Μαρία Σεκέρη, που διατηρεί ένα παραδοσιακό μεζεδοπωλείο στη Νέα Αλικαρνασό του Ηρακλείου, υπενθύμισε τις παραδόσεις από τη Μικρά Ασία, οι οποίες ζωντανεύουν μέσα από τις συνταγές που διατηρούνται στις οικογένειές τους. «Θυμάμαι τη γιαγιά να λέει ότι στην Πρωτοχρονιά έφτιαχναν τον μπακλαβά με ξηρούς καρπούς από τα δικά τους δέντρα», είπε η κ. Σεκέρη, επισημαίνοντας ότι ακόμα και οι πιο φτωχοί χρησιμοποιούσαν αράπικο φιστίκι ή σουσάμι.
Η ίδια, διατηρώντας την παράδοση, ετοιμάζει τα γλυκά των ημερών για τις κόρες και τα εγγόνια της, ενώ στον μεζεδοπωλείο της, ο μπακλαβάς με το αράπικο φιστίκι είναι κεντρικό πιάτο. «Η χαρά μου είναι όταν οι πελάτες μου λένε πόσο νόστιμος είναι ο μπακλαβάς, παρά τα απλά υλικά που χρησιμοποιώ», σημείωσε.
Σημαντικό στοιχείο της παράδοσης είναι ότι πολλές οικογένειες ψήνουν τον μπακλαβά όχι στην οικιακή κουζίνα, αλλά στο φούρνο της γειτονιάς, χρησιμοποιώντας τα παραδοσιακά σκεύη. «Το σινί, ένα μεγάλο στρογγυλό μπακιρένιο σκεύος, ήταν συχνά ‘προίκα’ και το χρησιμοποιούσαν για να μοιράσουν τον μπακλαβά στα παντρεμένα παιδιά και τα εγγόνια τους», κατέληξε η κ. Σεκέρη, υπογραμμίζοντας τη σημασία της παράδοσης στην οικογενειακή ζωή.
«Ο μπακλαβάς, εκτός από την υπέροχη γεύση του, πρέπει να έχει και ωραία εικόνα, γι’ αυτό και το κόψιμό του είναι μια ιεροτελεστία» πρόσθεσε, επισημαίνοντας την σημασία που δίνεται στην εμφάνιση του γλυκού.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
