Εξέταση των επιγενετικών επιπτώσεων του πολέμου στη Συρία στα παιδιά των προσφύγων. Το 1982, η κυβέρνηση της Συρίας πολιόρκησε την πόλη Χάμα, με αποτέλεσμα τη θανάτωση δεκάδων χιλιάδων πολιτών. Σαράντα χρόνια αργότερα, οι μνήμες της τραγωδίας παραμένουν ζωντανές και αποτυπωμένες στο DNA των παιδιών που γεννήθηκαν από τις γυναίκες που βίωσαν εκείνη την πολιορκία. Τα εγγόνια των γυναικών που βίωσαν την καταστροφή κληρονόμησαν χημικές τροποποιήσεις του γονιδιώματος τους, οι οποίες μπορεί να τους προδιαθέτουν για πρόωρη γήρανση και άλλα προβλήματα υγείας. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports, επισημαίνει ότι οι επιπτώσεις του ψυχικού τραύματος επηρεάζουν τη λειτουργία των γονιδίων και μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά.
Η ερευνήτρια Ράνα Ντατζάνι, βιολόγος του Χασεμιτικού Πανεπιστημίου στο Αμάν, χρησιμοποίησε τις επαφές της για να συγκεντρώσει μια ομάδα εθελοντριών, τρεις γενιές σύρων προσφύγων στην Ιορδανία. Σκοπός της μελέτης ήταν να διαπιστώσει αν η περιβαλλοντική έκθεση έχει διαφορετικές επιδράσεις σε διάφορα γονίδια, διερευνώντας εάν αυτές οι μεταβολές μπορούν να κληρονομηθούν.
Η ανάλυση που διενεργήθηκε σε 138 γυναίκες αποκάλυψε ότι οι γυναίκες που υπήρξαν θύματα ψυχικού τραύματος εμφάνιζαν αλλαγές στα μοτίβα μεθυλίωσης σε 21 περιοχές του γονιδιώματος, ενώ τα εγγόνια τους παρουσίαζαν τροποποιήσεις σε 14 περιοχές. Αυτές οι αλλαγές συνδέονται με επιταχυνόμενη γήρανση και άλλες υγειονομικές προεκτάσεις.
Αν και οι γενετικές επιπτώσεις του διαγενεακού τραύματος είναι δύσκολο να αναλυθούν στους ανθρώπους, οι ερευνητές τονίζουν την ανάγκη για περαιτέρω μελέτες σχετικά με τις κληρονομήσιμες συνέπειες του τραύματος, όχι μόνο για τους πρόσφυγες αλλά και για θύματα άλλων μορφών βίας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
