«Μπορεί η φίλη ενός ομοφυλόφιλου να θέλει να γίνει παρένθετη μητέρα και να μπορεί το παιδί να βλέπει και τη μητέρα του και τον πατέρα του».
Ρεπορτάζ: Δημήτρης Κετικίδης
Ο γάμος και η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια βρίσκεται στο κέντρο των συζητήσεων και της πολιτικής επικαιρότητας εδώ και αρκετό διάστημα, με το νομοσχέδιο που αναμένεται να κατατεθεί να έχει δημιουργήσει «τριγμούς» ακόμα και στην κυβέρνηση.
Η politic ήρθε σε επικοινωνία με τον ψυχολόγο – ψυχαναλυτή ΑΠΘ κ. Πάνο Πλουμίδη ο οποίος τόνισε ότι θα πρέπει να ανοίξει το θέμα της παρένθετης μητέρας και για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Αρχικά ο κ. Πλουμίδης κλήθηκε να απαντήσει στο αν υπάρχει η πιθανότητα να γίνουν ομοφυλόφιλα τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με ομόφυλα ζευγάρια λόγω του περιβάλλοντός τους, ξεκαθαρίζοντας πως «αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί από καμία επιστημονική κοινότητα. Είναι λόγια ανθρώπων που συνήθως κάνουν τους επιστήμονες μέσω διαδικτύου. Η κάθε ταυτότητα του ανθρώπου είναι μοναδική και η επιλογή σεξουαλικού προσανατολισμού είναι μοναδική. Δεν επηρεάζεται από τη σεξουαλική προτίμηση των γονέων. Είναι εντελώς άτοπο».
Μιλώντας για το κατά πόσο μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά ένα παιδί που θα υιοθετηθεί από οικογένεια ομόφυλου ζευγαριού λόγω της μεγάλης έκτασης που έχει πάρει το θέμα, ο κ. Πλουμίδης τόνισε πως για να φανεί κάτι τέτοιο, «θα πρέπει να γίνουν κάποιες έρευνες και να περάσουν κάποια χρόνια. Στην περίπτωση υιοθεσίας από ομόφυλους θα πρέπει να αναζητηθεί αν και εφόσον υπάρχει κάποιο τραύμα στα χρόνια αργότερα όπως όμως και για ένα παιδί που έχει υιοθετηθεί ή γεννηθεί από ετερόφυλο ζευγάρι».
«Όσο πιο καλά είναι θωρακισμένο ένα παιδί από την οικογένεια του και τους σημαντικούς του ανθρώπους τόσο πιο έτοιμο είναι να αντιμετωπίσει την κάθε προσωπική και κοινωνική πρόκληση» συμπλήρωσε στη συνέχεια.
Σχετικά με το ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος να προετοιμαστούν τα παιδιά των ετερόφυλων ζευγαριών έτσι ώστε να αποδεχτούν τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών, ο κ. Πλουμίδης σχολίασε ότι θα πρέπει το παιδί να μάθει ότι «αυτό που ζει, δεν είναι αυτό που ζει όλος ο πλανήτης και η διαφορετικότητα είναι πολύ σημαντική. Τότε θα μπορέσει να δεχτεί οποιαδήποτε κατηγορία παιδιών όπως τα παιδιά παρένθετης μητέρας, από μονογονεϊκή οικογένεια κλπ».
«Να υπάρχει η επιλογή της παρένθετης μητέρας και στα ομόφυλα ζευγάρια»
Παράλληλα ο κ. Πλουμίδης αναφέρθηκε και στη συζήτηση που έχει ανοίξει για το «γονέας 1» και «γονέας 2» και στο αν τα παιδιά πρέπει να πουν «μαμά» και «μπαμπά».
«Δεν μπορούμε να ακυρώσουμε την έννοια της μητέρας. Θα πρέπει και οι παρένθετες μητέρες να διατηρούν μια σχέση με το παιδί που έχουν φέρει στον κόσμο. Η μητέρα είναι ένα πολύ μεγάλο και σεβάσμιο σύμβολο όπως και ο πατέρας. Αν υπάρχει μεγάλη αγάπη βέβαια είναι αποδεκτή από παντού.
Κάνοντας κάποιες έρευνες θα μπορούμε να δούμε ποιο είναι το αποτέλεσμα αν δεν υπάρχει μια μητέρα ή ένας πατέρας και να προσπαθήσουμε να δούμε τι μπορεί να βελτιωθεί.
Θα πρέπει και στα ομόφυλα ζευγάρια να υπάρχει η επιλογή της παρένθετης μητέρας. Μπορεί η φίλη ενός ομοφυλόφιλου να θέλει να γίνει παρένθετη μητέρα και να μπορεί το παιδί να βλέπει και τη μητέρα του και τον πατέρα του» δήλωσε ο κ. Πλουμίδης.
Για το κατά πόσο είναι το ίδιο για ένα παιδί το να μεγαλώνει με δύο μαμάδες με το να μεγαλώνει με δύο μπαμπάδες, ο κ. Πλουμίδης υπογράμμισε ότι «δεν έχουμε αποδείξεις που να μας επιβεβαιώνουν τίποτα. Τον κάθε ρόλο ξεχωριστά μπορεί να τον κάνει και κάποιος άλλος όπως για παράδειγμα μια γιαγιά, οπότε θα εκπληρωθούν με κάποιον τρόπο και οι υπόλοιποι ρόλοι».
Τέλος, απαντώντας στο κατά πόσο η κοινωνία μας είναι έτοιμη να δεχτεί παιδιά από ομόφυλα ζευγάρια, ο κ. Πλουμίδης είπε πως «η κοινωνία μας προχωράει αλλά δυστυχώς πολύ αργά. Προσπαθούμε να συνεχίσουμε να επιβάλλουμε ότι επικρατεί μόνο ένα μοντέλο. Το παραδοσιακό μοντέλο δεν είναι και στις καλύτερές του αλλά η κοινωνία εξακολουθεί να το υποστηρίζει. Εξελισσόμαστε αλλά αυτό είναι κάτι που θα πάρει πολλά χρόνια».
Δείτε επίσης: Δημοσκόπηση Marc: Τι λένε οι πολίτες για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία – Τι δείχνει η πρόθεση ψήφου
