Ο Εντουάρ Λουί γεννήθηκε στην Αλενκούρ της Γαλλίας το 1992, με το όνομα Εντύ Μπελγκέλ και σπούδασε κοινωνικές επιστήμες στην Ecole Νormale. Το πρώτο του μυθιστόρημα ήταν το «Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπελγκέλ» (2014), σε μετάφραση Μιχάλη Αρβανίτη, και γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, πέτυχε να μεταφραστεί σε πάνω από είκοσι γλώσσες. Ακολούθησαν σημαντικά έργα όπως το «Ιστορία της βίας» (2016) και το «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» (2018) καθώς και το «Αλλαγή: μέθοδος» (2021), όλα σε μεταφράσεις της Στέλας Ζουμπουλάκη.
Η ιστορία του πρώτου βιβλίου αφορά ένα παιδί που μεγαλώνει στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Βιώνει ένα καθεστώς βίας, εκφοβισμού και αποκλεισμού, καθώς η οικογένεια και το σχολείο του τον διαμορφώνουν σε ένα περιβάλλον όπου η διαφορετικότητά του γίνεται αιτία τραυματισμού. Ο Λουί αναμετράται με το παρελθόν του, το οποίο τον στιγμάτισε, προσπαθώντας να ξεπεράσει την ασφυκτική οικογενειακή του ζωή. Στο «Αλλαγή: μέθοδος», εξερευνά την έννοια της φυγής και τη διαδικασία μεταμόρφωσης του Εντύ σε Εντουάρ, σε ένα νέο κόσμο γεμάτο δυνατότητες.
Με το νέο του μυθιστόρημα «Η Μόνικα δραπετεύει» (2024), ο Λουί, διατηρώντας την αυτοβιογραφική του προσέγγιση, αναφέρεται στη βία κατά των γυναικών μέσα από την εμπειρία της μητέρας του. Η Μόνικα αποδρά από τον βίαιο σύζυγό της, αναζητώντας μια νέα ζωή στο Παρίσι, όπου σύντομα ανακαλύπτει ότι η ανδρική αθλιότητα επαναλαμβάνεται. Ο Λουί προσπαθεί να υποστηρίξει τη μητέρα του από μακριά, παρέχοντας την οικονομική και συναισθηματική στήριξη που χρειάζεται.
Το έργο δεν είναι απλώς ένα μελόδραμα, αλλά μια μαρτυρία για τον σκληρό αγώνα της μητέρας και του γιου. Ο Λουί συνομιλεί με τον φιλόσοφο Ντιντιέ Εριμπόν και αναδεικνύει την αναγκαιότητα της οικονομικής επάρκειας για την ανεξαρτησία των γυναικών, ενώ τονίζει τη σημασία της μάχης για την ανακάλυψη και την προάσπιση της ελευθερίας του εαυτού.
