Στις 21 Απριλίου και μετά την απογευματινή λειτουργία στον Ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου, οι γυναίκες της Κρανιάς Καρδίτσας θα παρουσιάσουν τα σεργιάνια, τα οποία αποτελούν μια από τις πιο σημαντικές μορφές πολιτιστικής έκφρασης που σε καμιά περίπτωση δεν θεωρούνται μουσειακό είδος. Ήταν, είναι και ελπίζω να παραμείνουν, η ζωντανή παρουσία των προγόνων μας, αφού είναι οι πιο παλιοί χοροί της κοινότητας. Στο σύνολό τους τα σεργιάνια, ως τελετουργική πρακτική και χορευτικό δρώμενο, αποτέλεσαν και αποτελούν σύμβολα ιδιαίτερης ταυτότητας, που συσπειρώνουν τις Κρανιώτισσες και τους Κρανιώτες σε μια κοινή αίσθηση του συλλογικού «ανήκειν». Μέσω των σεργιανιών, οι Κρανιώτες ανανεώνουν την πολιτισμική τους ταυτότητα και εξασφαλίζουν τη συνέχεια της κοινωνικής μνήμης. Η συμμετοχή των γυναικών στα σεργιάνια και στο συλλογικό λαϊκό γλέντι που ακολουθεί θεωρείται η εμβάπτιση στο συλλογικό παρελθόν της κοινότητας, δίνοντας την ευκαιρία ανανέωσης των δεσμών όλων των ξενιτεμένων Κρανιωτών.
Πολλοί πιστεύουν, σύμφωνα με την ίδια, πως η λέξη σεργιάνι είναι δάνειο από την τουρκική λέξη seyran (εκδρομή) και αντίστοιχα η τουρκική δάνειο από την αραβική syran, που σημαίνει πορεία, διαδρομή, περίπατος, βόλτα. Στην ελληνική γλώσσα, η λέξη σεργιανίζω σημαίνει κάνω περίπατο, αγναντεύω. Για τους Κρανιώτες όμως, η λέξη σεργιάνι σήμαινε διαχρονικά το «χοροστάσι», που ήταν συνήθως η πλατεία του χωριού ή το προαύλιο της εκκλησίας. Εκεί, όλοι οι κάτοικοι της Κρανιάς συγκεντρώνονταν για να παρακολουθήσουν τα σεργιάνια (τελετουργικοί χοροί) που έστηναν οι γυναίκες. Τα πασχαλιάτικα και αποκριάτικα σεργιάνια είναι οι πιο παλιοί χοροί της Κρανιάς. Η προθεατρική ατμόσφαιρα στο χοροστάσι και οι λιτές κινήσεις των γυναικών κατά την επιτέλεση των σεργιάνιας μας ταξιδεύουν στην προχριστιανική περίοδο, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι τα σεργιάνια ίσως αντικατέστησαν αρχαίους τελετουργικούς χορούς.
Ο χορός σεργιάνι είναι απλός, αργός, σχεδόν περπατητός, με πέντε βήματα μπροστά και δύο πίσω. Οι γυναίκες χόρευαν συνήθως πιασμένες από τις παλάμες με τα χέρια κάτω. Η σειρά που θα έμπαινε κάθε γυναίκα στο σεργιάνι ήταν προκαθορισμένη, με την «πρώτη» να δίνει το σύνθημα για την έναρξη του χορού. Έξω από τον κύκλο οι άνδρες καμάρωναν τις γυναίκες τους, οι μανάδες και οι πεθερές τις νύφες, ενώ η είσοδος του κοριτσιού στο σεργιάνι σήμαινε τη διαθεσιμότητά του ως υποψήφιας νύφης.
Τα σεργιάνια της Κρανιάς αποτελούν ένα ζωντανό στοιχείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς που ενσωματώνει σημαντικές πολιτισμικές και κοινωνικές παραδόσεις. Για τους λόγους αυτούς, το Κέντρο Ιστορικής και Λαογραφικής Έρευνας ΑΠΟΛΛΩΝ και ο Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κρανιάς έκαναν αίτημα προς το Υπουργείο Πολιτισμού για να προκριθούν στο β’ στάδιο της διαδικασίας εμπλουτισμού του Εθνικού Ευρετηρίου Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
