Καταγραφή της κακοποίησης παιδιών στην Ελλάδα και το επιτακτικό μήνυμα για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού πλαισίου προστασίας. Η Παγκόσμια Έκθεση για την Πρόληψη της Βίας κατά των παιδιών προκαλεί σοκ: τρία στα τέσσερα παιδιά (περίπου 300 εκατ.) ηλικίας 2-4 ετών είναι θύματα βίας που προέρχεται είτε από τον γονέα είτε από τον φροντιστή τους. Μάλιστα, τα παιδιά που εξ ανάγκης κλήθηκαν να ζήσουν σε ιδρυματικό περιβάλλον εμφανίζονται να είναι ακόμη πιο εκτεθειμένα στον κίνδυνο της κακοποίησης.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει επίσημο εθνικό μητρώο για καταγραφή δεδομένων κακοποίησης παιδιών. Αντίστοιχη ή και χειρότερη εκτιμάται πως είναι η εικόνα στην Ελλάδα, τόσο εντός όσο και εκτός κλειστών δομών. Παρά την απουσία συγκεντρωτικών, αξιόπιστων και επικαιροποιημένων στατιστικών στοιχείων, οι ανάγκες για προστασία των ανηλίκων είναι επιτακτικές.
Σημειώνεται πως, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της UNICEF, 456.000 παιδιά στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία ζουν σε εγκαταστάσεις ιδρυματικής φροντίδας, με την αναλογία να είναι διπλάσια από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Αυτό σημαίνει ότι 232 σε κάθε 100.000 παιδιά ζουν σε ιδρύματα, γεγονός που αναδεικνύει την κρίσιμη κατάσταση της παιδικής προστασίας.
Ο Χουάν, που βίωσε σεξουαλική κακοποίηση σε ηλικία 11 ετών, μοιράζεται την προσωπική του ιστορία. Ο λόγος ήταν ότι ήθελα να καταγγείλω δημόσια τι μου συνέβη, έναν από τους βασικούς λόγους που υπογραμμίζει την ανάγκη για δημόσια αναγνώριση των περιστατικών κακοποίησης.
Ο Αργύρης και η Αλέκα, πρώην θύματα κακοποίησης που πέρασαν την παιδική τους ηλικία σε ιδρύματα, εκφράζουν τις σοκαριστικές τους εμπειρίες, επισημαίνοντας τις διαρκείς ψυχικές και σωματικές επιπτώσεις.
Μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο Shame – Ευρωπαϊκές Ιστορίες, που φιλοξενήθηκε στη Θεσσαλονίκη, συσπειρώνει 40 ενήλικες πρώην θύματα από όλη την Ευρώπη, οι οποίοι αποφάσισαν να σπάσουν τη σιωπή τους και να εκθέσουν τις ιστορίες τους, με στόχο την ευαισθητοποίηση για τις αδικίες που υπέστησαν.
