Σε ηλικία 102 ετών έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Αντώνης Αλεξανδρής, ο τελευταίος από τους ανθρώπους που βιώσαν τις φρικαλεότητες του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου. Ο «κρατούμενος 8425» στο στρατόπεδο Stein Krems και Bernau, που μέχρι και πριν την πανδημία του κορονοϊού άνοιγε πρώτος και μόνος τις παρελάσεις στην προκυμαία της Μυτιλήνης, κρατώντας το λάβαρο του Συνδέσμου των θυμάτων και αναπήρων πολέμου του νησιού.
Γεννημένος το 1922 στο Σκουτάρο της Βόρειας Λέσβου, ο Αντώνης Αλεξανδρής κρατήθηκε κατά την κατοχή στο στρατόπεδο Παύλου Μελά της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης από τα οποία κατάφερε να επιβιώσει. «Έτσι έπρεπε είπαν. Δεν ξέρω πια…» έλεγε όταν μιλούσε για τις δύσκολες μέρες εκείνες. Γύρισε από τον πόλεμο ως ανάπηρος.
Τα τελευταία χρόνια παρήλαυνε μόνος του, και όταν έφτανε μπροστά στην εξέδρα των επισήμων, ο δήμαρχος τον οδηγούσε δίπλα τους. Η τελευταία του συμμετοχή ήταν το 2019, όταν τον συνόδευσαν ο τότε δήμαρχος Μυτιλήνης Στρατής Κύτελης και ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Κώστας Μουτζούρης. «Πώς τα κατάφερες κι έφτασες σε τέτοια ηλικία μετά από όσα τράβηξες;» τον ρωτήσαμε. «Ο χάρος είναι φίλος μου πια…» είχε απαντήσει γελώντας.
Ο κυρ Αντώνης ήταν ο τελευταίος μιας γενιάς που έζησε το δράμα του πολέμου. Στην επόμενη παρέλαση, δυο νέοι ας βγουν πρώτοι με το λάβαρο του Συνδέσμου των θυμάτων και αναπήρων πολέμου της Λέσβου, όπως ακριβώς το ήθελε εκείνος. «Να ησυχάσουν οι ψυχές όλων, να ησυχάσει και η δικιά του ψυχή».
