Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης μεταξύ ιστορικών, αρχαιολόγων, συλλεκτών, ελεύθερων ερευνητών και εθελοντών για τον τρόπο της λειτουργίας των αρχείων στην Ελλάδα, καθώς και για τις μελλοντικές προοπτικές τους, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της 25ης Σεπτεμβρίου στην Ελληνοαμερικανική Ένωση με τίτλο «Ντοκουμέντο, Κειμήλιο, Αρχείο», στο πλαίσιο της τρέχουσας έκθεσης «Cruise: Α floating archive» -Κρουαζιέρα: Αρχείο εν πλω» του Βασίλη Κοφινά. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, που συντόνισε η ιστορικός και ερευνήτρια Μαρία Σαμπατακάκη, η Ειρήνη Γρατσία, συντονίστρια της Monumenta, μιλώντας για τη δουλειά της ομάδας της, είπε ότι συνοψίζεται στο έργο της προστασίας των κτιριακών μνημείων. Ιδιοκτήτες κτιρίων έδειξαν στους ερευνητές τα αρχεία τους, που συγκροτούν και ένα είδος ιστορίας των διατηρητέων κτισμάτων.
Οι ερευνητές περπάτησαν πολύ και εντόπισαν και φωτογράφισαν, με αφορμή την πρωτοβουλία τους, πάνω από 10.600 νεώτερα αθηναϊκά κτίρια. Η πόλη είναι ένα είδος αρχείου, κατέληξε η ομιλήτρια, αλλά δεν υπάρχει σεβασμός και προστασία του δημοσίου χώρου.
Στόχος της ομάδας Άστυ, παρατήρησε από τη μεριά του ο επικεφαλής της Γιώργος Θάνος, είναι η διοργάνωση ιστορικών περιπάτων στην Αθήνα. Η ομάδα άρχισε να δραστηριοποιείται σε εποχή βαθιάς κρίσης, το 2012, και ειδικεύτηκε από την πρώτη στιγμή στη μικροϊστορία της γειτονιάς, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο αποτυπώνεται η Αθήνα σε σύγχρονα ή σε παλαιότερα λογοτεχνικά κείμενα. Τα μέλη της ομάδας δεν είναι επαγγελματίες ιστορικοί, αλλά εθελοντές. «Θέλουμε», τόνισε ο εισηγητής, «προβάλλοντας τις όψεις μιας πόλης που είναι παλίμψηστο, αφού εξαπλώνεται σε αλλεπάλληλα στρώματα ιστορίας, να αλλάξουμε την καθιερωμένη αφήγηση για τόπους υποβαθμισμένους σήμερα, όπως η Ομόνοια και το Γεράνι, ή και άγνωστους για πολλούς, όπως το Δουργούτι. Θέλουμε να μιλήσουμε για χώρους που δέχονται τώρα ξένους και μετανάστες, ενώ παλαιότερα κατακλύζονταν από την εσωτερική μετανάστευση».
