Μαρτυρία φίλου για τη Μαρία Αγγελακούδη, αγνοούμενη στη Θεσσαλονίκη. Τη Μαρία γνωρίσαμε τον Ιανουάριο της περασμένης χρονιάς μέσω μιας κοινής γνωστής, και αποφάσισα να την φιλοξενήσω. Μαλώναμε συχνά, και δεν με άφηνε να μπω στο δωμάτιό της. Στα τέλη Αυγούστου, μετά από έναν καβγά, έφυγε από το σπίτι και επέστρεψε για δέκα έως δεκαπέντε ημέρες, πριν ξανάφυγει. Με είχε πάρει τηλέφωνο στις 3 Οκτωβρίου, όπως ανέφερε ο τότε φίλος της.
Δεν γνωρίζω με ποιους ήταν εκείνη τη στιγμή. Της είχα πει ότι δεν γίνεται να την ψάχνω όλη μέρα χωρίς να απαντά στα τηλέφωνά μου. Πρέπει να γνωρίζω αν θα έρθει ή όχι στο σπίτι. Τότε μου έκλεισε το τηλέφωνο… Σκέφτηκα ότι θα ήταν στο κέντρο που συχνάζει και την περίμενα, αλλά χάθηκε.
Γενικά, όπως λέει, τσακώνονταν συχνά και της είχε προτείνει να φύγει και να μείνει αλλού, ακόμη και να επιστρέψει στους γονείς της στην Αλεξανδρούπολη. Κάθε φορά, όμως, εγώ υποχωρούσα και τη δεχόμουν πίσω στο σπίτι. Στην αρχή η σχέση μας ήταν καθαρά φιλική, αλλά αργότερα συνδεθήκαμε περισσότερο, αν και δεν είχαμε μια κανονική σχέση.
Στα τέλη Οκτωβρίου, όταν επικοινώνησα μαζί του, τον ρώτησα τι είχε γίνει τελικά με τη Μαρία. Μου είπε ότι δεν είχε έρθει. Τον ρώτησα πώς είναι δυνατόν να μην έχει δηλωθεί η εξαφάνιση της στην αστυνομία τόσο καιρό, και μου απάντησε ότι πλέον το θέμα έχει σοβαρέψει. Στην αρχή πίστευα ότι μπορεί απλώς να ήθελε να αποφύγει οποιαδήποτε επικοινωνία.
Τον ρώτησα αν ήθελε να δηλώσω εγώ την εξαφάνιση της Μαρίας στις Αρχές και με παρακάλεσε να το κάνω. Έτσι, κάλεσα την αστυνομία, παρέδωσα τα στοιχεία της και την περιγραφή της. Από τότε, δε με έχει ενοχλήσει κανείς, είπε η φίλη της Μαρίας. Ένας αστυνομικός από την Αλεξανδρούπολη μας ενημέρωσε ότι ανέλαβε την υπόθεση προσωπικά, προσθέτοντας ότι δεν έχει γίνει καμία έρευνα στο σπίτι τους.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
