Ο Αθανάσιος Θεοδωρόπουλος θυμάται με νοσταλγία και περιγράφει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων πώς προετοιμάζονταν για τις ημέρες των εορτών τις δεκαετίες του ’60 και του ΄70, στη Χαλανδρίτσα της Αχαΐας.
Η αλληλεγγύη, η χαρά, η αγάπη, η συμπαράσταση, οι άγραφοι νόμοι για τα κάλαντα και οι επισκέψεις στα σπίτια που γιόρταζαν, συνέθεταν ένα ζεστό, γιορτινό κλίμα, που απλωνόταν σε όλη την Χαλανδρίτσα.
«Ως μικρά παιδιά περιμέναμε τις γιορτές με ανυπομονησία και με χαρά. Οι οικογένειες προετοιμάζονταν μέρες πριν για τις γιορτές…»
Από την 21η Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, οι οικογένειες έμπαιναν σε χριστουγεννιάτικους ρυθμούς, ξεκινώντας από την παρασκευή κουραμπιέδων και άλλων νηστίσιμων εδεσμάτων. Οι οικογένειες έσφαζαν το χοιρινό τους, το οποίο ήταν το κύριο γεύμα ανήμερα της μεγάλης γιορτής.
«Τα παιδιά που λέγαμε τα κάλαντα τηρούσαμε έναν άγραφο νόμο, δηλαδή να μην πηγαίνουμε από τον έναν μαχαλά στον άλλον…»
Οι παραδόσεις περιλάμβαναν και το στολισμό δέντρου, κυρίως κυπαρίσσι, καθώς και τις επισκέψεις από πόρτα σε πόρτα για την απαγγελία των καλάντων. Ανήμερα Χριστούγεννα, οι οικογένειες συγκεντρώνονταν γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το οποίο περιλάμβανε το παραδοσιακό χριστόψωμο και το χοιρινό κρέας.
Η αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων της Χαλανδρίτσας παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα, όπως δηλώνει ο Αθανάσιος Θεοδωρόπουλος, ο οποίος είναι σήμερα ο πρόεδρος του Δ.Σ. του συλλόγου των εθελοντών αιμοδοτών κέντρου υγείας Χαλανδρίτσας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
