Ο Σάμιουελ Μπέκετ (1906-1989), πολυπαιγμένος και πολυδιαβασμένος, παραμένει μέχρι σήμερα ένας πρωτοπόρος της τέχνης και του θεάτρου, με έργα του να καθιερώνονται στις προτιμήσεις του κοινού στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Δύο πρόσφατα βιβλία του Μπέκετ, η «Τελευταία τριλογία» και οι «Τρεις διάλογοι», μας δίνουν την ευκαιρία να ανακαλύψουμε την καλλιτεχνική του εξέλιξη και την αντιφατική σχέση του με τον κόσμο γύρω του.
Η «Τελευταία τριλογία», με τρία κείμενα γραμμένα στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και κατά την πρώιμη δεκαετία του 1980, αναδεικνύει τη διαρκή πάλη του Μπέκετ με το νόημα της ύπαρξης, η οποία φέρει ένα συνεχές αίσθημα αναταραχής.
Μέσω ποικίλων αφηγηματικών τεχνικών, ο Μπέκετ εξερευνά τη μοναξιά και την απομόνωση, καταλήγοντας συχνά στην αποθέωση της φθοράς και στον θάνατο.
Οι «Τρεις διάλογοι» (1949), τρία κείμενα σε διαλογική μορφή, αποτυπώνουν τη σκέψη του Μπέκετ σχετικά με την τέχνη και την καλλιτεχνική έκφραση, αναδεικνύοντας τη σύνθεση θεωρίας και πράξης στην έργο του.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
