Έχοντας αποσπάσει το Νόμπελ λογοτεχνίας το 2023, ο Γιον Φόσσε γεννήθηκε το 1959 στη Νορβηγία και, αφού σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία, από το 1983 άρχισε να δημοσιεύει μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, δοκίμια και παιδικά βιβλία, ενώ ταυτόχρονα γράφει και θεατρικά έργα που διακρίνονται για την ποιότητά τους. Το «Εγώ είναι ένας άλλος», μετάφραση Σωτήρης Σουλιώτης, εκδόσεις Gutenberg, αποτελεί το τρίτο βιβλίο μιας μυθιστορηματικής επταλογίας, όπου πρωταγωνιστούν δύο ήρωες με το ίδιο όνομα, αλλά με χαρακτήρες διαφορετικούς και ταυτόχρονα ομοιόμορφους. Στα δύο πρώτα βιβλία παρακολουθούμε τη μέθοδο με την οποία ο Φόσσε τους αντιπαραβάλλει και τους ταυτίζει κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας του βίου τους.
Ο Άσλε είναι ο αφηγητής και ο ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών, με τον μακρύ του μονόλογο να αντανακλά τον συνειρμικό, δηλαδή ακατάστατο τρόπο με τον οποίο μεταφέρεται από το παρόν στο παρελθόν. Στο παρόν, συζητά για τη ζωγραφική του, για την καθημερινή ζωή και για τις σχέσεις του με τον γείτονα και τον γκαλερίστα του. Στο παρελθόν, ανακαλώντας τον πρώιμο εαυτό του και την γυναίκα του στη νιότη της, μεταφέρει εικόνες και βιώματα από τα παιδικά του χρόνια. Ο πρώτος Άσλε πιστεύει στον Θεό και στην τέχνη του, ενώ ο δεύτερος απομακρύνεται από τη θρησκευτική πίστη και συμμερίζεται το καλλιτεχνικό άγχος του πρώτου.
Η ερώτηση που τίθεται είναι τι ακριβώς εκπροσωπούν οι δύο Άσλε στις σελίδες του «Εγώ είναι ένας άλλος»: πρόκειται για όψεις υπαρξιακής διχοτόμησης, αλληλοσυγκρουόμενα πρόσωπα ή ακόμα και αντανακλάσεις του εαυτού;
Ο πρώτος Άσλε επισκέπτεται το νοσοκομείο για να δει τον δεύτερο, ενώ ο δεύτερος συγκρούεται με τους γονείς του και ενδιαφέρεται μόνο για τη ζωγραφική του. Αυτή η ιστορία εξερευνά την κοινή τους μνήμη και την αναζήτηση ταυτότητας, με την τέχνη να συνιστά την προσήλωση και την υπέρβαση και για τους δύο.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
