Σε κάποιες χώρες -κυρίως αναπτυσσόμενες- ακόμη και σήμερα τα ανθρώπινα δικαιώματα ισοδυναμούν με τη χαμένη Ατλαντίδα της ανθρωπότητας, ειδικά όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν θηλυκότητες.
Η πρακτική του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων ή αλλιώς κλειτοριδεκτομή αντιπροσωπεύει μια αποτρόπαιη παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, επηρεάζοντας γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μία βάναυση πρακτική που συνιστά προσβολή για την αξιοπρέπειά τους, θέτει σε κίνδυνο την υγεία τους και επιφέρει ανυπόφορο πόνο, ακόμη και απώλεια ζωής.
Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων (ΑΓΓΟ) αναφέρεται σε όλες τις διαδικασίες που περιλαμβάνουν μερική ή ολική αφαίρεση των εξωτερικών γεννητικών οργάνων της γυναίκας ή άλλο τραυματισμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων για μη ιατρικούς λόγους.
Ειδικότερα, αφαιρούνται τα έξω χείλη των γυναικείων γεννητικών οργάνων και η κλειτορίδα από τα μικρά κορίτσια, στα οποία ο ακρωτηριασμός συνήθως γίνεται από τη βρεφική ηλικία μέχρι τα 15 έτη, με τη χρήση λεπίδας ή με ξυράφια, κομμάτια γυαλιών και μαχαίρια χωρίς αναισθησία.
Υπολογίζεται ότι 200 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί κάποιας μορφής ακρωτηριασμού γεννητικών οργάνων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Unicef.
Παρά το γεγονός ότι ο ακρωτηριασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναγνωρίζεται διεθνώς ως παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων – συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων στην υγεία, την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια – ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων εξακολουθεί να υφίσταται για διάφορους λόγους. Το πρόσωπο που θα υποστεί αυτή τη βάρβαρη πρακτική τραυματίζεται ανεπανόρθωτα σωματικά και ψυχολογικά και αποτελεί μορφή «σεξουαλικού ευνουχισμού» υποδηλώνοντας ουσιαστικά πως οι γυναίκες δεν έχουν λόγο και δικαίωμα στη σεξουαλική ευχαρίστηση.
Ποιες είναι οι αιτίες για αυτήν τη βαρβαρότητα;
Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων πραγματοποιείται για διάφορους αναχρονιστικούς λόγους, οι οποίοι συχνά αντικατοπτρίζουν παρωχημένες πεποιθήσεις και πολιτιστικές παραδόσεις. Ορισμένοι τον θεωρούν απαραίτητο μέρος της «σωστής» ανατροφής κοριτσιών, ενώ άλλοι τον εφαρμόζουν ως ένδειξη απόλυτης υποταγής στον μελλοντικό σύζυγο. Η κλειτοριδεκτομή, αναπαράγει και ενισχύει τις ανισότητες μεταξύ των φύλων και τις ανισορροπίες εξουσίας.
Που κυριαρχεί ακόμη
Διαθέσιμα δεδομένα από έρευνες δείχνουν ότι η πρακτική του ΑΓΓΟ εντοπίζεται σε μια σειρά χωρών από τις ακτές του Ατλαντικού μέχρι το Κέρας της Αφρικής, σε περιοχές της Μέσης Ανατολής όπως το Ιράκ και η Υεμένη και σε ορισμένες χώρες της Ασίας όπως Ινδονησία. Η πρακτική είναι σχεδόν καθολική στη Σομαλία, τη Γουινέα και το Τζιμπουτί, με επίπεδα άνω του 90 τοις εκατό, ενώ δεν επηρεάζει περισσότερο από το 1 τοις εκατό των κοριτσιών και των γυναικών στο Καμερούν και την Ουγκάντα.
Ωστόσο, η κλειτοριδεκτομή είναι ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επηρεάζει κορίτσια και γυναίκες παγκοσμίως. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων υπάρχει σε μέρη όπως η Κολομβία, η Ινδία, η Μαλαισία, το Ομάν, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με μεγάλες διακυμάνσεις ως προς τον τρόπο που πραγματοποιήθηκαν. Ωστόσο, τα διαθέσιμα στοιχεία προέρχονται από (μερικές φορές απαρχαιωμένες) μελέτες μικρής κλίμακας ή ανέκδοτες αναφορές. Η πρακτική βρίσκεται επίσης σε περιοχές της Ευρώπης και στην Αυστραλία και τη Βόρεια Αμερική, οι οποίες, τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελούν συνήθεις προορισμούς για μετανάστες από χώρες όπου η πρακτική εξακολουθεί να εμφανίζεται (Unicef, 2023).
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ταξινόμησε την κλειτοριδεκτομή σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες:
Τύπος Ι: Μερική ή ολική αφαίρεση της κλειτορίδας.
Τύπος II: Μερική ή ολική αφαίρεση της κλειτορίδας και των μικρών χειλέων, με ή χωρίς αφαίρεση των μεγάλων χειλέων.
Τύπος III: Στένωση του κολπικού στομίου με την κοπή και τη συνένωση των μικρών χειλέων και/ή των μεγάλων χειλέων για τη δημιουργία ενός τύπου σφράγισης, με ή χωρίς αφαίρεση της κλειτορίδας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κομμένες άκρες των χειλέων είναι ραμμένες μεταξύ τους, κάτι που αναφέρεται ως «infibulation».
Τύπος IV: Όλες οι άλλες επιβλαβείς επεμβάσεις για τα γυναικεία γεννητικά όργανα για μη ιατρικούς σκοπούς, για παράδειγμα: τρύπημα, τομή, γδάρσιμο και καυτηρίαση.
Δείτε επίσης: Πόσο νορμάλ είναι να μη ξέρεις τι θέλεις στα 30+
