Η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπερψήφισε χθες το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο της Ε.Ε.
Οι ευρωβουλευτές υπερψήφισαν και τα πέντε νομοθετικά κείμενα που αφορούν στις διαδικασίες ασύλου, τη διαχείριση των μεταναστευτικών κρίσεων και την προστασία των συνόρων.
Στο νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης, κομβική θεωρείται η καθιέρωση της υποχρεωτικής αλληλεγγύης, με βάση την οποία όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να συνεισφέρουν στη διαχείριση του μεταναστευτικού, είτε οικονομικά, είτε φιλοξενώντας μετανάστες, είτε παρέχοντας επιχειρησιακή υποστήριξη.
The European Parliament passed a new EU’s new 'Asylum and Migration Pact' today, forcing EU countries to keep being flooded with immigrants or face heavy fines.
— Tommy Robinson 🇬🇧 (@TRobinsonNewEra) April 10, 2024
Protesters disrupted the vote with chants of "this vote kills, vote no".
To no avail as the traitors ignored. pic.twitter.com/taYH0bDHEN
Κέντρα κράτησης στα σύνορα
Η νέα νομοθεσία για τη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ καθορίζει τον τρόπο κοινής διαχείρισης ασύλου και μετανάστευσης μεταξύ των κρατών μελών και την αντιμετώπιση μεταναστευτικών κρίσεων.
Τα κυριότερα σημεία του νέου Συμφώνου, σύμφωνα με το MEGA, είναι ότι δημιουργούνται κέντρα κράτησης στα σύνορα μέχρι να εξεταστεί το αίτημα χορήγησης ασύλου.
Σε περίπτωση που το αίτημα ασύλου απορριφθεί, τότε θα υπάρχει άμεση απέλαση.
Το δεύτερο σημείο, είναι η υποχρεωτική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως εάν η Ελλάδα δεχθεί χιλιάδες μετανάστες, τα υπόλοιπα κράτη είναι υποχρεωμένα να δεχθούν κάποιο μέρος αυτών με βάση τον αριθμό που τους αναλογεί είτε να δώσουν στη χώρα μας οικονομικούς πόρους.
Τα μέτρα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την αποστολή αιτούντων άσυλο σε χώρες εκτός της ΕΕ που θεωρούνται «ασφαλείς», εάν ένα άτομο έχει κάποιους δεσμούς με τη χώρα αυτή, και τη λήψη εικόνων προσώπου και δακτυλικών αποτυπωμάτων από παιδιά ηλικίας έως έξι ετών.
Parliament has approved the new Migration and Asylum Pact.
— European Parliament (@Europarl_EN) April 10, 2024
Asylum claims will be examined more quickly, including at the EU’s borders, and there will be more effective returns.
Press release: https://t.co/PBxxkD4cVU pic.twitter.com/O9Eolwqz1W
H «ιστορική μέρα»
Σε δηλώσεις της, αμέσως μετά την ψήφιση του Συμφώνου, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ανέφερε πως «σήμερα όντως είναι μια ιστορική ημέρα. Έπειτα από χρόνια έντονης δουλειάς το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου γίνεται πραγματικότητα. Είναι ένα τεράστιο επίτευγμα για την Ευρώπη».
Αντίδραση από την Πολωνία
Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ντόναλντ Τουσκ, δήλωσε την Τετάρτη ότι η χώρα του δεν θα αποδεχθεί έναν μηχανισμό μετεγκατάστασης μεταναστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρά την έγκριση της νομοθεσίας για τη μετανάστευση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
1,14 εκατομμύρια αιτήσεις για άσυλο το 2023
Σήμερα, η ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα αύξηση των αιτήσεων ασύλου. Έχουν φθάσει στο υψηλότερο επίπεδο από τη μεταναστευτική κρίση του 2015, με 1,14 εκατομμύρια αιτήσεις το 2023. Η Frontex, ανέφερε επίσης ότι το 2023 σημειώθηκε η μεγαλύτερη αύξηση των παράτυπων εισόδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2016.
Το μεταναστευτικό σύμφωνο, αποσκοπεί στη μεταρρύθμιση του αμφιλεγόμενου κανονισμού του Δουβλίνου (γνωστού ως “Δουβλίνο ΙΙΙ”), ο οποίος έχει αποτελέσει το επίκεντρο πολλών εντάσεων. Ο κανονισμός αυτός, που εγκρίθηκε το 2013, αναθέτει την εξέταση των αιτήσεων ασύλου στην πρώτη χώρα της ΕΕ στην οποία φθάνουν οι μετανάστες (Ιταλία, Ελλάδα, Μάλτα κ.λπ.) και, ως εκ τούτου, συγκεντρώνει μεγάλο μέρος της μεταναστευτικής πίεσης στις χώρες αυτές.
Η κρίση του 2015 ανέδειξε την αναποτελεσματικότητα αυτής της διαδικασίας, τις αδυναμίες των εθνικών συστημάτων ασύλου και την έλλειψη αλληλεγγύης εντός της ΕΕ, καθώς οι χώρες που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή, όπως η Ελλάδα, είχαν υπερφορτωθεί και αδυνατούσαν να διεκπεραιώσουν τις αιτήσεις ασύλου.
Από τότε, οι χώρες πρώτης εισόδου ζήτησαν έναν αποτελεσματικότερο μηχανισμό αλληλεγγύης – αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στον απόηχο της μεταναστευτικής κρίσης, τέθηκε ο κανόνας για υποχρεωτικές ποσοστώσεις και κατανομή των προσφύγων, η οποία όμως δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα- καθώς δεν εφαρμόστηκε από ορισμένα κράτη μέλη, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία.
