Tην Δημοκρατία και την Ελευθερία του Τύπου πρέπει να τις υπερασπιζόμαστε, διαρκώς και αδιαλείπτως, τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, κατά τον χαιρετισμό του στην εκδήλωση για την συμπλήρωση 100 χρόνων από την έκδοση της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημείωσε, ότι «η Ελευθερία, η κάθε μορφής Ελευθερία, αποκτά το ολοκληρωμένο νόημά της όχι μόνον όταν την ασκούμε αλλά -κατ’ εξοχήν δε- και όταν την υπερασπιζόμαστε εναντίον εκείνων που επιχειρούν να την υπονομεύσουν».
Aναφερόμενος στη συμπλήρωση 100 χρόνων πορείας της «Καθημερινής», έκανε λόγο για 100 χρόνια πορείας στον δύσβατο δρόμο της Ελευθερίας του Τύπου, σημειώνοντας ότι η Ελευθερία αυτή, κατέχει περίοπτη θέση στην χορεία των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, πολλώ μάλλον διότι συνιστά πραγματική θεσμική και πολιτική αντηρίδα της Δημοκρατίας.
«Αντηρίδα, η οποία αποκτά τόσο μεγαλύτερες διαστάσεις, όσο συνδέεται αρρήκτως και με τις δύο βασικές γενικές ρήτρες του Συντάγματος, που καθιερώνουν τις αρχές της υπεράσπισης της αξίας του Ανθρώπου και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του» πρόσθεσε ο Πρόεδρος.
Ανατρέχοντας, στην αιωνόβια πορεία της «Καθημερινής», υπογράμμισε την εμβληματική αντίστασή της εναντίον της εθνικώς εγκληματικής εφτάχρονης δικτατορίας μεταξύ 1967 – 1974.
Όπως σημείωσε, «Τότε, η «Καθημερινή» υπερασπίσθηκε την τιμή της Δημοσιογραφίας, διδάσκοντας ότι ένας αποτελεσματικός τρόπος αντίστασης του Δημοσιογράφου εναντίον των τυράννων συνίσταται στο να μην υποκύπτει στην τυραννία της λογοκρισίας και της εν γένει χειραγώγησης της Ελευθερίας του Τύπου».
Παράλληλα, ανέδειξε και την εμβληματική αντίσταση της «Καθημερινής» εναντίον του φασισμού και του ναζισμού, υπενθυμίζοντας το άρθρο του Γεωργίου Βλάχου με τίτλο «Το Στιλέτο», την 29η Οκτωβρίου 1940 και την «Ανοιχτή Επιστολή» του προς τον Χίτλερ, την 8η Μαρτίου 1941, τα οποία και χαρακτήρισε πραγματικά μνημεία υπεράσπισης της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Καταλήγοντας, ο Πρόεδρος ευχήθηκε, με αυτό τον προσανατολισμό, η «Καθημερινή» να βαδίσει προς τον εορτασμό και της δεύτερης εκατονταετίας της.
