Αναλύουμε την αύξηση της επιλογής αρχαίων ελληνικών ονομάτων από νέους γονείς στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Το Μάρτιο του 1819, ενόψει της Ελληνικής Επανάστασης, οι ιδέες του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού άρχισαν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ελληνική κοινωνία. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄, σε μια ιστορική εγκύκλιο, προειδοποίησε κατά της επαναφοράς αρχαίων ονομάτων για τα παιδιά. Καθώς το φαινόμενο άρχισε να εξαπλώνεται, ο Πατριάρχης ανησύχησε και καθοδήγησε τους κληρικούς να περιορίσουν αυτή την πρακτική. Η επιρροή της ευρωπαϊκής αρχαιολατρείας διαπιστώθηκε και στην ναυτιλία, καθώς σχεδόν το 90% των πλοίων που συμμετείχαν στον Αγώνα φέρουν αρχαία ελληνικά ονόματα.
Σήμερα, 200 χρόνια μετά την εγκύκλιο του Γρηγορίου Ε, παρατηρείται μια έντονη επαναφορά αρχαιοελληνικών ονομάτων, με 28% αύξηση στην επιλογή τους από γονείς την περίοδο 2020-2022, σε σύγκριση με το 2010-2012. Ο μελετητής και συγγραφέας Μηνάς Παπαγεωργίου αποκαλύπτει την ιστορία πίσω από αυτή τη μεταστροφή, συνδυάζοντας ιστορικά στοιχεία με σύγχρονες τάσεις.
Αξιοσημείωτο είναι ότι, κατά την διάρκεια του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, υπήρξαν σημαντικές ενδείξεις αρχαίας ονοματοδοσίας σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενώ η ανάγκη για εθνική ταυτότητα, κυρίως στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα, οδήγησε σε μαζική επαναφορά αρχαίων ονομάτων. Σήμερα, παρατηρείται μια νέα τάση, με νέα ονόματα όπως Αλέξανδρος, Φίλιππος και Αθηνά να κερδίζουν έδαφος, αντικαθιστώντας τα παραδοσιακά ονόματα.
Η δυναμική αυτή επανεμφάνιση αρχαιοελληνικών ονομάτων σχετίζεται με τις μεταβολές στην κοινωνία και την απομάκρυνση από τους παραδοσιακούς θεσμούς, ειδικά μετά την πανδημία. Ο Μηνάς Παπαγεωργίου καταγράφει εκτενώς τη διαδρομή αυτής της πρακτικής στο βιβλίο του, επισημαίνοντας ότι οι εκκλησιαστικές εγκύκλιοι είχαν προσπαθήσει να περιορίσουν τη χρήση των αρχαίων ονομάτων, αλλά τελικά, η Εκκλησία προσαρμόστηκε στη νέα πραγματικότητα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
