Τον γύρο του διαδικτύου κάνει από χθες ένα σοκαριστικό βίντεο, στο οποίο φαίνεται ένα παιδί 10 ετών να βασανίζει μικρά σκυλάκια, με τέσσερα εξ αυτών να χάνουν μάλιστα τη ζωή τους.
Ρεπορτάζ: Γιώργος Φακής
Το περιστατικό έγινε στις Σέρρες και συγκεκριμένα σε χωριό του Δήμου Βισαλτίας, με την πρόεδρο του Φιλοζωικού Συλλόγου Εμμανουήλ Παπά Σερρών, Ελένη Τζιαφέτα, να επικοινωνεί με το Αστυνομικό Τμήμα Νιγρίτας, προκειμένου να καταγγείλει το συμβάν. Ο ανήλικος βασάνισε επτά κουτάβια συνολικά, εκ των οποίων τα τέσσερα έχασαν τη ζωή τους, ενώ τα άλλα τρία βρίσκονται υπό κτηνιατρική περίθαλψη.
Τον 10χρονο βιντεοσκοπούσε ένας 14χρονος, με τους δύο ανήλικους να ταυτοποιούνται και ενημερώθηκε ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Σερρών, που ζήτησε το προανακριτικό υλικό. Είναι γεγονός ότι κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας παρόμοια περιστατικά, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, με τα παιδιά πολύ συχνά να βιντεοσκοπούν τις αποτρόπαιες πράξεις τους.
Η Politic επικοινώνησε με τον παιδοψυχολόγο – ψυχοθεραπευτή, Ανδρέα Παπαδόπουλο, προκειμένου να αναλυθούν τα αίτια που οδηγούν σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. «Φαίνεται ότι υπάρχουν αντικοινωνικά στοιχεία προσωπικότητας, στο πλαίσιο του “παραβιάζω τα δικαιώματά μου και των άλλων”. Οι αιτίες είναι πολλές και διάφορες, μπορεί τα παιδιά να μην γνωρίζουν τι είναι αυτό που κάνουν, γιατί δεν το έμαθαν από το οικογενειακό περιβάλλον και το σχολείο. Επίσης, μπορεί να υπάρχουν άλλα προβλήματα, όπως ζητήματα κατάθλιψης ή άγχους, τα οποία μπορεί να παίξουν έναν -όχι καθοριστικό- ρόλο. Το πιο σημαντικό είναι πως τα παραπάνω στοιχεία χρειάζονται πρόληψη και παρέμβαση για να μειωθούν», ανέφερε αρχικά ο κ. Παπαδόπουλος.
Πολλές φορές οι ανήλικοι επηρεάζονται από συμπεριφορές ανθρώπων του περίγυρού τους, αλλά και από τα συναισθήματα αυτών, με την παρέα σε αρκετές περιπτώσεις να αποτελεί την «πηγή» των παραβατικών συμπεριφορών. «Οι φίλοι επηρεάζουν με λόγια και πράξεις. Επιπλέον, αντίστοιχο ρόλο μπορεί να παίξει και η κληρονομικότητα, οδηγώντας σε κακοποιητικές συμπεριφορές σε ανθρώπους ή ζώα. Εξάλλου, στοιχείο επηρεασμού είναι το στρες, που προκαλείται από την πίεση που συχνά ασκούν οι γονείς για τις επιδόσεις στο σχολείο ή σε άλλους τομείς. Ασφαλώς, κάποια απώλεια στο συγγενικό – κοντινό περιβάλλον μπορεί (σε μικρότερο βαθμό) να ωθήσει ένα παιδί σε άσχημες πράξεις», πρόσθεσε ο Ανδρέας Παπαδόπουλος.
Δεν είναι συνηθισμένα τα περιστατικά κακοποιητικών συμπεριφορών
Είναι γεγονός ότι τόσο βάναυσες συμπεριφορές δεν συνηθίζονται από ανήλικα παιδιά, ωστόσο κατά καιρούς έχουν καταγραφεί και αποτελούν αντικείμενο έρευνας από τους ειδικούς. «Αν γίνει ένα περιστατικό μία φορά στα δέκα χρόνια, μπορούμε να πούμε ότι κατά μία έννοια είναι φυσιολογικό, διότι δεν μπορούμε από τόσο μικρές ηλικίες να διακρίνουμε αν υπάρχει διαταραχή προσωπικότητας. Η διάγνωση που θα κάνουμε εξαρτάται από τη διάρκεια και την ένταση των πράξεων. Αν κάτι γίνει μία φορά είναι σύμπτωμα αντικοινωνικής συμπεριφοράς, αλλά οι διαγνώσεις δεν γίνονται σε αυτές τις ηλικίες, ωστόσο οποιοδήποτε “σοβαρό” συμβάν αποτελεί ένα στοιχείο και χρειάζεται παρέμβαση για να βελτιωθεί. Στους ανήλικους έχουμε μόνο συμπτώματα, διότι και η εφηβεία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Συνεπώς, διαγνώσεις δεν γίνονται πριν τη συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας ενός παιδιού», τόνισε ο κ. Παπαδόπουλος.
Τα αγόρια παρουσιάζουν συχνότερα κακοποιητικές συμπεριφορές
Σε γενικότερο πλαίσιο, με βάση και τα στοιχεία που έχουν συλλεχθεί με το πέρασμα των ετών, τα αγορά προχωρούν πιο συχνά σε κακοποιητικές πράξεις. «Συνήθως τα αντικοινωνικά στοιχεία εμφανίζονται σε αγόρια και στην ηλικία των 8 με 12. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι αγόρια, ενώ στα κορίτσια είναι μικρότερο το ποσοστό. Το οικογενειακό περιβάλλον παίζει σημαντικό ρόλο σε όλα αυτά, ανάλογα με το είδος της σχέσης που έχουν με τα συγγενικά πρόσωπα, μπορεί να ασκηθεί και ανάλογη επιρροή», υπογράμμισε ο ψυχοθεραπευτής – παιδοψυχολόγος.
Πολλά ερωτηματικά προκύπτουν και από την… επιθυμία να δημιουργηθεί «αρχείο» με τις πράξεις. Οι ανήλικοι συχνά βιντεοσκοπούν τέτοιου είδους συμπεριφορές, με τους παιδοψυχολόγους να υποστηρίζουν ότι αυτό γίνεται «στο πλαίσιο του να νιώσουν σημαντικοί και ότι η πράξη τους έχει μια βαρύτητα, ενώ υπάρχουν και στοιχεία ήπιου βαθμού ναρκισσιστικής προσωπικότητας».
«Στα ζώα τα παιδιά δείχνουν πιο έντονη κακοποιητική συμπεριφορά. Πολλές φορές το κάνουν από “μαγκιά”, αλλά και επειδή δεν κατανοούν τις πράξεις τους. Υπάρχουν -βέβαια- και άλλοι λόγοι, ενώ συνήθως αυτά τα παιδιά έχουν και άλλα στοιχεία εναντιωματικής συμπεριφοράς, όπως το βρίσιμο, η ειρωνεία και ο θυμός, που καταλήγει σε έντονο ξέσπασμα», επεσήμανε ο Ανδρέας Παπαδόπουλος.
Οι τρόποι αντιμετώπισης βασανιστικών πράξεων από ανήλικους
Όταν γίνονται αντιληπτές τέτοιες συμπεριφορές, οι ειδικοί συζητούν με τους γονείς, καθώς είναι πολύ σημαντική η συμβουλευτική υποστήριξη, αλλά και η καθοδήγηση, ώστε να κατανοήσει το παιδί τη βαρύτητα της πράξης. «Στη συνέχεια, στην εφηβεία, γίνονται ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες, ενώ σε μικρότερες ηλικίες πραγματοποιούνται παιχνιδοθεραπείες, μέσω εκπαιδευτικών θεραπευτικών παιχνιδιών. Οι συνεδρίες γίνονται μια φορά την εβδομάδα και μία φορά τον μήνα λαμβάνει χώρα η απαραίτητη ενημέρωση των γονέων», κατέληξε ο κ. Παπαδόπουλος.
Δείτε επίσης: ΚΚΕ: Ομιλία του Κουτσούμπα σε σύσκεψη της ΚΕ του κόμματος
