Τα τέσσερα μεγάλα και μεγαλοπρεπή ρολόγια στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Ελευθερούπολη της Νέας Ιωνίας Αττικής είναι ένα από τα πολλά αποτυπώματα στο προσφυγικό παρελθόν της πάλαι ποτέ ένδοξης βιομηχανικής ανάπτυξης της πόλης.
Σε μια εποχή που ήταν σχεδόν αδύνατον οι εργάτες και οι εργάτριες να διαθέτουν ρολόγια χειρός, οι τεράστιοι ωροδείκτες της εκκλησίας φαίνονταν από όλα τα χαμηλά προσφυγικά σπιτάκια και ο ήχος της καμπάνας κάθε μισάωρο προσδιόριζε πότε θα ξεκινούσαν να ανεβαίνουν μαζικά εργάτες και εργάτριες στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας που έδιναν εργασία στην συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων.
Τα ρολόγια του Αγίου Γεωργίου, εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Λουκάς Χριστοδούλου, Πρόεδρος του Κέντρου Σπουδής και ανάπτυξης του μικρασιατικού πολιτισμού, ήταν δώρο των αδελφών Σινάνογλου από την κλωστοϋφαντουργία Μουταλάσκη το 1951, το μεγάλο εμβληματικό ίσως εργοστάσιο παραγωγής υφασμάτων «κάμποτ» της περιοχής με σήμα τον χαρακτηριστικό ταύρο, για να διευκολύνει τους εργαζόμενους. Τα άλλα μεγάλα εργοστάσια στην περιοχή ήταν το εργοστάσιο των Εφραίμογλου-Στύλογλου «Τρία Άλφα», που λεγόταν αρχικά “Στερλίνα”, των Σπαρταλήδων που άρχισε να λειτουργεί το 1927 και παρήγαγε τα διάσημα κασμήρια 3Α που εθεωρούντο εφάμιλλα των σκωτσέζικων.
Ήταν η “Ελληνίς” μια βιομηχανική μονάδα, που ωσότου κατεδαφιστεί, πριν από λίγα χρόνια, διατηρούσε την περίφημη οδοντωτή στέγη της αλλά και οι βιομηχανίες “Νίκη” του Σαραντόπουλου, η “Ελληνική Μεταξουργία ‘Αφροδίτη'” κι ακόμη εργοστάσια πολύ κοντά στα όριο με τη Νέα Φιλαδέλφεια: “Μπριτάνια” και “Εσπερος”.
Η ανάπτυξη της υφαντουργίας και ταπητουργίας που συντελέστηκε αμέσως μετά τον ερχομό των προσφύγων στην σημερινή περιοχή της Νέας Ιωνίας τότε συνοικίας «Ποδαράδων» δημιούργησε μια κολοσσιαία βιομηχανική ανάπτυξη σε τέτοιο σημείο που ακόμη και ο 80χρονος περιπτεράς που συναντήσαμε δίπλα από την εριουργία του εργοστασίου «τρία άλφα» έλεγε συγκινημένα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Εδώ ήταν το Μάντσεστερ της Ελλάδας».
Αλλά αν αυτό είναι το ένδοξο παρελθόν σήμερα η κλωστοϋφαντουργία αποτελεί μονάχα σημείο αναφοράς των ερευνητών. Ο ήχος των αργαλειών που κυριαρχούσε κάποτε και κάθε σπίτι της Νέας Ιωνίας είχε συνδέσει τη ζωή του με αυτό, σήμερα σβήνει και μόνο ελάχιστα υφαντήρια πλέον οικογενειακού χαρακτήρα αντέχουν ακόμη και επιβιώνουν δύσκολα. Αλλά ως πότε;
Το ΑΠΕ-ΜΠΕ πραγματοποίησε ένα τηλεοπτικό οδοιπορικό αφιέρωμα στην πόλη της Νέας Ιωνίας και την κλωστοϋφαντουργία και δίνει στη δημοσιότητα σήμερα ένα βίντεο με εικόνες από το παρελθόν και το σήμερα. Το σενάριο και την σκηνοθεσία υπογράφει ο δημοσιογράφος Γιώργος Κουβαράς.
