Σε φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα συνεχίζεται η δίκη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018 που άφησε πίσω της 104 νεκρούς και δεκάδες εγκαυματίες.
Η κ. Μαγδαληνή Τσέκου μιλώντας στο δικαστήριο ξέσπασε σε λυγμούς αφού περιέγραφε σκηνές που κόστισαν τη ζωή στον πατέρα της. Ξεκίνησε να περιγράφει το χρονικό εκείνης της ημέρας που έμελλε να αλλάξει για πάντα τη ζωή της οικογένειάς της.
Συγκλονίζει γυναίκα που έχασε τον πατέρα της στο Μάτι
Σύμφωνα με την ίδια το σπίτι της απέχει 200 μέτρα από τη Λεωφόρο Μαραθώνος. Το απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2021 ήταν με τους γονείς της στο σπίτι. Κατά τη διάρκεια της ημέρας είδε καπνούς και τον ουρανό να μαυρίζει.
«Ο αέρας ήταν πολύ δυνατός. Έμοιαζε να πηγαίνει Νέα Μάκρη. Η φωτιά δεν περνάει ποτέ τη Μαραθώνος, λέγαμε. Η φωτιά δυναμώνει. Ένα κουκουνάρι περνάει τη Μαραθώνος, ο πατέρας μου φωνάζει “φεύγουμε τώρα!”. Μαζέψαμε χαρτιά. Είχε κοπεί το ρεύμα. Κάποια στιγμή οι φλόγες έρχονται πιο κοντά. “Μπροστά εσύ με τη μαμά κι εγώ από πίσω σας με το αμάξι” μου λέει. Έχουμε δώσει ραντεβού στη Ραφήνα», κατέθεσε η μάρτυρας.
Έπειτα η κ. Τσέκου μίλησε για το πώς μπόρεσαν αυτή και η μητέρα της να σωθούν. Την ώρα που ήταν μέσα στο αμάξι, έβλεπαν σε όλα τα σημεία φωτιά, ενώ η ίδια έπαιρνε τηλέφωνο τον πατέρα της ωστόσο δεν απαντούσε.
«Ο κόσμος φωνάζει “η φωτιά θα σας κάψει, τρέξτε μη μένετε εδώ”. Σε όλη τη διαδρομή δεν έχω δει κανέναν υπεύθυνο. Καμία σειρήνα, καμπάνα, κάτι… Μόνο άνθρωποι φώναζαν. Στη διασταύρωση με τη Ραφήνα, παίρνω ξανά τον πατέρα μου. Δεν το σηκώνει. Συναντιέμαι με την αδελφή μου και λέμε να γυρίσουμε στο λιμάνι της Ραφήνας γιατί ο μπαμπάς μπορεί να πέρασε το δρόμο με τη φωτιά. Φτάσαμε στο λιμάνι ρωτούσαμε για τον πατέρα μας. Κανείς δεν τον έχει δει», είπε στο δικαστήριο.
Κάποια στιγμή προς το βράδυ η μάρτυρας πληροφορήθηκε ότι ο πατέρας της έχει διακομιστεί στον Ευαγγελισμό. Πήγε στο νοσοκομείο και είδε τον εγκαυματία πατέρα της να οδηγείται στην εντατική με 85% εξωτερικά εγκαύματα και 35% εσωτερικά.
«Είδα πτώματα σε κατάσταση Πομπηίας»
«Ο πατέρας μου έφυγε στις 27 Ιουλίου. Από εκείνο το απόγευμα που φύγαμε από το σπίτι, δεν κατάφερα να του ξαναμιλήσω ποτέ. Ο πατέρας μου προσπάθησε να βοηθήσει μια οικογένεια που είχαν ένα ανάπηρο άνθρωπο. Εγκλωβίστηκαν μέσα στο αμάξι, που είχε πάρει φωτιά. Ο πατέρας μου σύρθηκε στο έδαφος. Αυτό συνέβη στις 19.30 και μέχρι τις 21.00 κείτονταν κάτω. Τα ξέρω αυτά γιατί η γειτόνισσα κατάφερε να επιβιώσει και έδωσε συνέντευξη και τα έμαθα. Ο ανάπηρος σύζυγος της απανθρακώθηκε μαζί με την τετραμελή οικογένεια στης οποίας το αμάξι βρισκόταν. Αργότερα πέθανε κι εκείνη από επιπλοκές», κατέθεσε κλαίγοντας η μάρτυρας.
Η Ευανθία Σιδέρη είπε «είδα πτώματα σε κατάσταση Πομπηίας».
Η ίδια φανερά φορτισμένη άρχισε να περιγράφει το τι συνέβη και άφησαν το σπίτι τους και άρχισαν να τρέχουν στους δρόμους.
«Βγαίνουμε έξω. Αυτοκίνητα παντού και κάποιοι παγωμένοι. Έτρεχε μπροστά η κόρη μου, πίσω εγώ και η μητέρα μου και πιο πίσω ο άντρας μου. Κάποια στιγμή τον χάσαμε. Μπήκαμε στο μονοπάτι. Η μαμά μου εκείνη την ώρα μου λέει “δεν θα τα καταφέρω, άφησε με…”. Της λέω, πάμε. Φτάνουμε στα σκαλοπατάκια και ξαφνικά η κόρη μου φωνάζει “μαμά καίγεσαι!”. Πετάω ρούχα και πέφτω στη θάλασσα, βλέπω δευτερόλεπτα πριν την κόρη μου να αρπάζει τη μάνα μου και να την τραβάει στη θάλασσα. Τις έχασα. Έπεσε μαύρο πέπλο παντού. Βρήκα μια ξέρα και κάθισα. Ούρλιαζα για ώρες. Και που σώθηκα είναι σαν να έχω πεθάνει…», κατέθεσε η μάρτυρας και συνέχισε να περιγράφει τις τραγικές εικόνες.
«Καμένα μωρά, καμένες μανάδες. Καίγανε τα πάντα. Ήταν ένα πράγμα ασύλληπτο. Ήμασταν μόνοι μας τελείως. Μετά από ώρες ήρθε ένα μεγάλο καΐκι. Να γίνεται χαμός. “Τους καμένους πρώτα”, να φωνάζουν. Ήρθε ο άντρας μου κατάμαυρος, μου λέει “αγάπη μου” και λιποθύμησε. Παίρνω την κορη μου τηλέφωνο, μου λέει “δεν βρίσκω τη γιαγιά”.
Άρχισαν να ψάχνω σε ξέρες, μέσα στη θάλασσα. Τα είδα όλα. Πτώματα σε κατάσταση Πομπηίας. Τη χάσαμε τη μητέρα μου και ο άντρας μου μερικούς μήνες μετά κατέρρευσε από αυτό και πέθανε στο νοσοκομείο. Δικαίωση για τη μνήμη της μητέρας μου, του αντρούλη μου, της Χρύσας Σπηλιώτη που ήταν φίλη μου για όλους όσους χάθηκαν άδικα…», είπε κλαίγοντας.
Η πλευρά της υπεράσπισης την ώρα που άρχιζε η διαδικασία έθεσε ζήτημα μεροληψίας του δικαστηρίου λόγω της χθεσινής κίνησης των συγγενών των θυμάτων οι οποίοι τοποθέτησαν φωτογραφίες τον θανόντων στις θέσεις του ακροατηρίου.
Δείτε επίσης: Συγκλονιστική μαρτυρία για τη φωτιά στο Μάτι: «Δεν υπήρχε το λιμενικό, δεν υπήρχε κάποιος να μας σώσει»
