Ανακάλυψαν ένα κενό στις ανάγκες των παιδιών με νεοπλασματικές ασθένειες και αποφάσισαν να το πάρουν πάνω τους, να διορθώσουν την έλλειψη.
Πριν τρία χρόνια, ο Νίκος Πετρόπουλος και η Δήμητρα Κακουλίδη είχαν μια φαινομενικά απλή αποστολή να βρουν ένα σκουφάκι για την 3χρονη Τζοβάννα, πριν την επισκεφτούν στο νοσοκομείο, όπου υποβαλλόταν σε χημειοθεραπείες. «Η Γιούλη, η μαμά της Τζοβάννας, μας τηλεφώνησε και μας ρώτησε αν θα μπορούσαμε να βρούμε ένα σκουφάκι, σαν αυτά που φοράνε οι χειρουργοί, γιατί τα μαλλάκια της έπεφταν και αφενός στεναχωριόταν, αφετέρου διάφορες τούφες βρίσκονταν “απρόσκλητες” μέσα στο φαγητό της» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δήμητρα. Όμως, όσο και αν έψαξαν δεν κατάφεραν να βρουν ένα κατάλληλο προϊόν γιατί… δεν υπήρχε. «Όταν μπήκαμε στο δωμάτιο, βρήκαμε την Τζοβάννα με ένα εσώρουχο “Ντόρα η Εξερευνήτρια” ανάποδα στο κεφάλι της για να μπορέσει να φάει. Σε εκείνο το δωμάτιο παιδο-ογκολογικής μονάδας νοσοκομείου γεννήθηκε η ιδέα της WooCaps: να συνδέσουμε δύο ομάδες “ηρώων”. Τους γιατρούς που δίνουν μάχη για να σώσουν ζωές, με τα παιδάκια που πάσχουν από καρκίνο, τα οποία δίνουν τη δική τους σπουδαία μάχη» εξηγεί η ίδια.
Ο Νίκος και η Δήμητρα, σε συνεργασία με την ενδυματολόγο και καθηγήτρια στη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου, Barbara Carbonell, σχεδιάζουν, παράγουν και πουλάνε σκουφάκια με εξαιρετικά υψηλές ποιοτικές προδιαγραφές για το υγειονομικό προσωπικό και με τα έσοδα δωρίζουν σκουφάκια στα παιδιά που κάνουν χημειοθεραπείες. «Η δωρεά οργανώνεται αυτή τη στιγμή μέσω Συλλόγων Γονέων παιδιών με νεοπλασίες, ξενώνων και παιδο-ογκολογικών κλινικών που θα μας βοηθήσουν να φτάσουν τα σκουφάκια μας σε όλα τα νοσούντα παιδάκια. Με όσους έχουμε ήδη μιλήσει έχουν υποδεχτεί με χαρά την προσπάθειά μας και συνεχίζουμε κάθε μέρα προκειμένου να τους έχουμε όλους μαζί μας! Σε αυτό έχει βοηθήσει πολύ και η Γιούλη, η μαμά της Τζοβάννας που μας έχει φέρει σε επαφή με τους περισσότερους, αλλά και η Μένια Κουκουγιάννη από το “Καρκινάκι” που μας εξήγησε πώς να διευκολύνουμε τους συλλόγους και τις κλινικές στη διανομή για να φτάσει το σωστό σκουφάκι στο κάθε ένα παιδί. Θεωρούμε πως μέσω των συλλόγων τα σκουφάκια μας θα φτάσουν παντού, αλλά αν υπάρχει μεμονωμένο αίτημα από γονιό πάσχοντος παιδιού, φυσικά θα το φροντίσουμε! Όλα μας τα στοιχεία επικοινωνίας είναι τόσο στο site μας, όσο και στους λογαριασμούς μας στο Facebook & στο Instagram και είμαστε πάντα σε ετοιμότητα για να εξυπηρετήσουμε κάθε πιθανό αίτημα, εντελώς δωρεάν!» υπογραμμίζει η Δήμητρα Κακουλίδη.
«Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι τα παιδιά θα φοράνε -πλην του πρακτικού σκέλους- και κάτι που πραγματικά θα τους αρέσει. Γι’ αυτό και κάθε σχέδιο είναι αποκλειστικό. Δεν αγοράζουμε ρολά υφάσματος, ούτε κατεβάζουμε έτοιμα πατρόν. Ο σκοπός μας είναι να τους φτιάχνουμε το κέφι όσο μπορούμε, μέχρι επιτέλους να έρθει η μέρα που κανένα παιδί στον κόσμο δε θα χρειάζεται να φορέσει σκουφάκι, τουλάχιστον για αυτό το λόγο. Έχουμε σχεδιάσει ειδικά πατρόν με πριγκίπισσες, δεινόσαυρους, πειρατές και μονόκερους για τα πιο μικρά παιδάκια, και άλλα, διαφορετικά σχέδια για τα πιο μεγάλα παιδιά» συμπληρώνει ο Νίκος.
Στην Ελλάδα, κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται με καρκίνο περίπου 350 παιδιά. Ο Νίκος και η Δήμητρα έχουν αποφασίσει ότι θα καταφέρουν να τα καλύψουν όλα, αλλά οι δράσεις τους δεν σταματούν εδώ. «Σχεδιάσαμε μια ειδική έκδοση για το “Κάνε μια Ευχή Ελλάδος” και τα επόμενα μοναδικά σκουφάκια μας θα είναι σε συνεργασία με το Ελληνικό Τμήμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Μέρος των κερδών δωρίζονται για την υποστήριξη των σκοπών του κάθε οργανισμού και έχουμε στο νου μας μια μεγάλη λίστα από υπέροχους οργανισμούς που μπορούμε να βοηθήσουμε με τον δικό μας, έστω μικρό, τρόπο» σημειώνει η Δήμητρα.
Αμφότεροι προέρχονται από ένα εντελώς άλλο επαγγελματικό και ακαδημαϊκό περιβάλλον, την επικοινωνία και τη διαφήμιση, για αρκετές δεκαετίες. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν περιτριγυρισμένος από μολύβια και λευκά χαρτιά. Δημιουργούσα και ζωγράφιζα υπερήρωες και κόμικ. Φορώντας διάφορα καπέλα, από graphic designer μέχρι executive creative director, σε όλων των ειδών τα agencies, ελληνικά και πολυεθνικά. Αυτό που κάνουμε τώρα όμως, είναι -συνολικά- το πιο ωραίο καπελάκι που έχω φορέσει ποτέ! Μάλλον γιατί με γυρίζει στην αρχή. Μόνο που τώρα δημιουργώ για υπερήρωες. Τους μικρούς και τους μεγάλους» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Πετρόπουλος, που είναι η δημιουργική δύναμη της ομάδας.
Η μικρή Τζοβάννα, από την οποία ξεκίνησαν όλα, είναι πλέον 6 ετών, υγιής και δυνατή. «Δεν είμαι σίγουρη ότι η ίδια έχει καταλάβει ακριβώς πόσο μεγάλη πηγή έμπνευσης ήταν για εμάς, αλλά είμαι σίγουρη πως μόλις μεγαλώσει λίγο θα είναι υπερήφανη. Αυτή είναι και η υπόσχεση που έχουμε δώσει στην ίδια και την οικογένειά της: θα προσπαθούμε πάντα να την κάνουμε υπερήφανη γι αυτό που η περιπέτειά της μας ενέπνευσε να δημιουργήσουμε» τονίζει η Δήμητρα και συμπληρώνει: «Πιστεύω ότι αφενός δεν υπάρχει κάτι το οποίο να ξέρεις ότι είναι σωστό και να μη μπορεί να γίνει, αφετέρου ότι τα πάντα μπορούν να γίνουν από ομάδες ανθρώπων. Αν δεν υπήρχε ο Νίκος να του πω για την ιστορία της Τζοβάννας και να πει “Πάμε να το κάνουμε” μάλλον δε θα είχε γίνει τίποτα».
Σε όλους όσοι βλέπουν ένα κενό, μια ανάγκη, έχουν μια ιδέα αλλά διστάζουν να δράσουν ο Νίκος απαντά: «Αν λέγαμε “ωχ μωρέ αδερφέ” σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τα WooCaps, δεν θα είχαμε καταφέρει αυτό που είναι σήμερα. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να συμβιβαστούμε. Με δεδομένο ότι υπάρχει μια καλή ιδέα, είναι πολλοί οι παράγοντες για τους οποίους κάποιος μπορεί να μην κάνει το πρώτο βήμα. Για εμένα το πιο σημαντικό είναι η ανασφάλεια, ο φόβος για το τι (δεν) θα γίνει μετά. Είναι και τα χρήματα (ως έξοδα), αλλά αυτά ποτέ δεν φτάνουν, οπότε αυτο-ακυρώνεται ως πρόβλημα. Η ανασφάλεια είναι σχετική. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει παρακάτω, αλλά και να γίνει, μπορείς να το δεις εγκαίρως και να το αλλάξεις. Αρκεί να το ονειρευτείς. Αν δεν το ονειρευτείς, πώς θα το κάνεις;»
Σοφία Μανδηλαρά
