Τρίτη απόγευμα. Θεσσαλονίκη. Νοσοκομείο Παπαγεωργίου.
Κατεβαίνει από το αυτοκίνητο που φέρει αθηναϊκές πινακίδες. Φιμέ τα τζάμια.
Μέχρι να μπει στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου ακούγεται το παραλήρημα ενός πολίτη: «Ήρθες να αποτελειώσεις το ΕΣΥ!».
«Μόνος του είναι, δεν υπάρχει αυτό που ζούμε», απευθύνεται ο υπουργός στους δημοσιογράφους.
Μπαίνει στο νοσοκομείο χαμογελαστός. Δημόσιο το νοσοκομείο. Δεν ξέρω αν το ανέφερα.
Ο υπουργός κατευθύνεται στην αίθουσα ανάνηψης. Ναι, μέσα. Με όλη τη συνοδεία που θα αποτυπώσει με ήχο και εικόνα την ιστορική στιγμή. Άστο το πρωτόκολλο τώρα.
«Το σημερινό χειρουργείο θα το κάνουμε δωρεάν, θα το πληρώσει το υπουργείο, το είπαμε και με τον Πρωθυπουργό ότι τα σημερινά χειρουργεία θα τα κάνουμε δωρεάν».
«Ευχαριστώ που μου δίνετε αυτή τη δυνατότητα», απαντά ο ασθενής.
Οι κάμερες εστιάζουν ενστικτωδώς στο χέρι του υπουργού που πιάνει αυτό του ασθενούς.
Ακούγονται χειροκροτήματα αλλά επικρατεί και μια αναστάτωση.
Πετάγεται αυτός που – πάντα μα πάντα υπάρχει σε κάθε περίσταση – χαλάει τη “μαγική στιγμή”: «Το έχει πληρώσει υπουργέ το χειρουργείο».
«Θα του επιστρέψουμε τα χρήματα», του απαντά ο υπουργός.
Ακολουθεί η αναμνηστική φωτογραφία.
Οι γιατροί χωρίς μάσκα. Πολύτιμες στιγμές, γαρ. Να έχουν να το θυμούνται.
Και κάπως έτσι χθες γράφτηκε ιστορία.
Cringe για την ακρίβεια.
Ο ασθενής πλήρωνε σε όλη του τη ζωή ασφαλιστικές εισφορές. Χρειάστηκε ένα χειρουργείο το 2019. Μπήκε στη λίστα αναμονής. Μετά από πέντε χρόνια το κράτος του είπε ότι μπορεί -επιτέλους- να γίνει το χειρουργείο του.
Απόγευμα, όμως.
Ε… και με χρήματα.
Δέχτηκε.
Και όταν ξύπνησε από την επέμβαση είδε από πάνω του τον υπουργό να υπερηφανεύεται.
Για ένα χειρουργείο «κερασμένο» με τα δικά του χρήματα.
Στο νοσοκομείο.
Δημόσιο.
Πάντα.
Υ.Γ. Τα πρώτα 50.000 απογευματινά χειρουργεία είναι «κερασμένα» από το κράτος. Από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, δηλαδή. Οκ, από σένα, δηλαδή.
Δείτε επίσης: Οι λίστες αναμονής για τα απογευματινά χειρουργεία – Το 26% περιμένει πάνω από έναν χρόνο
