Μακροχρόνιες επιπτώσεις του πρόωρου τοκετού: Σημαντικά ευρήματα 40 χρόνια μετά

Μακροχρόνιες επιπτώσεις του πρόωρου τοκετού: Σημαντικά ευρήματα 40 χρόνια μετά

Ο πρόωρος τοκετός σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας του ατόμου, ακόμα και 40 χρόνια μετά τη γέννησή του , ενώ έχει συσχέτιση και με το μορφωτικό επίπεδο, το εισόδημα και την απασχόλησή του, συνεισφέροντας στη διαιώνιση της διαγενεακής ανισότητας. Οι παραπάνω μακροχρόνιες επιπτώσεις της πρόωρης γέννησης αναδεικνύονται μέσα από μια σειρά ερευνών του Παιδιατρικού Νοσοκομείου στο Τορόντο του Καναδά, «The Hospital for Sick Children» (SickKids), με επικεφαλής τον Έλληνα ερευνητή, Πέτρο Πεχλιβάνογλου.

Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει αύξηση των πρόωρων γεννήσεων στις δυτικές κοινωνίες τις τελευταίες δεκαετίες λόγω διαφόρων περιβαλλοντικών και κοινωνικοοικονομικών παραμέτρων. Ο Πέτρος Πεχλιβάνογλου, ερευνητής του SickKids και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, αφού μελέτησε ορισμένες από τις βραχυχρόνιες επιπτώσεις της προωρότητας κυρίως στο καναδικό σύστημα υγείας, αποφάσισε να αναζητήσει τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της προωρότητας.

Προχώρησε, σε συνεργασία με την Άσμα Άχμεντ, σε τρεις έρευνες, τις οποίες χρηματοδότησαν τα Καναδικά Ινστιτούτα Ερευνών Υγείας. Όπως εξηγεί ο κ. Πεχλιβάνογλου, το καναδικό κράτος και η επιστημονική κοινότητα έχουν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις επιπτώσεις της προωρότητας, με τη συμμετοχή και γονιών πρόωρων παιδιών στο δίκτυο επιστημόνων «Canadian Preterm Birth Network».

Τα αποτελέσματα της πιο πρόσφατης έρευνας συσχετίζουν την προωρότητα με αυξημένο κίνδυνο θανάτου όχι μόνο βραχυπρόθεσμα, αλλά μέχρι και την τέταρτη δεκαετία ζωής του ατόμου. Για την έρευνα μελετήθηκαν σχεδόν πέντε εκατομμύρια γεννήσεις στον Καναδά κατά την περίοδο 1983-1996.

Ο κ. Πεχλιβάνογλου υπογραμμίζει την ανάγκη «να υπάρχει σύστημα παρακολούθησης για τα πρόωρα παιδιά».

Στη δεύτερη έρευνα, οι πρόωρες γεννήσεις και οι γνωστικές επιπτώσεις τους συνδέονται με χαμηλότερο εισόδημα από την απασχόληση, περιορισμένη εγγραφή σε πανεπιστήμια και χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι επιπτώσεις διέφεραν ανάλογα με το βαθμό προωρότητας, με τα παιδιά που γεννιούνται στις 24-27 εβδομάδες κύησης να έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις.

Στην έρευνά του ο Πέτρος Πεχλιβάνογλου χρησιμοποιεί την ανάλυση αποφάσεων και τη στατιστική μοντελοποίηση για να εκτιμήσει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που έχουν παιδικές ασθένειες στην υγεία. Ο ίδιος επισημαίνει ότι «το κοινωνικό αποτύπωμα της έρευνας είναι σχεδόν αυτοσκοπός».

Ο κ. Πεχλιβάνογλου καταλήγει ότι είναι σημαντική η κατανόηση της αιτιότητας για τις επιπτώσεις της πρόωρης γέννας στην υγεία των μητέρων.

Loading

Play