Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη εκπροσώπησε την ελληνική κυβέρνηση στην COP29, όπου συμμετείχε στον 2ο Υψηλού Επιπέδου Υπουργικό Διάλογο για την Κλιματική Κρίση στον Πολιτισμό, που διεξήχθη στο Μπακού, πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν. Στην παρέμβασή της, σημείωσε ότι δεδομένων των ταχέων και εντεινόμενων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, οφείλουμε να δώσουμε προτεραιότητα στην προληπτική δράση. Πρέπει να συντάξουμε χάρτες κλιματικής τρωτότητας, προσαρμοσμένους σε κάθε χώρο πολιτιστικής κληρονομιάς. Η Ελλάδα έχει ήδη εφαρμόσει τέτοιες ενέργειες με την υποβολή της υποψηφιότητάς της στην UNESCO για την ένταξη των Μινωικών Ανακτόρων στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η υπουργός Πολιτισμού επεσήμανε την ανάγκη διεθνών συνεργασιών για την ανταλλαγή εμπειριών και καλών πρακτικών. Τα τελευταία τρία χρόνια, η Ελλάδα έχει διοργανώσει τρεις διεθνείς συναντήσεις για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από τις κλιματικές απειλές, με συμμετοχή από 12 χώρες. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να μοιραστεί την τεχνογνωσία της, επισημαίνοντας το οικολογικό προσανατολισμό του πολιτιστικού τομέα.
Η Λίνα Μενδώνη πραγματοποίησε συνάντηση εργασίας με την πριγκίπισσα της Ιορδανίας Dana Firas, όπου συζητήθηκαν κοινές δράσεις για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και η σημασία του συντονισμού δράσεων για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Επικεντρώθηκαν σε τέσσερις άξονες που περιλαμβάνουν τη μείωση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στα μνημεία, την πράσινη μετάβαση για τις υποδομές πολιτισμού, την προώθηση φιλικών προς το περιβάλλον δημιουργικών βιομηχανιών και την ενσωμάτωσή τους σε συστήματα γνώσης.
Στο περιθώριο της Συνόδου, η υπουργός είχε συναντήσεις με υπουργούς Πολιτισμού από άλλες χώρες και συμμετείχε σε περισσότερες από 45 εκδηλώσεις στην COP29, όπου οργανώθηκε ειδική εκδήλωση με θέμα την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από την κλιματική αλλαγή.
Η εκδήλωση περιλάμβανε συμμετοχή διακεκριμένων προσκεκλημένων και επιστημόνων για την αξιολόγηση της τρωτότητας της πολιτιστικής κληρονομιάς και την ανάγκη προληπτικών μέτρων. Επισημάνθηκε η έλλειψη τεχνογνωσίας και η περιορισμένη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στις διαδικασίες προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.
