Διαδικτυακή συνάντηση με θέμα την «φιλική προς τα παιδιά δικαιοσύνη» διοργάνωσε το «Χαμόγελο του Παιδιού» στο πλαίσιο της διαρκούς εκστρατείας για την ευαισθητοποίηση στο ζήτημα της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών, με τίτλο «Μένει Μυστικό».
Παρουσιάζοντας την συνάντηση αλλά και το διαδικτυακό εκπαιδευτικό σεμινάριο που την ακολούθησε, ο Σπύρος Χαριτάτος σημείωσε ότι «επενδύουμε ως Χαμόγελο του Παιδιού πολύ και στη διάθεση, αλλά κυρίως στον πλούτο των γνώσεων και των εμπειριών των προσώπων που συμμετέχουν» στις δράσεις της οργάνωσης.
Ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού», Κώστας Γιαννόπουλος, υπογράμμισε ότι «η συνάντηση έχει πρακτικό και ουσιαστικό χαρακτήρα» αναφερόμενος στον Chris Newlin, εκτελεστικό διευθυντή του Εθνικού Κέντρου Συνηγορίας των Παιδιών στις ΗΠΑ και στον Kevin Mulcahy, ομοσπονδιακό εισαγγελέα στις ΗΠΑ, οι οποίοι κατόπιν συμμετείχαν ως ομιλητές στην επιμόρφωση στελεχών του ελληνικού δικαστικού σώματος αλλά και της ΕΛΑΣ, «προκειμένου να βοηθήσουν με την τεράστια γνώση τους» για τα θέματα που φορούν την φιλική δικαιοσύνη προς τα παιδιά. «Θέλουμε οι θεσμοί να θωρακίζονται με γνώσεις, εμπειρίες, καλές πρακτικές γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να λειτουργήσει η χώρα» δήλωσε ο κ. Γιαννόπουλος. Ο κ. Γιαννόπουλος αναφέρθηκε επίσης στην «τεράστια προσπάθεια που είχε γίνει στο παρελθόν από την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, την κ. Δημητρίου», τονίζοντας για το παρόν «να μην αφήσουμε αυτή τη φορά να χαθεί αυτή η ευκαιρία» και εκφράζοντας την ελπίδα ότι ο μηχανισμός της φιλικής δικαιοσύνης για τα παιδιά θα λειτουργήσει και στην Ελλάδα σύντομα.
«Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ενωμένοι στο κομμάτι της παιδικής προστασίας» υπογράμμισε κατά τον χαιρετισμό της στη συνάντηση η Δόμνα Μιχαηλίδου, υφυπουργός Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, προσθέτοντας ότι «είναι μια οριζόντια και εθνική» πολιτική. Αναλύοντας τις προτεραιότητες στο πεδίο εργασίας της, η κ. Μιχαηλίδου αναφέρθηκε «στην ενίσχυση της παιδικής προστασίας» μέσω της «αποϊδρυματοποίησης και άρα στήριξης και κοινωνικής ένταξης των παιδιών, μέσα από την ενίσχυση και την εξομάλυνση του θεσμού των υιοθεσιών και των αναδοχών» ενώ προανήγγειλε ότι θα ακολουθήσει μια εκστρατεία για την αναδοχή. Επιπλέον, η κ. Μιχαηλίδου σημείωσε ότι «είναι πολύ σημαντικό για εμάς να έχουμε μια φιλική προς το παιδί δικαιοσύνη» υπενθυμίζοντας ότι στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της διέγνωσε «κενά» στις διαδικασίες «σε όλη τη διάρκεια» των διαδικασιών της δικαιοσύνης τα οποία «διορθώθηκαν».
«Περνάμε ως χώρα στο επόμενο στάδιο από αυτό της απονομής δικαιοσύνης, συζητώντας πλέον και για τη φιλική πρόσβαση για τα παιδιά στο σύστημα Δικαίου της πατρίδας μας» τόνισε η Μαρία Συρεγγέλα, υφυπουργός Εργασίας για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια. Η κ. Συρεγγέλα αναφέρθηκε στο Δίκτυο Δομών που διαθέτει η γενική γραμματεία Δημογραφικής, Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, ενημερώνοντας μάλιστα ότι σε αυτό «συχνά απευθύνονται παιδιά προκειμένου να καταγγείλουν συμπεριφορές βίας που είτε τα ίδια δέχτηκαν, είτε ήταν παρόντα σε βία απέναντι στις μητέρες τους», προσθέτοντας ότι «τα παιδιά είναι πάντα η αγωνία των γυναικών θυμάτων βίας». Επιπλέον, η υφυπουργός τόνισε ότι είναι απαραίτητη η συνεργασία μεταξύ των φορέων, των ειδικών αλλά και των κομμάτων ως προς τα ζητήματα παιδικής προστασίας και έδωσε ειδική βαρύτητα στην συνεισφορά των ειδικών, σημειώνοντας ότι «ως κυβέρνηση έχουμε αποδείξει ότι θέλουμε τους ειδικούς για να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε πολιτικές».
Το υπουργείο Δικαιοσύνης εκπροσώπησε στην συζήτηση ο Θάνος Παναγιώτου, διευθυντής του γραφείου του υφυπουργού, Γεώργιου Κώτσηρα. Ο κ. Παναγιώτου τόνισε ότι «η ενίσχυση της φιλικής προς τα παιδιά δικαιοσύνης αποτέλεσε και αποτελεί μείζονα προτεραιότητα» για το υπουργείο, ενημερώνοντας ότι «πολύ σύντομα, εντός του Απριλίου, θα παρουσιαστεί το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το οποίο περιλαμβάνει οριζόντιες δράσεις από όλα τα υπουργεία αλλά ένας από τους άξονες υψηλής προτεραιότητας είναι η Δικαιοσύνη φιλικότερη προς τα παιδιά». Βασικός στόχος των δράσεων, σύμφωνα με τον κ. Παναγιώτου, είναι η υιοθέτηση των κατευθυντήριων γραμμών του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως είναι η «πληροφόρηση και η καθοδήγηση του παιδιού, η προστασία της ιδιωτικής και οικογενειακής του ζωής, κυρίως η προστασία του παιδιού από κάθε βλάβη, όπως για παράδειγμα, ο εκφοβισμός, τα αντίποινα αλλά και η δευτερογενής θυματοποίηση αλλά και η διεπιστημονική προσέγγιση του, έτσι ώστε να μπορεί προστατευμένο να πηγαίνει στη δικαιοσύνη όταν αυτό χρειαστεί και να εκθέτει την εμπειρία του». Επίσης, ο κ. Παναγιώτου αναφέρθηκε στις ενέργειες του υπουργείου για να «αυστηροποιήσουμε τις ποινές σε συγκεκριμένα αδικήματα σε βάρος ανηλίκων», «με δομημένο τρόπο και όχι αποσπασματικά», περιλαμβάνοντας «ζητήματα έναρξης και διάρκειας παραγραφής».
Εκ μέρους του Εθνικού Κέντρου Συνηγορίας των Παιδιών στις ΗΠΑ, ο εκτελεστικός διευθυντής του, Chris Newlin υπογράμμισε ότι «είναι εύκολο να μιλάμε για την φιλική προς τα παιδιά δικαιοσύνη» αλλά «η εφαρμογή της απέχει κατά πολύ». Πρόκειται για ένα «εξαιρετικά σύνθετο θέμα» επανέλαβε ο κ. Newlin, λέγοντας ότι στο παρελθόν «η εμπειρία στις ΗΠΑ ήταν ότι παρά την αφοσίωση και τους πόρους» που ήταν διαθέσιμοι για την φιλική προς τα παιδιά δικαιοσύνη, «δεν είχαμε τρόπο να τα συνδυάσουμε». Ο κ. Newlin συνέκρινε την φιλική προς τα παιδιά δικαιοσύνη με μια πολύ μεγάλη «ορχήστρα» στην οποία κάθε μέρος είναι τόσο σημαντικό, όσο και η συνεργασία μεταξύ τους, ώστε να λειτουργεί σωστά το σύνολο. «Η ιδέα ενός Κέντρου Συνηγορίας είναι βασισμένη πάνω σε δύο αρχές», εξήγησε ο κ. Newlin, στην αρχή ότι «ο μόνος τρόπος» για να βοηθηθεί ένα παιδί είναι η διεπιστημονική προσέγγιση και στην αρχή ότι «οτιδήποτε κάνει αυτή η διεπιστημονική ομάδα πρέπει να είναι για να βοηθήσει το παιδί χωρίς να το επανατραυματίσει» στην προσπάθεια για απόδοση δικαιοσύνης. Ο κ. Newlin παρουσίασε επίσης ένα βίντεο με τις εγκαταστάσεις του Εθνικού Κέντρου, εξηγώντας πώς οι χώροι του λειτουργούν προς όφελος των παιδιών. Ο Kevin Mulcahy, ομοσπονδιακός εισαγγελέας των ΗΠΑ και επιζών ο ίδιος σεξουαλικής κακοποίησης ως 9χρονο παιδί, περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο την διαδρομή που χρειάστηκε να διανύσει για να ξεπεράσει το τραύμα του, τονίζοντας την έλλειψη κατάλληλων δομών και διαδικασιών κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας. «Υπάρχει εκεί έξω κάπου ένα παιδί» που περνάει την ίδια διαδρομή, είπε ο κ. Mulcahy, και «ελπίζει ότι κάποιος θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, θα δημιουργήσει τις δομές, θα χρησιμοποιήσει τον χρόνο, θα τυλίξει τα χέρια του γύρω του και θα το προστατεύσει».
Σοφία Μανδηλαρά
