Διάλειμμα στο δημοτικό σχολείο. Ορισμένοι μικροί μαθητές τριγυρνούν στο προαύλιο φορώντας ειδικά γιλέκα, που τους ξεχωρίζουν από τους άλλους. Δύο από αυτούς πηγαίνουν προς τη βιβλιοθήκη. Μόλις ξεκινήσει η επόμενη ώρα, έχουν ραντεβού με δύο συμμαθητές τους που τους άφησαν στο “Κουτί Διαμεσολάβησης” ένα χαρτί με το οποίο ζήτησαν τη διαμεσολάβησή τους για την επίλυση ενός ζητήματος. Θα πάνε στη “Γωνιά Διαμεσολάβησης” να το συζητήσουν μόνοι τους, οι 4 τους. Εμπιστευτικά.
Η παραπάνω εικόνα δεν είναι φανταστική, ούτε αφορά κάποιο «καλό» σχολείο του εξωτερικού. Είναι μία εικόνα ορισμένων δημοτικών σχολείων στην Ελλάδα, δημόσιων και ιδιωτικών, στα οποία εφαρμόζεται το εκπαιδευτικό πρόγραμμα διαμεσολάβησης μεταξύ συνομηλίκων.
Στον αντίποδα ενός συστήματος που «θέλει» τον διευθυντή και τους καθηγητές να επιβάλουν πειθαρχία, τιμωρίες και επιπλήξεις, η εκπαίδευση μαθητών ως διαμεσολαβητών έρχεται να δείξει έναν άλλο δρόμο επίλυσης διαφορών μέσα στο σχολείο, καθώς επίσης και έναν δρόμο πρόληψης βίαιων συμπεριφορών.
«Πολλοί θεωρούν ότι η διαμεσολάβηση έχει να κάνει μόνο με την πάταξη του bullying. Δεν είναι όμως έτσι. Η διαμεσολάβηση έρχεται να προλάβει τέτοιες καταστάσεις και όχι να τις καταστείλει. Γιατί όταν έχουμε επιθετικές και βαριές επιθετικές συμπεριφορές, στην πραγματικότητα πολύ λιγα πράγματα μπορούν να γίνουν. Στόχος είναι όλο αυτό να το προλάβουμε», τόνισε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Μαρία Χατζηλεωνίδα, μία εκ των δύο κινητήριων δυνάμεων του Mediation Lab, μιας προσπάθειας προώθησης του θεσμού της Διαμεσολάβησης, που από το 2016 δραστηριοποιείται στον τομέα αυτόν.
«Η ιδέα της εκπαίδευσης διαμεσολαβητών στο σχολείο δεν είναι μία πρωτότυπη σκέψη. Εφαρμόζεται ήδη εδώ και χρόνια στο εξωτερικό, σε χώρες όπως η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Αγγλία και η Γαλλία», σημείωσε η Μαρία Φαροπούλου, η έτερη κινητήρια δύναμη του Mediation Lab.
Στην Ελλάδα, το Mediation Lab ξεκίνησε την εφαρμογή του προγράμματος στις τρεις τελευταίες τάξεις του δημοτικού: την Δ’, Ε’ και ΣΤ’ τάξη.
Αθηνά Καστρινάκη
(Φωτογραφία αρχείου)
