Εορτασμός του έργου του Γιάννη Κωνσταντινίδη – Κώστα Γιαννίδη στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Εορτασμός του έργου του Γιάννη Κωνσταντινίδη – Κώστα Γιαννίδη στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διοργανώνει ένα εκτενές αφιέρωμα στο πολύπλευρο έργο του σπουδαίου συνθέτη Γιάννη Κωνσταντινίδη – Κώστα Γιαννίδη (1903-1984), με αφορμή την επέτειο των σαράντα χρόνων από τον θάνατό του. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει τέσσερα μοναδικά συναυλιακά προγράμματα, τα οποία θα παρουσιαστούν στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ στις 10, 15, 16, 22 και 23 Νοεμβρίου 2024. Την επιμέλεια των συναυλιών έχει αναλάβει ο καθηγητής Εθνομουσικολογίας Λάμπρος Λιάβας, που διατηρεί το αρχείο του συνθέτη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ.

Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης (Σμύρνη 1903 – Αθήνα 1984) υπήρξε μια μοναδική περίπτωση «διπλού» αλλά όχι διχασμένου συνθέτη. Εξυπηρετώντας με την ίδια συνέπεια και την «έντεχνη» μουσική και το δημοφιλές «ελαφρό» τραγούδι, κατάφερε να αναδειχθεί σε κορυφαίο δημιουργό και στα δύο είδη. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της «ευελιξίας» του οφείλεται στην πολυπολιτισμική μουσική ζωή της Σμύρνης.

Το αφιέρωμα επιδιώκει να παρουσιάσει, με τη συμμετοχή εκλεκτών καλλιτεχνών, ορισμένες από τις πιο αντιπροσωπευτικές πλευρές του έργου του μέσα από τέσσερις συναυλίες: «Τα έργα για φωνή και πιάνο» με τους Τάση Χριστογιαννόπουλο και Θανάση Αποστολόπουλο (10/11), «Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου» με τραγούδια του Κώστα Γιαννίδη σε μεταγραφή για ορχήστρα εποχής (15, 22/11), «Τα έργα για τετράφωνη μικτή χορωδία a cappella» από τη Μικτή Χορωδία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών ΕΚΠΑ και το POLIS Ensemble (16/11), και «Από τα έργα για πιάνο» με τους Ευτυχία Βενιωτά, Θοδωρή Τζοβανάκη και τιμητική συμμετοχή της Νέλλης Σεμιτέκολο (23/11).

Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης, δημιουργός του «Πάμε σαν άλλοτε», υπήρξε κορυφαίος σε ποικιλία μουσικών ειδών. Μέσα από τα τέσσερα συναυλιακά προγράμματα του αφιερώματος, παρακολουθούμε την πορεία του από το κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Σμύρνης στα καμπαρέ του Βερολίνου και από το μουσικό θέατρο της Αθήνας στη «χρυσή δεκαετία» του ’30, έως τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και τη μεταπολεμική «νέα τάξη».

Loading

Play