Στρατηγική διάσωσης για το απειλούμενο βατραχάκι του Δαρβίνου

Στρατηγική διάσωσης για το απειλούμενο βατραχάκι του Δαρβίνου

Η διάσωση του βατραχάκιου του Δαρβίνου αποτελεί κρίσιμη πρωτοβουλία για την προστασία του είδους. Ο Ζωολογικός Κήπος του Λονδίνου εορτάζει την άφιξη μιας ομάδας περίπου 52 βατράχων του Δαρβίνου (Rhinoderma darwinii), ενός είδους που απειλείται με σοβαρή εξαφάνιση, καθώς ο πληθυσμός του μειώθηκε δραματικά κατά 90% σε μόλις ένα χρόνο λόγω ενός επικίνδυνου μύκητα. Οι βρετανοί ερευνητές πραγματοποίησαν ένα μακρύ ταξίδι 11.000 χιλιομέτρων συλλέγοντας τα βατράχια από τα δάση του Πάρκου Ταντάουκο στη Χιλή. Αυτά τα σπάνια πλάσματα τοποθετήθηκαν σε ειδικά δοχεία ελεγχόμενης ατμόσφαιρας και ταξίδεψαν με πλοίο, αυτοκίνητο και αεροπλάνο μέχρι τον νέο τους προορισμό στο Λονδίνο.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του βατράχου του Δαρβίνου είναι η μοναδική στρατηγική φροντίδας των μικρών του. Τα αρσενικά φιλοξενούν τους γυρίνους στον φωνητικό τους σάκο και όταν μεταμορφωθούν σε ενήλικα βατράχια, γεννιούνται από το στόμα του πατέρα τους. Οι ενήλικοι βάτραχοι αυτού του είδους κυμαίνονται σε μήκος από 2 έως 3 εκατοστά, και οι 11 αρσενικοί βάτραχοι που έφτασαν στο Λονδίνο είχαν στο στόμα τους 33 μικρά που ενηλικιώθηκαν εκεί.

Πίσω στη Χιλή, οι πληθυσμοί των βατράχων κινδυνεύουν από τον χυτριδιομύκητα Batrachochytrium dendrobatidis, ο οποίος έχει προκαλέσει τη μείωση μεγάλων πληθυσμών αμφιβίων σε διάφορες περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, Ευρώπης και Αυστραλίας. Ο μύκητας αυτός επιτίθεται στο ευαίσθητο δέρμα των αμφιβίων, προκαλώντας θάνατο λόγω ανακοπής. Η εξάπλωσή του πιστεύεται ότι συνδέεται με τον νοτιοαφρικανικό βάτραχο Xenopus laevis, ο οποίος χρησιμοποιούνταν εκτενώς για τεστ εγκυμοσύνης τις δεκαετίες του 1930 και 1940.

Το 2015, ο χυτριδιομύκητας εμφανίστηκε και στην Ελλάδα, αν και μέχρι σήμερα δεν έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Στο Λονδίνο, οι βάτραχοι του Δαρβίνου διαβιούν σε γυάλες με βρύα και θερμοκρασίες που μιμούνται τον φυσικό τους βιότοπο. Τα νεογέννητα βατραχάκια που γεννιούνται στο πλαίσιο του προγράμματος αναπαραγωγής θα επιστρέψουν μια μέρα στον τόπο τους.

Όπως τόνισε ο Αντρές Βαλενζουέλα-Σάντσεζ, ερευνητής του Ζωολογικού Κήπου του Λονδίνου, η ύπαρξή τους είναι κρίσιμη για την επιβίωση του είδους και μπορεί επίσης να συμβάλει στη διερεύνηση μεθόδων αντιμετώπισης του χυτριδιομύκητα, με στόχο την προστασία άλλων αμφιβίων παγκοσμίως.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play